Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΒΑΛΥΡΑΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Παιδικά όνειρα παιδικές αναμνήσεις. Η παιδική παρέα. Τα μάτια και βλέμματα  στραμμένα στη φωτογραφική μηχανή , για την αποτύπωση της στιγμής. Αδέλφια, ξαδέλφια, φίλοι,γειτόνοι, μια παρέα. Η εποχή της αθωότητας  και η αποτύπωση της στιγμής. Έξω από το σπίτι της Λύραινας, που ήταν αλάνα, οι μικροί τότε αγυιόπαιδες ποζάρουν μπροστά στο φακό της φωτογραφικής μηχανής. Οι φωτό ανασύρουν μνήμες και συναισθήματα των παιδικών μας χρόνων, που είναι νοσταλγικά και χαραγμένα στη μνήμη μας, καθώς παρουσιάζουν το πριν και το μετά. Χρόνος, χώρος, φαινόμενα. Τα πάντα ρεί.
 Που πήγε η ανεμελιά εκείνων των χρόνων;
 Γιατί ενταχθήκαμε τόσο αδιαμαρτύρητα στον ίδιο κόσμο που τότε θέλαμε να αλλάξουμε;
 Σε ποια χρονική στιγμή άραγε, σταματάμε να μυρίζουμε αθωότητα και ξεκινάμε να κυνηγάμε τα "όνειρά" μας που στο τέλος γίνονται οι "εφιάλτες" μας; Αναρωτιέμαι... θα βρεθεί η γενιά που δε θα πέσει στην παγίδα;


       Θα έλεγα ότι η πολύ ουσιαστική, πρωτότυπη και επιτυχημένη αυτή προσπάθεια μπορεί να συμπληρωθεί διδακτικά πολύ γόνιμα, αν παρακινήσουμε τους απογόνους μας, αφού μελετήσουν την ιστορία των φωτογραφιών, να ονειρευτούν και να στοχαστούν κιόλας πάνω σ’ αυτές. Πάνω στις γελαστές μορφές, που δεν γελούν πια. Πάνω στις γεμάτες σιγουριά και κατάφαση στη ζωή πόζες των προσώπων, που δεν ποζάρουν πια. Πάνω στους ανθρώπους που υπάρχουν στη φωτογραφία, χωρίς πια να υπάρχουν . Πάνω στην φωτογραφία που έγινε η σκιά ή το όνειρο .
 Μήπως περάσουν έτσι οι απόγονοι, μέσα από τη δοκιμασία και το μάθημα του χρόνου, σ’ έναν αισιόδοξο ανθρωπισμό: 
Στην απόρριψη της αδικίας, της ιδιοτέλειας, της εγωπάθειας, της ανισότητας ανάμεσα στους ανθρώπους, εν όψει της έσχατης ισότητας και δημοκρατίας της θνητότητάς μας.


Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΛΥΡΑ
1963.ΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ,ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΛΥΡΑΣ. ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΜΑΥΡΟΖΟΥΜΕΝΑ, ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ  ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ
1963.ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΜΑΥΡΟΖΟΥΜΕΝΑ,ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ
 1967.Η ΓΙΑΓΙΑ ΛΥΡΑΙΝΑ ΜΕ ΤΑ ΤΡΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ,ΤΟ ΓΑΜΠΡΟ,ΤΟΝ ΕΓΓΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΞΙΜΙΑ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ,ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΑΙΔΟΥΡΑ
1967.Ο ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟΣ, ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΙΕΣ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΛΥΡΑΙΝΑΣ.ΟΙ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΕΣ ΓΑΜΠΡΟΣ,ΑΝΗΨΙΟΣ ΚΑΙ Η ΓΑΙΔΟΥΡΙΤΣΑ ΜΑΣ
 Ο ΔΡΟΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΑΣΦΑΛΤΟ, ΟΙΚΙΕΣ  ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΙΕΣ
 Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
  ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΥΡΟΖΟΥΜΕΝΑΣ

 Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΕ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ
Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΕ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ
ΤΑ ΞΑΔΕΛΦΙΑ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΙ ΜΑΡΣΕΛ,ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΛΥΡΑΙΝΑΣ, ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΤΑΚΙ.
ΟΙ 11 ΦΑΤΣΟΥΛΕΣ. ΠΟΖΑΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΦΑΚΟ.ΑΔΕΛΦΙΑ, ΞΑΔΕΛΦΙΑ, ΦΙΛΟΙ, ΓΕΙΤΟΝΟΙ
ΘΕΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΨΙΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝ.ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ -ΜΑΡΣΕΛΛΟΣ ΜΠΑΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: