Περί Εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας

10 DECEMBER, 2014 | POSTED IN ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ | NO COMMENTS

Περί Εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας

Πριν από 1-2 χρόνια άκουγα με δέος έναν καλό φίλο να περιγράφει με θαυμασμό και υπερηφάνεια έναν ανιψιό του. Ο Γ…… έχει διατελέσει εκεί και εκεί, έκανε εκείνο και εκείνο, έγινε αυτό και το άλλο. Και ήθελα να του κάνω μια και μόνο ερώτηση: ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ Ο ΑΝΙΨΙΟΣ ΣΟΥ Ή ΟΧΙ;

Φυσικά θα χαλούσε και η συζήτηση και η φιλία. Γιατί ο ανιψιός είναι κομματικό στέλεχος του πασοκ και προσωπικός φίλος πρασίνων βουλευτών και υπουργών, από εκείνους που έφεραν την χώρα σε αυτή την κατάντια, συνεπικουρούμενοι από αντίστοιχους στην Νέα Δημοκρατία στις εναλλασσόμενες διακυβερνήσεις. Εκείνη την στιγμή άρχισε να αποδομείται μέσα μου η εκτίμηση για τον συνομιλητή μου, που θεωρούσα έναν ιδιαίτερα μορφωμένο και αξιόλογο άνθρωπο.

Η μόρφωση τελικά δε είναι το θεμέλιο των αρχών, των αξιών και των ιδανικών.

Και ερχόμαστε στον κο Σταύρο Δήμα.

Τα ΜΜΕ της διαπλοκής αναφέρονται στον κο Δήμα με τα καλύτερα λόγια, κάνουν αναφορές στις θέσεις, το βιογραφικό και τα αξιώματα στα οποία βρέθηκε.

Και η ερώτηση μου:

ΕΛΑΒΑΝ ΧΩΡΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ;;;;

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ. ΕΓΙΝΑΝ ΟΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΠΕΙΘΗΝΙΟ ΚΑΙ ΥΠΑΚΟΥΟ.

Υπάρχει ένα πρόσωπο μέσα στο πολιτικό σύστημα που έχει αναδεχθεί αξιοκρατικά;

ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΠτΔ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΩΝ.

Ο Πλάτωνας και οι άλλοι το είπαν εδώ και 2.500 χρόνια. ΟΙ ΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΞΙΟΙ. Σχεδόν 200 χρόνια από την σύσταση του ελληνικού κράτους κυβερνούν ΔΗΜΑΓΩΓΟΙ και ΔΗΜΙΟΙ. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις όπως πχ ένας Πλαστήρας που και αυτός έκανε τις πατάτες του.

Αποστολή αυτού του έθνους είναι να δείχνει τον δρόμο, να κάνει πολιτισμό. Αυτό θα επιτευχτεί μόνο όταν εγκαθιδρυθεί και καθιερωθεί αξιοκρατία. Τότε μόνο θα ανοίξουμε τα φτερά μας σαν έθνος και θα οδηγήσουμε και πάλι την ανθρωπότητα στα μονοπάτια του πολιτισμού.

Με εκτίμηση

Δρ Φάνης Α. Τσαπικούνης

ΥΓ

Και για όσους συγχέουν τη τεχνολογία με τον πολιτισμό τους ενημερώνω ότι σήμερα έχουμε τεχνολογία και σαφώς δεν υπάρχει ένδειξη για πολιτισμό. Ο πολιτισμός χάνεται στις εξατμίσεις αυτοκίνητων και μηχανών, στα νεκρά νέα παιδιά στην άσφαλτο, στην συμπεριφορά μας απέναντι στα νοητικώς καθυστερημένα παιδιά, στην συμπεριφορά μας απέναντι στην τρίτη ηλικία και βεβαίως στο δε βαριέσαι το δικό μας αλλά και του καθενός.