ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ - ΔΙΑΦΟΡΑ

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η ιστορία της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

Η Περιβαλλοντική εκπαίδευση με το νόμο 1892\1990 είναι τμήμα του αναλυτικού προγράμματος του σχολείου και από το 1992   που θεσμοθετήθηκαν τα εθελοντικά  προγράμματα (εκτός ωρολογίου και αναλυτικού προγράμματος)   της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, αγωγής υγείας, πολιτιστικών, αγωγής σταδιοδρομίας, το σχολείο μας συμμετέχει συνεχώς. (Δημιουργήθηκε το πρώτο περιβαλλοντικό κέντρο (Κ.Π.Ε.) στην Ελλάδα, το 1993, στην Κλειτορία Καλαβρύτων, στο οποίο συμμετείχε και ο βιολόγος καθηγητής Γιάννης Δ. Λύρας,  ο οποίος μαζί με άλλους συναδέλφους, δημιούργησαν τα έντυπα με τίτλους: Το Νερό και την Ενέργεια, για τη χρήση του περιβαλλοντικού κέντρου, που το επισκέπτονται, μαθητές φοιτητές και ιδιώτες.

Οι επικεφαλής της ομάδας που τη συντόνιζαν ήταν οι Διονύσης Μεσσάρης και Ιωάννα Αλεξοπούλου και πρώτος υπεύθυνος του περιβαλλοντικού κέντρου Κλειτορίας, ήταν ο γυμναστής  Βασίλης Σπανός, για αρκετά χρόνια, ενώ τα τελευταία χρόνια υπεύθυνος είναι ο βιολόγος καθηγητής Μοσχόπουλος Χάρης. Υπουργός παιδείας  τότε, ήταν ο Γ. Σουφλιάς, υφυπουργός ο Β. Μπεκίρης και διευθυντής σπουδών ο Σωτήρης Γκλαβάς, με καταγωγή, από την Κλειτορία. Η αρχή ήταν αρκετά δύσκολη και ευτυχώς, το έτος 2009, λειτουργούν στην Ελλάδα 63 περιβαλλοντικά κέντρα. Οι συμμετέχοντες επιμορφούμενοι στα περιβαλλοντικά προγράμματα αναγνωρίζουν, εντοπίζουν, καταγράφουν, αναλύουν και παρουσιάζουν τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Στην Π.Ε. υπάρχει διαφορετικός τρόπος σκέψης, διαδικασία μάθησης, μεθοδολογικής προσέγγισης και θετικής στάσης στη διδασκαλία, γιατί εφαρμόζεται  η μέθοδος παιχνιδιού και των ρόλων , που δεν εφαρμόζεται στη σχολική τάξη. Μαθαίνει για το κακό αγροτικό σύστημα, την κακή διατροφή, με άμεση συνέπεια το κακό περιβάλλον και την κακή υγεία, που σχετίζονται άμεσα με την κοινωνία, οικονομία, περιβάλλον, κτηνοτροφία, μελισσοκομία, γεωργία  και τουρισμό.  Συνδυάζει η Π.Ε.  τη βίωση των συγκινήσεων, αποτελεί βασική αρχή της ψυχοπαιδαγωγικής, δημιουργεί άνοιγμα των αισθήσεων στον κόσμο, φαντασία, ευαισθησία, χαρά, γέλιο, χιούμορ και προσφέρει το στοιχείο της ομορφιάς και της συγκίνησης, δίπλα στις γνώσεις και τις αξίες. Ο  τρόπος της διδακτικής προσέγγισης, έχει άμεση σχέση με   τις κοινωνικές, οικονομικές,  πολιτικές και πολιτισμικές παραμέτρους. Με τα προβλήματα που μελετά και ενημερώνεται, κρίνει,  συζητά και προβληματίζεται ο καθένας μας. Με τις αισθήσεις, αντιλαμβάνεται, ανταποκρίνεται, επεξεργάζεται, ερευνά επικοινωνεί, δραστηριοποιείται  και δημιουργεί, εξετάζοντας το πρόβλημα πολυεπιστημονικά -διεπιστημονικά, για να γίνει ενεργός πολίτης, ώστε αργότερα να μετέχει σε μικρά ή μεγάλα κέντρα  που λαμβάνουν αποφάσεις.

ΤΑ 2 ΕΝΤΥΠΑ ΤΟΥ ΚΠΕ ΚΛΕΙΤΟΡΙΑΣ

ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ