ΤΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΑ.ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΡΥΔΗ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Εύχομαι στους απανταχού βαλυραίους, και αναγνώστες , υγεία, θετική ενέργεια, θετική σκέψη, αισιοδοξία, χαμόγελο και οι δύσκολες μέρες θα περάσουν.

Η αγάπη μας για το χωριό – τη Βαλύρα της Μεσσηνίας – στην οποία γεννήθηκα και μεγάλωσα, έγινα από 15 χρονών μελισσάκι και μυρμηγκάκι. Γράφουμε για χάρη των  σημερινών και αυριανών γενιών, καθώς και για αυτούς που την επισκέπτονται, τη σύντομη ιστορία της, από ανθρώπους που άφησαν στο συρτάρι τους γραμμένα κείμενα και  μας βλέπουν από ψηλά και χαίρονται.

 Η Ιστορία είναι ο  θεματοφύλακας των  μεγάλων πράξεων, μάρτυρας του παρελθόντος, παράδειγμα και διδάσκαλος για το παρόν, και σύμβουλος για το μέλλον.. Πέρασαν πολλοί από την πατρώα μας γη, και άφησαν πίσω έργο, το οποίο προσπαθούμε να αντιγράψουμε και αναρτήσουμε,

διατηρώντας έτσι τη μνήμη τους και κανοντάς τους ένα μνημόσυνο.  Ευχή μας είναι να γίνει η ιστορία τους γνωστή , και να τιμηθεί η μνήμη τους. Δεν φιλοδοξούμε τίτλους λογοτέχνη ή ιστορικού, αλλά μεγάλη ικανοποίηση και αποδεικνύεται, από τη μεγάλη επισκεψιμότητα και τον σχολιασμό, που έχει η ιστοσελίδα μας. Αυτό μας δίνει μεγάλη δύναμη να συνεχίζουμε, και θα συνεχίζουμε.

 Συνεχίζουμε τις αναρτήσεις που έχει γράψει ο αείμνηστος Αθανάσιος Καρύδης, μνημονευοντάς τον.Τα αναρτημένα, του Αθανασίου Καρύδη πού έχουν γίνει είναι:

  

1.                  Τα μπακάλικα της Βαλύρας. Ανάρτηση 8-8-2013

2.                  Οι παλιοί ψαράδες της Βαλύρας. Ανάρτηση 16-12-2013

3.                  Το Ξεροπήγαδο. Ανάρτηση 17-12-2013

4.                  Θέατρο-Κυνήγι-Ψάρεμα. Ανάρτηση 24-12-2013

5.                  Παιδικές Μνήμες. Ανάρτηση 30-12-2013

6.                  Ελληνικός Αποκλεισμός. Ανάρτηση 5-12-2014

       Το ταξίδι είναι συναρπαστικό, και οι σταθμοί γεματοι φάρους. Διαβάζοντας τα γραφόμενα του Αθανασίου Καρύδη και ψαχουλεύοντας μέσα στο χρόνο τα πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις, ανακαλεί , στη μνήμη του καθενός-ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ- το οποίο μας συγκινεί πάρα πολύ.   Το δέσιμο με τη φύση( φαινόμενα-χλωρίδα-πανίδα), το βιώναμε με τα αισθηματά-συναισθήματα, που είναι ακόμη αποθηκευμένα στη μνήμη μας και νιώθαμε-νιώθουμε την παρουσία της δημιουργίας, αρμονίας και ισορροπίας τουΘΕΟΥ και της ΦΥΣΗΣ

Συνεχίζουμε την  τέταρτη  αφιέρωση  με το θέατρο φωτοτυπημένο, των διηγημάτων του Αθανασίου Καρύδη, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι.

Αυτές οι περιγραφές, , στην εποχή που ζούμε, η νεολαία μας δεν έχει τέτοιου είδους βιώματα και εμπειρίες, γιατί μπήκαν στη διαδικασία της κατανάλωσης, και όχι στη διαδικασία της παραγωγής, που εμείς μάθαμε να ζούμε κυνηγώντας ,ψαρεύοντας και μαζεύοντας αγριόχορτα, από το σούπερ μάρκετ που λέγεται φύση.

Για την ψυχαγωγία μας, είχαμε τις αλάνες, το σταθμό, τα ποτάμια, τα παιχνίδια και το θέατρο, που παίζαμε και τραγουδάγαμε.
Στο παρακάτω  φωτοτυπημένο κείμενο, γράφει  για τον ιδρυτή του ερασιτεχνικού θεάτρου, τους πρωταγωνιστές, τα θεατρικά έργα, τα  χωριά που έπαιζαν, και τη στοχοθεσία τους.

Τώρα τα παιδιά έχουν του  κάθε είδους ηλεκτρονικά παιχνίδια και η διαπροσωπική σχέση τείνει να εξαφανιστεί.
Μέσα σε τρεις γενιές ήλθαν τα πάνω κάτω και με βάση το διηγήμα ,συγκρίνομε το πριν και το τώρα, βγάζοντας ο καθένας τα συμπεράσματα  του.