ΜΝΗΜΕΣ ΑΝΑ ΤΑΣ ΑΓYΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΡΥΜΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΟΥ,ΒΑΛΥΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΜΝΗΜΕΣ ΑΝΑ ΤΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΡΥΜΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΟΥ

Ζήσαμε ως αγυιόπαιδες, την εποχή της αθωότητας των παιδικών-εφηβικών μας χρόνων ανθρώπους, γεγονότα, τοπία, χαρακτήρες, καθημερινές δυσκολίες. Όλες αυτές οι εμπειρίες και  δεκάδες αποστολές των παιδικών- εφηβικών δραστηριοτήτων, (που δυστυχώς δεν βιώνουν οι νέοι μας), στο σπίτι, στο σχολείο, στον σχολικό κήπο και ζωοτροφείο, στο τραίνο,  στο μπαξέ, στα ζώα, στα κτήματα, στο κυνήγι, στο ψάρεμα, στο βόσκημα των γαλιών που τρώγανε ακρίδες, στο αυλάκι,  στη λάντζα,  στο πηγάδι, στο ποτάμι, στην καλαμωτή, στο αγώγι της Παναγίας το δεκαπενταύγουστο, στις γιορτές, στο γάμο, στα βαφτίσια, στο πανηγύρι και τα πανηγύρια των γειτονικών χωριών, στο καφενείο, στην ταβέρνα, στα καμίνια Βαλύρας-Λάμπαινας, στον κινηματογράφο, στην απόδραση στα γειτονικά χωριά και στην Καλαμάτα,  στα διαπροσωπικά παιχνίδια, στους   αγώνες της καθημερινότητας για επιβίωση, αποτελούν ακόμη αναφορά στην σκέψη μας και στη ζωή μας για έναν απλό λόγο. Συμβολίζουν την ανάγκη του ανθρώπου να μετρηθεί, να αγωνιστεί, και να νιώσει ότι ανήκει κάπου. Ανήκει στο χρόνο, στο χώρο,  στα φαινόμενα και στην τοπική ιστορία..
Χωρίς υπολογισμούς, υστεροβουλίες. Χωρίς να ξέρει και γνωρίζει  πολλά για τους συγχωριανούς του, στα ενδότερα. Έμεναν οι μνήμες του αγώνα. Τίποτα. Φαίνεται πως αυτά ήταν πολύ σημαντικά πράγματα γιατί το μυαλό τα κράτησε. Τα συντήρησε. Και τα χρησιμοποιεί όταν θέλει να συσπειρωθεί και να ζήσει. Πράγματα άλλα που όταν τα ζούσε νόμιζε ότι είναι σοβαρά τα ξέχασε, τα έσβησε. Κράτησε ό,τι του ήταν αναγκαία.

Αυτές τις μνήμες κουβαλάω από μικρό παιδί. Θέλω να κουραστώ, να ιδρώσω, να ξεπεράσω την ηλικία μου και να πω: Κοίτα να δεις , για μια ακόμη μέρα τα κατάφερες. Η διαφορά με τότε είναι πως τότε είχα να το μοιραστώ και το ήθελα πολύ με τους συγχωριανούς και συνομηλικούς   μου. Τώρα, αν και το θέλω, δεν το έχω. Δεν τους έχω. Είναι αλλού. Και το έχω τόσο ανάγκη.
Περπατώντας ανά τας αγιάς και τας ρύμας του χωριού μου, και αγναντεύοντας από την Αγία Τριάδα τη λίμνη του Μύλου, που κάποτε ήταν καταφύγιο, τόπος ψυχαγωγίας, δοκιμασίας και αντοχής, γεμάτος φωνές και απρόοπτα, τώρα δεν υπάρχει τίποτε. Παίρνοντας  τον δρόμο του γυρισμού για το σπίτι, σκεφτόμουν: Ο χαμένος παράδεισος της αθωότητας των παιδικών-εφηβικών μας χρόνων δεν βελτίωσε μόνο  τον χαρακτήρα μας, αλλά και μας  τον αποκάλυψε..

  Η αγάπη μας,  για τη γενέθλια  πρέπει να μεγαλώνει  και να την μεταλαμπαδεύουμε  στους απογόνους μας, για να αγαπούν και αυτοί την πατρώα γη. Να μην ξεχαστούν πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις και πράγματα που έχουν σχέση με την υπαρξή μας, στον τόπο που γεννηθήκαμε.

Το παρελθόν ενός τόπου έχει μεγάλη  ιστορική σημασία για το παρόν και το μέλλον του. Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του τόπου του, του χωριού του, της οικογενείας  του, που διακόπτει  τη συνέχεια  με το χθες είναι καταδικασμένος. Είναι λυπηρό που ο τόπος μας έχει ιστορία, κληρονομιά, πλούτο,  δόξα, ομορφιά, δύναμη που   να μην έχει καταλογογραφηθεί τον 21^ο αιώνα,  όλο αυτό το υλικό σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή   από τους ειδικούς επιστήμονες, για να μπορεί ο καθένας μας να έχει άμεση πρόσβαση στην ενημέρωση-πληροφόρηση-γνώση-έρευνα.

Η Τοπική Ιστορία είναι ευλογία για όποιον-α την υπηρετεί, φτάνει να την περνάει στον κόσμο και να τον κάνει συμμέτοχο.....έτσι και μείς επιδιώξαμε το καλύτερο δυνατό...θέλουμε  επίσης να ευχαριστήσουμε όλους, που με βοήθησαν σ αυτή την προσπάθεια....Πάμε για άλλα.........

Απολαύστε το παρακάτω φωτορεπορτάζ, γιατί όλοι είμαστε εδώ. Τόσο πολύ μακρυά-τόσο πολύ κοντά.

ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΜΑΥΡΟΖΟΥΜΕΝΑΣ. Θ ΚΑΥΚΟΥΛΑΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΙΩΑΝΝΟΥ

ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΛΥΡΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΕΝΗ ΣΑΡΔΕΛΛΗ

ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΝΙΦΟΡΟΣ-ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ

Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ ΤΟΥΣ

ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ,ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ,ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΟΜΕΣΗΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ, ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΤΣΑΓΚΑΡΗ

ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ ΠΙΝΟΝΤΑΣ ΚΡΑΣΙ.ΓΚΟΜΕΣΗΣ,ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ,ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ,ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΓΡΙΒΑΣ, ΤΖΙΟΒΥΡΗΣ

Ο ΛΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟ 1963

Ο ΜΙΜΗΣ ΜΠΟΥΖΑΛΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΤΕ ΜΠΟΜΠΙΡΕΣ ΤΡΩΓΩΝΤΑΣ ΚΑΡΠΟΥΖΙ

ΣΤΟ ΠΗΓΑΔΙ ΤΟΥ ΛΥΡΑ. ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ.ΜΑΝΝΑ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ  ΜΕ ΘΕΙΑ ΕΥΓΕΝΙΑ

ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ. ΛΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΑΚΗΣ-ΒΑΣΙΛΗΣ

ΤΡΩΓΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΚΤΗΜΑΤΑ

Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ,ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ-ΝΕΕΣ  ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΕΠΟΧΗΣ

Η ΒΑΡΚΑ ΜΑΣ

ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΒΟΥΛΚΑΝΟΥ.ΟΛΟ ΤΟ ΜΠΙΖΑΝΙ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ

Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΦΩΤΕΙΝΟΥ

Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ

ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΙ

Η ΔΕΝΔΡΟΓΑΛΙΑ ΠΟΥ ΕΦΑΓΕ ΤΑ ΑΥΓΑ,ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΛΩΣΟΦΩΛΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ

Η ΔΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΥΡΟΖΟΥΜΕΝΑΣ

ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΛΩΝΙΩΝ, ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΛΩΜΑ ΤΗΣ ΣΤΑΦΙΔΑΣ.ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ,ΦΕΙΔΑΣ,ΜΠΑΛΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΤΑ ΡΥΖΙΑ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ. ΣΚΡΕΠΕΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΤΗ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ, ΠΡΙΝ ΑΝΑΤΙΝΑΧΤΕΙ. ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΠΟΒΗ

Η ΚΑΛΑΜΩΤΗ ΣΤΟ ΜΟΥΛΚΙ ΤΗΣ ΜΑΥΡΟΖΟΥΜΕΝΑΣ

ΤΟ ΚΑΡΟ. ΤΟ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΟ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΤΗΝ ΠΙΝΗΜΕΝΗ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ.ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΙ ΗΛΙΑΣ ΚΑΙ ΛΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ

ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΥΝΗΓΙΟΥ-ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ

ΟΙ ΚΗΝΥΓΟΙ ΜΕ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥΣ.ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗ ΓΙΩΡΓΗΣ-ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΤΖΗΣ

ΣΤΟ ΜΠΑΚΑΛΙΚΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΙΟΝΤΗΡΗ

ΣΤΟ ΑΥΛΑΚΙ ΟΙ ΜΠΙΖΑΝΙΩΤΙΣΕΣ, ΠΛΕΝΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΥΤΙΑ

Ο ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΜΥΛΟΣ ΣΤΗ ΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Η ΜΠΙΖΑΝΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕΙ

ΣΤΟΥ ΜΠΙΤΣΟΥΝΙ ΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ (ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΙ). ΟΙ ΒΑΛΥΡΑΙΟΙ ΤΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΝ

ΟΙ ΝΥΦΑΔΕΣ ΜΑΚΡΗ ΜΕ ΤΑ ΖΩΑ ΤΟΥΣ

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ

ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΟΥ ΣΟΥΕΖ. ΜΠΑΡΑΚΑΡΗΣ, ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΟΥΡΝΑΣ, ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΠΑΛΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ. ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΦΛΩΡΟΥ

Η ΠΑΝΑΙΤΣΑ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ.ΕΡΓΟ ΑΓΝΩΣΤΟΥ

.ΑΠΛΩΜΑ ΣΤΑΦΙΔΑΣ ΣΤΟ ΑΛΩΝΙ. ΤΡΥΓΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΛΙΟΝΤΗΡΗ

Ο ΤΣΟΥΡΟΥΧΗΣ ΜΕ ΤΟ ΓΡΕΚΙ ΤΟΥ,ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥ

ΤΟ ΦΩΡΤΟΜΑ ΣΤΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ.ΠΟΛΙΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΟΙ ΒΑΛΥΡΑΙΟΙ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΔΑΣΜΟ, ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ