Αποχωρίστηκε από τις γειτονιές του Νησιού μας, που έζησε και τόσο αγάπησε και αποτύπωσε στα γραπτά του.
Σε 5 διαφορετικές αναρτήσεις θα καταγράψουμε την πλούσια και σπάνια αρχιτεκτονική κληρονομιά της Βαλύρας. Διάφοροι λόγοι, όπως κόστος συντήρησης, μη αποδοχή κληρονομιάς, ασυμφωνία κληρονομικών, εγκατάλλειψη, αδιαφορία από ιδιοκτήτες και πολιτεία, πολλοί άλλοι διάφοροι λόγοι οδήγησαν ώστε ένα μεγάλο μέρος της να έχει καταστραφεί και εξαφανιστεί. Πολλά σπίτια είναι ετοιμόρροπα, άλλα είναι ερείπια, άλλα έχουν κατεδαφιστεί, και πολλά χρειάζονται επισκευή, για να διατηρηθεί αυτός ο πλούτος της σπάνιας αυτής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς μας. Ο φωτογραφικός μου φακός, εδώ και 30 χρόνια, έχει αποτυπώσει στο πέρασμα του χρόνου την καταστροφή που γίνεται. Γι' αυτό έχουμε το πριν και το μετά, μπας και προβληματιστούν οι εκλεγμένες τοπικές αρχές, για να περισωθεί ότι είναι δυνατόν , από την πλούσια αρχιτεκτονική του χωριού μας.
![Ετσι φτιάχνονται οι τσάντες από φίδι -Στα άδυτα των σφαγείων όπου φουσκώνουν σαν μπαλόνια τα ερπετά για να τα γδάρουν [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/fidia-708.jpg?itok=BfCzYHYe)
Οποιαδήποτε προσπάθεια να ανακατασκευάσει την πορεία των γεγονότων στη μυκηναϊκή ελληνική ηπειρωτική χώρα και κατ επέκταση στην αρχαία Άνθεια τον 13ο και τον 12ο αιώνα π.Χ. και να καθορίσει τις πιθανές αιτίες της καταστροφής των μυκηναϊκών ανακτόρων και της κατάρρευσης του εξαιρετικά συγκεντρωτικού πολιτικού και οικονομικού σύστηματος πάνω στο οποίο είχε δομηθεί η μυκηναϊκή άνθιση, θο πρέπει να βασίζεται σε ένα σωστό και αναλυτικό χρονολόγιο. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν ιστορικά έγγραφα και δεδομένου ότι η απόλυτη χρονολόγηση των ΥΕ ΙΙΙΒ(1330 – 1190 Π.Κ.Χ.) και ΥΕ ΙΙΙΓ(1190 – 1060 Π.Κ.Χ.) κεραμικών φάσεων δεν είναι τόσο ακριβής , η χρονολόγηση των γεγονότων στην ευρύτερη περιοχή της αρχαίαςΆνθειας κατά την εν λόγω περίοδο δεν έχει μεγάλη ακρίβεια αφού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κεραμική. Οι ημερομηνίες για την καταστροφή ή την εγκατάλειψη δεν είναι ακριβείς αλλά οι πολυάριθμες τοπικές καταστροφές που συνέβησαν μεταξύ 1250 και 1050 Π.Κ.Χ. στην περιοχή μπορούν να τοποθετηθούν με ικανό βαθμό εμπιστοσύνης στην σειρά με την οποία συνέβησαν.
Το γνωστό οξυζενέ φαίνεται να συμβάλλει σημαντικά στην αποτελεσματική αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος ασθενειών. Παρόλο όμως, που αρκετοί επιστήμονες πραγματοποιούν αποκαλυπτικές μελέτες για τις ιαματικές του ιδιότητες, τα συμπεράσματά τους υποβαθμίζονται συστηματικά απο το ιατροφαρμακευτικό σύστημα Πριν από 170 χρόνια, όταν η Ινδία ήταν ακόμα βρετανική αποικία, οι αυτόχθονες έπιναν νερό, μέσα στο οποίο διέλυαν μικρές ποσότητες υπεροξειδίου του υδρογόνου για να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη ποικιλία ασθενειών – από πιο ήπιες, όπως η γρίπη, έως σοβαρότερες ασθένειες, όπως η χολέρα και η μαλάρια. Τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδου θεραπείας ήταν τόσο θετικά, ώστε θεωρήθηκε ότι η διάδοση της θα επηρέαζε το εμπόριο χημικών φαρμάκων που είχε αρχίσει τότε να καθιερώνεται και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Χτες 19-12-2014 ηλιόλουστη μέρα πηγαίνοντας προς Καλαμάτα, παρατήρησα σε
κάποιο κτήμα, κάποιος ασυνείδητος
παραγωγός, προκειμένου να μαζέψει τις ελιές του, αντί να τις καθαρίσει
για να στρώσει τα πανιά του και να μαζέψει τις ελιές του, ράντισε με
φυτοφάρμακο, προτιμώντας έτσι την εύκολη λύση, χωρίς καθόλου να προβληματιστεί,
για την ενεργειά του αυτή..jpg)
H οικογένεια Παπασαραντόπουλου είναι μια από τις αρχαιότερες οικογένειες του χωριού Βαλύρας. Ο πρώτος της οικογένειας ονομαζόταν Σαράντος, ήταν ιερέας και λεγόταν Παπασαράντος και εγκαταστάθηκε στη Βαλύρα περίπου το 1770. Ο γαμπρός του ονομαζόταν, Μιχαήλ Σταματόπουλος, ήταν και αυτός ιερέας και ονομαζόταν Παπαμιχάλης. Απόκτησε 2 γιούς τον Παναγιώτιο και Δημήτριο.
Όλοι στο συγκρότημα διαμερισμάτων ήξεραν ποιος ήταν ο «Άσχημος» . Ο Άσχημος ήταν ένας μικρός γάτος που περιφέρονταν στη γειτονιά και αγαπούσε τρία πράγματα σε αυτόν το κόσμο: να παλεύει με τους άλλους γάτους, να τρώει σκουπίδια αλλά και τα χάδια, όταν τα έβρισκε.
