Το "σχέδιο Μάρσαλ", η Βαλύρα και οι αγελάδες...

Ένα σπάνιο φωτογραφικό υλικό, στην πλατεία της Βαλύρας που βαλυραίοι παραλαμβάνουν τις αγελάδες τους, προσφορά της αμερικανικής πολιτικής. Στις ημέρες μας ξανά από την αρχή, ο κύκλος επαναλαμβάνεται, γιατί τώρα η τρόικα δεν μας προσφέρει ζώα για ανάπτυξη, αλλά μας δανείζει χρήματα για να σώσουμε τα δημοσιονομικά, και από την άλλη γίνεται μείωση μισθών και συντάξεων, του χειμαζόμενου ελληνικού λαού. Τότε λειτουργούσαν τα μαθητικά συσσίτια, πίνοντας γάλα σκόνη και τρώγοντας το κίτρινο τυρί σαπουνέ .Τα συσσίτια επαναλειτουργούν σε ορισμένα σχολεία της Αθήνας, εν έτει 2012.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΥΚΛΟΥΣ ΚΑΝΕΙ( 1833, 1940, 2009). ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΟΘΩΝΑ, ΜΕΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΔΑΝΕΙΟ, ΜΕ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002

ΤΗΛ 2724071016

Στη Δ΄Εθνοσυνέλευση στο Άργος 11/6/1832 και στο Ναύπλιο 9-13/7/1832 και 14/7-20/8/1832 επικύρωνε με το Β’ ψήφισμα στις 27/7/1832 την εκλογή του Βαυαρού πρίγκιπα Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδος με την έγκριση των τριών προστάτιδων δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία). Πρόεδρος της συνέλευσης ήταν ο Πανούτσος Νοταράς και αντιπρόεδρος ο Αλεξ. Μαυροκορδάτος.

Με την άφιξη του Όθωνα οι βαυαροί που ήρθαν μαζί του στην Ελλάδα, καταδυνάστευαν τους Έλληνες με αποτέλεσμα να γίνουν πολλά επαναστατικά κινήματα και οι εμφύλιοι του 1834, 1848 και 1862.

Επί Καποδίστρια οι 3 προστάτες δυνάμεις επιδίωκαν ποια από τις 3 θα επικρατήσει, στην Ελλάδα, δεν εγγυήθηκαν δάνειο στον Καποδίστρια, και αργότερα το έδωσαν επί Όθωνα, χωρίς να ερωτηθεί η Ελλάδα. Το δάνειο του 1833 ήταν 64 εκατομμύρια δραχμές με 94%, προκαταβολή έμειναν καθαρά 57 εκατομμύρια. Από αυτά τα 33 δόθηκαν για τοκοχρεολύσια του δανείου των 2.800.000 του 1824, που δαπανήθηκε στον εμφύλιο και σκοτώθηκε ο γιός του Κολοκοτρώνη Πάνος, και έμειναν 24. Τα 12.531.000 ξοδεύτηκαν στην εξαγορά της νοτιοδυτικής Ελλάδος, και 2.228.000 ξοδεύτηκαν για την απόσβεση προκαταβολών του Καποδίστρια. Έμειναν 9.098.000 τα οποία απορροφήθηκαν από την αντιβασιλεία, για εξοδά της, που ήταν περιττά και γελοία. 

Αναλυτικά παρακάτω βλέπουμε τα ποσά πως κατανέμονται:

1. Οδοιπορικά μελών βαυαρική αντιβασιλείας 422.207,20

2. Οδοιπορικά διοικητικού προσωπικού 163.545,20

3. Μισθοί μελών αντιβασιλείας 1.409.000,00

4. Μεταφορά στρατευμάτων που συνόδεψαν τον Οθωνα 1.656.703,28

5. Στρατολογία και μεταφορά του σώματος των βαυαρών εθελοντών3.330.171

6. Αγορά στρατιωτικού υλικού 910.607,00

7. Βασιλική νομισματοποίηση 459.728,52

Αυτό το δάνειο μέχρι το 1925 είχε αποσβεσθεί ελάχιστα. Τώρα συζητάμε για κούρεμα και νέο δάνειο και την πληρώνουν πάντοτε οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, χωρίς να δοθούν στην Ελλάδα οι πολεμικές αποζημιώσεις, από τους Γερμανούς.

Σ’ αυτά βοήθησαν και πολλοί ρουσφετολόγοι πολιτικοί που δημιούργησαν τη γνωστή «καμαρίλα». Ο Βαυαρός ταγματάρχης Μαξιμιλιανός Φέδερ έγινε διάσημος όταν αναμείχθηκε στη διανομή των αριστείων των αγωνιστών του 1821, δημιουργώντας πολλά παράπονα στους αγωνιστές.

Το 1840 οι 14 δήμοι της επαρχίας Μεσσήνης έγιναν 6. Οι δήμοι Βελύρας και Υάμειας ενσωματώθηκαν στο δήμο Ιθώμης και οι δήμοι Δερρών και Στενυκλήρου ενσωματώθηκαν στο δήμο Οιχαλίας. Αυτό έγινε γιατί οι δήμαρχοι Ιθώμης και Οιχαλίας ήταν αφοσιωμένοι στον Όθωνα. Μην ξεχνάμε ότι τους νομούς Μεσσηνίας –Λακωνίας επισκεπτόταν τακτικά ο Όθωνας, τη δε μονή Βουλκάνου είχε επισκεφτεί 3 φορές και είχε διανυκτερεύσει στο χωριό μου (Βαλύρα Μεσσηνίας).

Η εκλογή του Όθωνα έγινε με τη συνθήκη του Λονδίνου την οποία υπέγραψαν οι τρεις προστάτιδες δυνάμεις, Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας στις 7 Μαΐου 1832. Το άρθρο 4 της συνθήκης έγραφε: Η Ελλάδα κάτω από την κυριαρχία του Όθωνα και την εγγύηση των 3 αυλών θα είναι κράτος μοναρχικό και ανεξάρτητο. Οι Α. Μιαούλης, Κ. Μπότσαρης και Δ. Πλαπούτας πήγαν στο Μόναχο και πρόσφεραν στον Όθωνα το στέμμα. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Βασιλιά της Βαυαρίας του Λουδοβίκου του Α’ και της βασίλισσας Θηρεσίας. Στις 6 Φεβρουαρίου το 1833 έφτασε στην Ελλάδα και αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο, σε ηλικία 18 ετών. Στην περίοδο της αντιβασιλείας, ώσπου να ενηλικιωθεί, φυλακίστηκαν πολλοί αγωνιστές του 1821, ως προδότες (βλέπε κοινωνική Μεσσηνιακή επανάσταση 1834). Την 1-12-1834 ο Όθωνας εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με διάταγμα στις 18/9/1834, όπου η Αθήνα οριζόταν πρωτεύουσα της Ελλάδος. Την 1-6-1835 ανέλαβε τη βασιλεία και το 1836 παντρεύτηκε την Αμαλία. Οι αντιβασιλείς Ιωσήφ Αρμανσπεργ και Ιγνάτιος Φον Ρούντχαρτ είναι γραμμένοι στα αρχεία του κράτους ως πρωθυπουργοί της Ελλάδος.

Στις 3-3-1843 οι πολιτικοί Μεταξάς, Λόντος και Ζωγράφος με τους στρατιωτικούς Μακρυγιάννη και Καλλέργη οδήγησαν το στρατό σε επανάσταση με αιτήματα την παραχώρηση συντάγματος και τη σύγκλιση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης. Στις 13-8-1844 δημοσιεύτηκε το νέο σύνταγμα που ίσχυσε μέχρι το 1862.

Ο λαός της Αθήνας μαζί με μονάδες στρατού που είχαν επαναστατήσει τη νύχτα της 3ης Σεπτέμβρη του 1843,απαιτεί από τον Οθωνα να παραχωρήσει σύνταγμα . Έτσι αρχίζει η συνταγματική περίοδος της Βασιλείας του Οθωνα όπου κύριο έργο της εθνοσυνέλευσης (8 Σεπτεμβρίου 1843-Μαρτίου 1844) είναι η σύνταξη και ψήφιση του συντάγματος.

Μετά την απόλυτη μοναρχία 1833-1843 ήρθε η συνταγματική μοναρχία (1844-1862). Η απολυταρχική κυβέρνηση του Όθωνα οδήγησε στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 που υποχρέωσε τον Όθωνα να υποσχεθεί την παραχώρηση συντάγματος. Το νέο σύνταγμα ψηφίστηκε από την εθνική συνέλευση το Μάρτιο του 1844 και ο Όθωνας ορκίστηκε να το σεβαστεί. Δεν τήρησε όμως τον όρκο του, και εκμεταλλευόταν κάθε περίσταση για να μην εφαρμόσει τις διατάξεις του συντάγματος. Δεν μπορούσε να εκτιμήσει τους κινδύνους από την πολιτική αυτή. Έτσι τον Οκτώβριο του 1862 ξέσπασε επανάσταση σε επαρχιακές περιοχές που κήρυξε έκπτωτο τον Όθωνα και αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Οι διάφορες εξεγέρσεις οδήγησαν τον Όθωνα σε φυγή στο εξωτερικό με το αγγλικό ατμόπλοιο «Σκύλλα» στις 11-10-1862 και πέθανε στις 12-7-1867. Το γένος Μπίττελσβαχ φεύγει οριστικά από την Ελλάδα.

Μετά την έξωση του Όθωνα εκλέχθηκε βασιλιάς ο δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Δανίας, Χριστιανού Θ, ο Γεώργιος Α΄ από τη βασιλική οικογένεια Γλύξμπουργκ.

ΕΜΦΥΛΙΟΙ-ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια(27-9-1831) έγινε προσωρινή κυβέρνηση από τον αδελφό του Αυγουστίνο ,Κολοκοτρώνη και Κωλλέτη η οποία στη συνέχεια διαλύθηκε και τα 3 κόμματα Γαλλικό (Κωλλέτης) Ρωσσικό (Κολοκοτρώνης) και Αγγλικό (Μαυροκορδάτος) άρχισαν μεταξύ τους να τρώγονται για τη κατάκτηση της εξουσίας. Έτσι χωρίστηκαν σε καποδιστριακούς και αντικαποδιστριακούς. Ο Κολοκοτρώνης οχυρώθηκε στο Βαλτέτσι και οι αντικαποδιστριακοί Γρίβας και Χατηχρήστος κατέλαβαν την Τριπολιτσά. Στις 29-6-1832 έγινε εμφύλια σύγκρουση και από τους καποδιστριακούς σκοτώθηκαν 30 και τραυματίστηκαν 17 ,ενώ από τους αντικαποδιστριακούς σκοτώθηκαν 40 και τραυματίστηκαν 22 καταλαμβάνοντας οι Καποδιστριακοί την Τριπολιτσά. Στις 10 Ιουλίου έγινε νέα σύγκρουση και στις 5 Αυγούστου έγινε κατάπαυση των εθνικών εμφυλίων συγκρούσεων. Στη Καλαμάτα, Παλαιά Ελλάδα και πολλές επαρχίες της Πελοποννήσου επικρατούσε γενική αναρχία, εμφύλιοι πόλεμοι, λεηλασίες, ληστείες και φόνοι. Στις 25-1-1833 θα ερχόταν ο βασιλιάς Οθωνας στην Ελλάδα οπότε σταμάτησαν οι εμφύλιοι και άλλοι πήγαν να τον υποδεχτούν και άλλοι πήγαν στα μέρη τους.

Το 1833 ¨περί συστάσεως των δήμων και κοινοτήτων του κράτους¨ διορίστηκαν δήμαρχοι που ήταν αφοσιωμένοι στους βαβαροκράτες . Όταν έγιναν οι πρώτες δημοτικές εκλογές σε όσους δήμους εκλέχτηκαν αντίθετοι ,τους κατήργησαν. Έτσι οι 14 αρχικοί δήμοι της επαρχίας Μεσσήνης από 14 που ήταν αρχικά έγιναν 6.

Στις 7-7-1834 ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης καταγόμενος από το Ψάρι Τριφυλίας πήγε στην Κυπαρισσία και συνέλαβε το διοικητή Δημήτριο Χριστίδη και τον μετέφερε αυθημερόν στο Ψάρι φυλακιζοντάς τον. Στη συνέχεια εξέδωσε επαναστατικές προκηρύξεις για την αποφυλάκιση του στρατηγού Κολοκοτρώνη και του γυιού του Γενναίου καθώς και πολλών άλλων ως αναρχικών κατά της αντιβασιλείας (Στον 1ο εμφύλιο 1823-1825 ο Γκρίντζαλης με τον Κολοκοτρώνη και πολλούς άλλους αγωνιστές, κλείστηκαν στις 6-2-1825 στη μονή του προφήτη Ηλία, στην Υδρα). Τις αποδέχτηκαν ο πεθερός Μητροπέτροβας και Τζαμαλής οι οποίοι πήγαν στην Καλαμάτα και στρατοπεδέψανε. Εκεί ήταν ο βαυαρός Μαξιμιλιανός Φέδερ με 1500 βαυαρούς στρατιώτες και 15 τηλεβόλα. Ο Γκριντζαλης με 800 αρκάδες απέτυχε να συλλάβει το διοικητή της Ανδρίτσαινας Λυκούργο Κρεστενίτη και έφυγε προς Πύργο , Γαστούνη ,Βοστίτσα ,Καλάβρυτα και οχυρώθηκε στο χωριό Σόλα ή Σόλι. .Απεστάλη από την τότε κυβέρνηση ο συνταγματάρχης Σμαλτς ,με 4000 βαυαρούς στρατιώτες ,1000 ιππείς,30 τηλεβόλα και 3000 μισθοφόρους. Φθάνοντας στις 27 Ιουλίου ζητά τα όπλα των ανταρτών και αφού δεν τα παρέδωσαν, την άλλη ημέρα 5 φορές οι Αρκάδες πολεμήθηκαν από παντού , έχοντας πολλούς νεκρούς και από τις δυο πλευρές. .Στις 30 Ιουλίου βλέποντας ο Γκρίντζαλης τη λυσσώδη ορμή των κυβερνητικών στρατευμάτων και στερούμενος πολεμοφοδίων, τροφών και νερού διέσχισε ξιφήρης τον κυβερνητικό στρατό ,κρύφτηκε στη δασώδη περιοχή ,χάνοντας 230 στρατιώτες. Στη συνέχεια κατευθύνεται στο Μέγα Σπήλαιο, Βοστίτσα ,Γαστούνη, Φανάρι και με 3 οπαδούς του κρύφτηκε στο Ψάρι. Συνελήφθηκε στις 12 Αυγούστου και φυλακίστηκε στη Κυπαρισσία. Ο Γρίβας ελευθέρωσε το Χρηστίδη και τους άλλους κρατούμενους και πήγαν στην Κυπαρισσία όπου ανέλαβαν τα καθηκοντά τους. Στη συνέχεια ο Γρίβας συνάντησε τον Σμάλτς στοους Κωνσταντίνους Μεσσηνίας και με 12000 στρατιώτες,35 τηλεβόλα κινήθηκαν στην Καλαμάτα που είχαν στρατοπεδεύσει οι Μητροπέτροβας και Τζαμαλής, έχοντας μαζί τους 1600 αντάρτες. Συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν από το συνταγματάρχη Φέδερ στο Νεόκαστρο , ολοι οι επαναστάτες. Ο Τζαμαλής καταδικάστηκε και τουφεκίστηκε στο Νεόκαστρο , ο Μητροπέτροβας καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση ,αργότερα αμνηστεύθυκε ,πήγε στη Γαράντζα και πέθανε στις 12-3-1838 σε μεγάλη ηλικία. Ο Γιαννάκης Γκρίντζαλης ήταν ο νεώτερος χιλίαρχος του αγώνα καταδικάστηκε σε θάνατο ,μη δεχόμενος να του δέσουν τα μάτια και ο Ίδιος έδωσε το σύνθημα να τον σκοτώσουν. Αργότερα ο Οθωνας ζήτησε ποια χάρη θέλει να κάνει στη χήρα γυναίκα του και αυτή του ζήτησε μια καμπάνα που δεν είχε η εκκλησία του χωριού ,η οποία σώζεται στο καμπαναριό της εκκλησίας και είναι η μικρότερη. Κάθε χρόνο οι φορείς της περιοχής γιορτάζουν στις 15 Σεπτεμβρίου τη μνήμη τους για τον αγώνα και τη λευτεριά που πρόσφεραν στη πατρίδα μας.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ (Μακρυγιάννης)

Ο Μακρυγιάννης* με τον οξύτατο πολιτικό του λόγο μας περιγράφει, για τους βαυαροκράτες, που έφερε μαζί του ο Όθωνας στην Ελλάδα. Αυτείνοι αφεντάδες μας και μείς ειλωτές τους . Πήραν τα καλλίτερα υποστατικά ,τις καλλίτερες θέσες, τους σπιτότοπους , στα υπουργεία βαρείς μιστούς. Δανείζουν τα χρηματά τους 2% και 3% το μήνα , παίρνουν υποθήκες – σ’ ένα χρόνο και λιγότερον κάνει 10 και το παίρνει 1, γίναν όλοι διοχτήτες. Κριταί αύτείνοι, αφεντάδες αυτείνοι, όπου να πάνε οι Έλληνες όλο ξυλιές τρώνε. Η φτώχεια άξηνε, λίγο φταίξιμο να κάνει ο αγωνιστής, χάψη (φυλακή). Άλλος επί ζωγής, άλλος κόψιμον με την τζελοτίνα……γιόμωσαν οι χάψες του κράτους.

Να δώσετε εις τους απλούς 50 στρέμματα γης και κατ’ αναλογία να πάτε μέχρι το βαθμό του χιλίαρχου, γιατί τα μοναστήρια κατέχουν το 1\4 του ελληνικού εδάφους. Η ελέω Θεού μοναρχία που επιβλήθηκε στη χώρα από τις προστάτιδες δυνάμεις , στεριώνει πιο πολύ τις φεουδαρχικές δυνάμεις στην εξουσία. Μας κατάργησαν την τοπική αυτοδιοίκηση και μας εφάρμοσαν τα συστήματα του βαυαρικού φεουδαρχισμού. Η μετέπειτα επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 είχε πολλά κοινά σημεία με τη μεσσηνιακή επανάσταση, και με πρωταγωνιστή το Μακρυγιάννη, που υποχρέωσε τον Όθωνα να παραχωρήσει σύνταγμα και να αντικαταστήσει τους βαβαροκράτες στις διάφορες θέσεις που κατείχαν, από Έλληνες.

*Άπαντα Μακρυγιάννη, τόμος 1ος , ιστορικές εκδόσεις 1821, Έλλη Αλεξίου, Γιάννης Βλαχογιάννης.

Εφημερίδα Αθηνά αρ. φύλου 678, 16, 1 παρ. 38 σελ. 672γ

Το πλιάτσικο των βαβαροκρατών στη Μεσσηνία

Το 1833 τα Βαυαρικά αποσπάσματα του Φέδερ αφάνισαν εξ ολοκλήρου τον Δήμο Δερρών ενεργούντα εναντίον εκείνων, μερικοί από τους οποίους διαμένουν στην περιφέρεια Μελιγαλά, διότι ζωοτροφούν με πολυποίκιλα φαγητά και τρώγουν όρνιθες, γάλους, σκοτώνουν δε και χοίρους.( Αθηνά αρ. φύλου 678, 16, 1 παρ. 38 σελ 672γ).

Στον εμφύλιο του 1848 ο Τζεφερεμινέος ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΥΚΟΣ ξεσήκωσε τους δυσαρεστημένους Έλληνες μέχρι την Κορινθία. [ Ιστορία Τρικκάλων Κορινθίας, Σπύρου Γ.Σταυρόπουλου σελ 632-634

Σκοποί της Μεσσηνιακής κοινωνικής επανάστασης του 1834 ήταν , « να φτηνύνει ο βίος, να διώξουν τους τυχοδιώκτες Φαναριώτες , να δίδουν μόνο το 10% στους δημητριακούς καρπούς, να καταργήσουν το φόρο των ποιμνίων όλων, να δίδουν στους μεν ιδιόκτητους αμπέλους 40 λεπτά το στρέμμα, στις δε εθνικές 120 λεπτά. Να τους δοθούν οι στρατιωτικοί βαθμοί, να αποδοθούν στους στρατιωτικούς όσα έχουν να λάβουν από εκδουλεύσεις, να μείνει ελεύθερη η υλοτομία στο καθένα ανεμπόδιστα , να ενθρονιστεί ο βασιλιάς, να ελευθερωθούν οι στρατηγοί, και τέλος να φύγουν όλοι οι ξενόφερτοι Βαυαροί.».

Με τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα στην φυλακή, οι βαβαροκράτες «προστάτες-δυνάστες), άρχισαν να βάζουν σε εφαρμογή τα σχέδια τους για την «αναδιοργάνωση» της χώρας- όπως έλεγαν- .

Οι προστάτες-δυνάστες, με την συμπεριφορά μας, τους δίνουμε τη δυνατότητα, παρεμβαίνουν στα εσωτερικά προβλήματα της χώρας μας.

Αργότερα μετά από 110 χρόνια πάλι οι Γερμανοί δημιούργησαν την κατοχή στην Ελλάδα. Η κατοχή ήταν για την Ελλάδα ήταν μια νέα μαύρη σελίδα της ιστορίας της.  Οι κατακτητές με τη βοήθεια των δωσίλογων κυβερνήσεων οδήγησαν τη χώρα σε ολοκληρωτική οικονομική κατάρρευση .Αργότερα στις ημέρες μας επαναλαμβάνεται το ίδιο, η Τρίτη μαύρη σελίδα της ιστορίας μας ,μετά από 60 χρόνια από την Τρόικα (ΔΝΤ,ΕΚΤ,ΕΕ), χάνοντας τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, από τη στιγμή που η Ελλάδα μπήκε στην συναλλαγή του Ευρώ. Θα πρέπει να δοθεί οριστική λύση, στο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων από τους Γερμανούς προς την Ελλάδα, και να μην είμαστε το μαύρο πρόβατο, γιατί έχουμε πολιτιστική και πολιτισμική κληρονομιά η οποία υπάρχει και κοσμεί τα μουσεία τους.

    Η μαύρη αγορά τότε μα τους μαυραγορίτες εξασφάλιζαν στους πολίτες βασικά είδη διατροφής και τους βοηθούσε να επιβιώνουν. Αυτός ήταν ο οικονομικός δωσιλογισμός, και σήμερα, το 2011-12, σε πολλές πόλεις της Ελλάδος ξεφυτρώνουν αντί για μαυραγορίτες, πολλά ενεχυροδανειστήρια με μεγάλες πινακίδες που λειτουργούν σαν κράχτες, για την αγορά αντικειμένων χρυσού. Θησαύρισαν και βρέθηκαν μετά την απελευθέρωση με τεράστιο πλούτο στα χέρια, όπως θησαυρίζουν και σήμερα. 

    Με τη λήξη του Πολέμου, παρά τις υποσχέσεις, πολύ λίγα έγιναν για να αποκατασταθεί η αδικία και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Ακολούθησε ο εμφύλιος πόλεμος που έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα.

   Ο αναγκαστικός νόμος 1323/1949 προωθούσε το συμβιβασμό μεταξύ θυμάτων και θυτών, έλυνε με νομότυπο τρόπο το πρόβλημα και έβαζε οριστικό τέλος στις διεκδικήσεις των θυμάτων. 

   Οι «νεόπλουτοι», με την οικονομική ισχύ που απέκτησαν με τα πλέον «νόμιμα» δικά τους κεφάλαια στηρίχτηκε μέρος της ανάπτυξης της δεκαετίας 1950-1960.

Ένα σπάνιο φωτογραφικό υλικό, στην πλατεία της Βαλύρας που βαλυραίοι παραλαμβάνουν τις αγελάδες τους, προσφορά της αμερικανικής πολιτικής. Στις ημέρες μας ξανά από την αρχή, ο κύκλος επαναλαμβάνεται, γιατί τώρα η τρόικα δεν μας προσφέρει ζώα για ανάπτυξη, αλλά μας δανείζει χρήματα για να σώσουμε τα δημοσιονομικά, και από την άλλη γίνεται μείωση μισθών και συντάξεων, του χειμαζόμενου ελληνικού λαού. Τότε λειτουργούσαν τα μαθητικά συσσίτια, πίνοντας γάλα σκόνη και τρώγοντας το κίτρινο τυρί σαπουνέ .Τα συσσίτια επαναλειτουργούν σε ορισμένα σχολεία της Αθήνας, εν έτει 2012.

Το "σχέδιο Μάρσαλ", που πρόσφεραν επέβαλλαν οι ΗΠΑ στην Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το έκαναν για να αποφύγουν την εξάπλωση του κομμουνιστικού κινδύνου στη Γηραιά Ήπειρο. Προέβλεπε τη δημιουργία 2 εργοστασίων σε κάθε νομό, αλλά δυστυχώς το καρπώθηκαν λίγοι. Η συνέπεια αυτής της διαδικασίας ,είναι συνεχώς η περιφέρεια να μαραζώνει σε ανθρώπινο δυναμικό και έτσι ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας να βρίσκεται στο λεκανοπέδιο Αττικής, και είναι το μοναδικό φαινόμενο παγκοσμίως.

Ο στρατηγός Μάρσαλ, χάρη στον οποίο η Ελλάδα «πλημμύρισε δολάρια» τη δεκαετία του 50.Ο Τζορτζ Μάρσαλ ήταν στρατηγός και επικεφαλής του αμερικανικού στρατού από το 1939 ως το 1945. Τον Ιανουάριο του 1947 αναλαμβάνει την κρίσιμη θέση του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ. Το σχέδιο οικονομικής βοήθειας προς την Ευρώπη έμεινε γνωστό ως "σχέδιο Μάρσαλ", που βασίζεται στο δόγμα του προέδρου Χάρι Τρούμαν, με το οποίο οι ΗΠΑ τέθηκαν επικεφαλής της «αντικομμουνιστικής σταυροφορίας».

Το σχέδιο είχε ως στόχο την ανοικοδόμηση της Ευρώπης από τα συντρίμμια που άφησε πίσω του ο Πόλεμος. Η Ελλάδα και η Τουρκία είχαν την προτεραιότητα στη βοήθεια, καθώς οι ΗΠΑ εκτιμούσαν ότι ήταν οι πιο ευάλωτες στον κομμουνιστικό κίνδυνο. Στην Ελλάδα έφτασαν την περίοδο 1948 - 49 περίπου 175 εκ. δολάρια, ενώ συνολικά ως το 1951 η χώρα μας λαμβάνει από τις ΗΠΑ 336 εκ. δολάρια. Έτσι από την επιρροή των Άγγλων βρεθήκαμε στην επιρροή των Αμερικανών.

Τη διαχείριση του πακέτου στην Ελλάδα είχε αναλάβει η AMAG (Αμερικανική Οικονομική Αποστολή) τα μέλη της οποίας εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, τον Ιούνιο του 1947.

Η αμερικανική αποστολή είχε αναφερθεί στα προβλήματα γραφειοκρατίας και διαφθοράς που αντιμετώπιζε το ελληνικό σύστημα και είχε συστήσει στην κυβέρνηση σκληρά μέτρα.

Τα ίδια διαπιστώνουν και σήμερα οι προστάτες δανειστές μας της τρόικας, περιμένοντας με αγωνία ο ελληνικός λαός, αν θα αντέξει και πόσο για τα σκληρά μέτρα που του έχουν επιβάλλει.

Μέσω του σχεδίου Μάρσαλ, αποκαταστάθηκαν βασικές αλλά και επισκευή της διώρυγας της Κορίνθου, που είχε υποστεί μεγάλες ζημιές.

Ας ευχηθούμε όπως και τότε, έτσι και τώρα, να τελειώσει η ύφεση και να βρει η χώρα μας το δρόμο της ανάπτυξης και να μη επαναλάβουμε τα ίδια λάθη, γιατί είναι υποθηκευμένο το μέλλον των παιδιών μας και των εγγονιών μας.

Καταγράψαμε τις τρεις διαφορετικές περιόδους της ιστορίας μας με σύντομη περιγραφή γεγονότων 1833 Όθωνα, 1940κατοχή, 2009….μνημόνιο- κούρεμα),τα οποία υπάρχουν και στα ΦΕΚ, οποία θα αναρτήσουμε για να ενημερώσουμε τους επισκέπτες μελετητές των ιστοσελίδων μας.

Υ\Σ. Όποιος έχει τη γνώση χειρισμού του διαδικτύου μπορεί να βρει το ΦΕΚ 28\1834 το οποίο περιγράφει τη Μεσσηνιακή επανάσταση.