ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002

ΤΗΛ. 2724071016

Μαζί με τον Σαράντη Αγαπηνό ή αλλιώς Τέλλος Άγρας σκοτώθηκαν 60 άτομα από τη Μεσσηνία. Πολλά από τα  άτομα αυτά  ήταν εθελοντές  και μεταξύ αυτών από την περιοχή μας ήταν :

1.       Ο Γεώργιος  Κορμάς, από την Αρσινόη (Σιμίζα)

2.       Αλέξανδρος Λυμπερόπουλος ,από Αριστοδήμειο

3.       Αντώνης Τσίτουρας ή Καπετάν Ντούρας ,από Αρι

4.       Αριστόδημος Κωστόπουλος, λοχαγός Πεζικού, από Οιχαλία

5.       Σωκράτης Τσετσέκος, από Άμμο

6.       Ο Ιωάννης  Τσιλίκας , από Σκάλα

7.       Οι  Παναγιώτης  Χαραλαμπόπουλος, από Βαλύρα,

8.       O επιζών του μακεδονικού αγώνα Παναγιώτης Ξυδόπουλος, από Βαλύρα  και 

9.       Ο  Mαρίνος Λυμπερόπουλος ή καπετάν Κρόμπας 1875-1905 αξιωματικός, από Αριστοδήμειο. Φονεύεται το 1905, στις 7 Νοεμβρίου, στην Πεταλίνα της Μακεδονίας , ο Μεσσήνιος αρχηγός του αντάρτικου σώματος κατά τον Μακεδονικό Αγώνα, Ανθυπολαχαγός Μαρίνος  Λυμπερόπουλος (Καπετάν Κρόμπας), σε σύγκρουσή του με τουρκικό τμήμα. Στο ανακαινισμένο τώρα σπίτι υπάρχουν υπήρχαν πολεμίστρες και επί τουρκοκρατίας ήταν το σπίτι του Χασάν Πασά, γι’ αυτό και το παλιό όνομα του χωριού ήταν Χασάμπασα.  Το 1927 μετονομάστηκε σε Αριστοδήμειο, γιατί πιστεύεται ότι εκεί υπάρχει ο τάφος και χρυσή άμαξα του βασιλιά της Αρχαίας Μεσσήνης Αριστόδημου.( Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΣΤΑΣ , ΑΠΟ ΧΑΣΑΜΠΑΣΑ,  ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΤΕΡΝΟΠΟΥΛΙ ΤΟΥ, ΕΚΛΕΓΟΤΑΝ ΕΠΙ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΙΘΩΜΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΤΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ “ΓΕΡΟΣ ΙΘΩΜΑΤΑΣ”.Ο ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΛΥΜΠΕΡΗΣ , ΔΙΑΔΕΧΤΗΚΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟ , ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟ 1870. ΕΠΑΝΕΞΕΛΕΓΗ ΤΟ 1874.)

Δυστυχώς για τους παραπάνω τρεις  δεν βρήκαμε φωτογραφικό υλικό.

Υπάρχει όμως  μια φωτογραφία του βαλυραίου  μακεδονομάχου Παναγιώτη Ξυδόπουλου, ο οποίος και επέζησε του μακεδονικού αγώνα, και του Αριστοδημαίου Μαρίνου Χαραλαμπόπουλου μια προσωπική φωτογραφία και μια άλλη με πολλούς μακεδονομάχους στις πατρικές τους οικίες.   Αν ζούσαν,  και έβλεπαν την οικονομική κατοχή και ύφεση της  χώρα μας, τη ψήφιση του μνημονίου 2 και το κάψιμο 45 οικημάτων στο κέντρο της Αθήνας, στις 12-2-2012 και να βρίσκεται η Ελλάδα σε συνεχή ασφυκτική πίεση από την Τρόικα, δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς θα μας έλεγαν.

Υπάρχει η πλάκα με τα ονόματα των Μεσσηνίων πεσόντων μακεδονομάχων, στα ανατολικά της νομαρχίας, στην Καλαμάτα,  και όποιος θέλει να μάθει για τα ονόματα των πεσόντων μακεδονομάχων, μια επισκεψή του- θα τιμήσει με την παρουσία του-, τους πεσόντες που πολέμησαν για την πατρίδα, που σιγά-σιγά η λέξη αυτή περιορίζεται από το καθημερινό λεξιλόγιο. Το μνημείο αυτό είναι προσφορά των Μεσσηνίων Βορείου Ελλάδος, το οποίο εγκαινιάσθηκε στις 6-5-2001 επί προεδρίας Εμμανουήλ Κοβάτση και γλύπτης του έργου είναι Εθύμιος Καλέβρας. Προσφορά επίσης είναι και το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στο Ραμοβούνι Μεσσηνίας, με πρωτοβουλία των Μεσσηνίων Βορείου Ελλάδος.

Μικρό βιογραφικό του ΣΑΡΑΝΤΗ ΑΝΔΡΕΟΥ ΑΓΑΠΗΝΟΥ ή ΚΑΠΕΤΑΝ ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ, 1880-7 ΙΟΥΝΙΟΥ 1907
Ο Τέλλος Άγρας γεννήθηκε στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας το 1880. Με το βαθμό του υπολοχαγού μπήκε ως αντάρτης στο Βάλτο των Γιαννιτσών και πρωτοστάτησε στις συμπλοκές με τους κομιτατζήδες στο στρατηγικό αυτό σημείο, χωρίς να τον λυγίζουν οι τραυματισμοί και οι αρρώστιες του βάλτου. Στις 5 Ιουνίου 1907 ο Βούλγαρος Βοεβόδας Ζλάταν εκμεταλλεύτηκε το ήθος και την τιμιότητα του Άγρα και, αφού τον κάλεσε άοπλο να συμφιλιωθούνε, τον αιχμαλώτισε και τον κρέμασε κοντά στην Έδεσσα.

Ο Σαράντης Αγαπηνός του Ανδρέου ,  η ιστορία μας τον έχει καταγράψει με το πολεμικό του όνομα Τέλλος Άγρας, γεννημένος στους Γαργαλιάνους  Μεσσηνίας το έτος 1880.
Ο μικρός Τέλλος έφερε την κληρονομιά μιας οικογένειας που δόξασε την πόλη μας κυρίως κατά την επανάσταση του 21. Το1895 ο Τέλλος Αγαπηνός γίνεται μαθητής της Σχολής των Ευελπίδων και βρίσκεται ανάμεσα στους δύο καλύτερους μαθητές. Μέσα από το προσωπικό του ημερολόγιο φαίνεται η πίστη του στις ακατάλυτες αξίες που τον συνόδευσαν σε όλη του τη ζωή.
Στις 14 Νοεμβρίου του 1906 εξορμά για να καταλάβει την κεντρική βουλγαρική καλύβα του Ζερβοχωρίου. Καθώς όμως δεν είχε επαρκή δύναμη για να προκαλέσει αντιπερισπασμό στις γειτονικές βουλγαρικές καλύβες , βρέθηκε ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά. Στην πεισματώδη σύγκρουση οι απώλειες ήταν τρείς σύντροφοι του Άγρα νεκροί και τρείς τραυματίες μεταξύ των οποίων ο υπαρχηγός του Τυλιγάδης καθώς και ο ίδιος Άγρας.

Ύστερα από συνεννόηση για να συναντηθούν με τους Βούλγαρους με μπαμπεσιά τους συλλαμβάνουν και  τους υποβάλουν σε φριχτά βασανιστήρια και στη συνέχεια τους διαπομπεύουν επί τρείς μέρες στα γειτονικά χωριά. Τέλος τους κρεμούν από μια καρυδιά κοντά στο χωριό Βλάδοβο.

Η θυσία του καπετάν Άγρα αντί να φοβίσει  ξεσηκώνει τους Έλληνες. Πλήθος αξιωματικών και άλλων εθελοντών ζητάει να πάει στην Μακεδονία. Θέλουν να εκδικηθούν το θάνατο του καπετάν Άγρα . Κι αυτό γιατί ο μικρόσωμος, εγκατέλειψε την ήρεμη ζωή της Αθήνας και μαζί της μια λαμπρή επαγγελματική καριέρα, για ένα ιδανικό. Την απελευθέρωση της Μακεδονίας και την επιστροφή στον εθνικό κορμό των παρασυρμένων από την βουλγαρική προπαγάνδα Μακεδόνων.

Το συνοδευτικό  φωτογραφικό υλικό είναι:

1.Το μνημείο των μακεδονομάχων στην Καλαμάτα (5)

2.Η προτομή του Τέλλους Άγρα

3. Ο Μαρίνος Λυμπερόπουλος ή Καπετάν Κρόμπας

4. Η φωτογραφία των Μακεδονομάχων

5. Η φωτογραφία του Παναγιώτη Ξυδόπουλου

6. Οι οικίες Λυμπερόπουλου (2), Χαραλαμπόπουλου και Ξυδόπουλου