ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
10-8-2020 πήγαμε το απόγευμα στην παράκληση του Κάτω Μοναστηριού .Το θέαμα ήταν πολύ απαγοητευτικό. Ελάχιστος κόσμος και μικροί-μεγάλοι με μάσκα. Εφέτος πάρθηκε απόφαση το Δεκαπενταύγουστο λόγο του κορωναιού, να μην τελεστούν η παράκληση το βράδυ, και η λιτανεία της εικόνας από το Πάνω στο Κάτω μοναστήρι του Βουλκάνου, ευχόμενοι του χρόνου να τελεστούν με λαμπρότητα και επισημότητα, όπως γίνονταν παλιά. Προπαραμονή Παναγίας σήμερα και η κίνηση προσκυνητών είναι ελάχιστη.Στα παιδικά μας χρόνια έρχονταν με τα τραίνα γεμάτα προσκυνητές στον σταθμό της Βαλύρας , αγώγια, αγωγιάτες με άλογα γαϊδούρια, μουλάρια, παζάρεμα στην τιμή μέχρι την ξυλιοκερατιά του Κάτω Μοναστηριού, η παράγκα του θείου μου Βαγγέλη Βάκρινου που ξεκουράζονταν και δροσίζονταν οι πιστοί στη μέση περίπου της διαδρομής από τη Βαλύρα. Το τάμα με τη λαμπάδα στο χέρι,περπατώντας τα καλντερίμια, άλλοι από το μύλο και άλλοι από το γεφύρι που οδηγούσαν στα μοναστήρια, η γιαγιά μου Αλεζαγού φύλαγε τις συκιές, γιατί ορισμένοι πιστοί έτρωγαν τα τσαπελόσυκα, οι γουρνοπούλες και τα καρπούζια που πωλούσαν για τους πιστούς οι βαλυραίοι και σκαλαίοι, Όλο αυτό το σκηνικό διαρκούσε για αρκετές ημέρες ,πριν και μετά της Παναγίας.
Τώρα όλα αυτά δεν υπάρχουν,γίναμε υπόδουλοι του αυτοκινήτου, ζώντας το χρόνο της ταχύτητας και με παραστάσεις και συναισθήματα, όχι και τόσο έντονα, όπως παλιά, που μεγάλες παρέες όλων των ηλικιών βίωναν πολύ έντονα το θρησκευτικό συναίσθημα και τη γιορτή και έμεναν σε κελιά ,στο αλώνι και την ύπαιθρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου