ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Αφορμή για την ανάρτηση αυτή είναι ο συνάδελφος φροντιστής Λευτέρης Τσίλογλου.
Συναντηθήκαμε πέρυσι πριν τα Χριστούγεννα στο σπίτι του στα Εξάρχεια και μου δώρισε τα 2 καλαίσθητα βιβλία του, μοναδικά στο είδος τους, με τίτλο:
"ΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ".
και με ρώτησε αν έχω αρχειακό υλικό για τα φροντιστήρια. Ψάχνοντας το αρχείο μου τον ενημέρωσα ότι έχω αρχειακό υλικό το φωτογράφισα και του το απέστειλα ηλεκτρονικά, για το αρχείο του.
Αξίζει να μελετηθούν από αυτούς που έχουν ασχοληθεί με την εκπαίδευση. Λευτέρη τα θερμά μου συγχαρητήρια και σε ευχαριστώ, μαθαίνοντας πράγματα που δεν γνώριζα.
Απολυόμενος από τη σχολή πυροβολικού στη Νέα Πέραμο, αρχές του 1969 ξανά στα ίδια λημέρια πριν το στρατό. Διστομίτου 23 στο Γκύζη, και στον Παράδεισο Αμουρουσίου στα μαρμαράδικα Μανικόπουλου Κουνάδη, εργαζόμενος στη Λεωφόρο Συγγρού τοποθετώντας μάρμαρα, σε νεόκτιστες πολυκατοικίες. Μεταξύ αυτών και του εφοπλιστή Λεμού, ο οποίος έδωσε γερό χαρτζιλίκι ξεχωριστά στον κάθε εργαζόμενο, και αγόρασα καινούργια ρούχα ,παπούτσια και φροντιστηριακά βιβλία.
Περνώντας τυχαία από την Πλατεία Κάννιγος, Χαλκοκονδύλη 17, που είναι τα κεντρικά γραφεία της ΔΕΗ, είχε προκήρυξη για πρόσληψη τεχνικού προσωπικού με διαγωνισμό, και η υποβολή δικαιολογητικών έληγε σε 3 ημέρες. Αφού τακτοποίησα τα της δουλειάς πήγα στο χωριό με το βραδυνό τραίνο έβγαλα τα δικαιολογητικά, και ενημέρωσα με γράμμα την ενεργειά μου αυτή στη μάννα και τα αδέλφια μου που ήταν μετανάστες στην Ελβετία. Έγινε ο διαγωνισμός, πέρασα τις εξετάσεις μιας και έλυσα όλα τα προβλήματα της πρακτικής αριθμητικής, και με κατέταξαν στην ειδικότητα του επιτηρητού-συντηρητού σταθμών υποσταθμών ΣΤ ειδικότητος. Το 1970 ήμουν στη σχολή μαθητείας της ΔΕΗ, στη Σεβαστοπούλειο σχολή, πίσω από το γήπεδο του Παναθηναικού, η οποία είναι τώρα εγκαταλειμμένη και στο χώρο των σχολείων που είναι τώρα. ήταν οι φυλακές ανηλίκων. Παράλληλα μετά τη σχολή μαθητείας, πήγαινα στο Αττικό Φροντιστήριο με τα πόδια στο οποίο δίδασκαν και οι 2 μεσσήνιοι καθηγητές Καστόρας και Αλευράς οργανική χημεία και τριγωνομετρία αντίστοιχα. Επέστρεφα με τα πόδια στο Γκύζη Διστομίτου 23, και απορώ τώρα που βρισκόταν τόση δύναμη μέσα μου, τόλμη, αποφασιστικότητα, πίστη και επιλογή.
Στο βιβλίο του Λευτέρη Τσίλογλου με τίτλο ΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ και υπότιτλο η ιστορία και οι άνθρωποι στην σελίδα 68 έχει τον πίνακα με τους υποψηφίους, επιτυχόντες, και ποσοστό επιτυχίας, από το 1964 μέχρι το 1993. Το 1970 οι υποψήφιοι (μεταξύ αυτών και εγώ, ύστερα από 5 χρόνια αποφοίτησης από το πρακτικό λύκειο Μελιγαλά) ήταν 63725, επιτυχόντες13.882, ποσοστό επιτυχόντων 21,8%, το μικρότερο ποσοστό όλων των ετών ,ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν το έτος 1964 45,7%. Παραιτήθηκα από τη ΔΕΗ με τα πολλά προνόμια και με κέρδισε το βιολογικό τμήμα του πανεπιστημίου Πατρών, εργαζόμενος πάλι σε μαρμαράδικο εξασφαλίζοντας τα των σπουδών μου. Έμαθα στην Πάτρα ότι έχει φροντιστήριο ο παλιός καθηγητής μου τον οποίο είχα στο Μελιγαλά Βασίλης Λάζαρης και αφού του είπα ότι έχω ανάγκη να εργαστώ, μου έδωσαν λίγες ώρες για δοκιμή.
Το φιλολογικό φροντιστήριο στην Αγίου Νικολάου το οποίο είχαν οι συνάδελφοι Νίκος Λαμπέτης και Βασίλης Λάζαρης, οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί από τη Χούντα . Αργότερα (σαν φοιτητής βόλευε και τους ιδιοκτήτες φροντιστές χωρίς ένσημα και ασφάλεια) δίδασκα στα 4 από τα 8 φροντιστήρια και στην Καλαμάτα στο 1 από τα τέσσερα τα μαθήματα βιολογία, ανθρωπολογία και ανθρωπογεωγραφία. Πριν διοριστώ στη μέση εκπαίδευση είχα φροντιστήριο στη Βαλύρα-Μελιγαλά, και επειδή πολλοί για πολλούς και διάφορους λόγους δεν με πλήρωναν, αποφάσισα την επόμενη χρονιά να διοριστώ, τριχοτομούμενος στα σχολεία Μελιγαλά, Μερόπη, Ανδρούσας, λόγο του νέου μαθήματος της Βιολογίας.
Αγαπητέ Λευτέρη αυτά τα ολίγα για τη φροντιστηριακή μου πείρα, και τα φροντιστήρια και εύχομαι να ολοκληρώσεις σύντομα το έργο σου.
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου