Date:
April 11,
2015
Subject: Περί
γλώσσΗς
From:
Nicolas Kaloy <euroleague.geneva@gmail.com>
Dear All,
Προ ημερών
διαβάσαμε στα εμαιλ μας τον λόγο του Ξεν. Ζολότα στην Αγγλική με χρηση σχεδόν
αποκλειστικώς ελληνικών λέξεων. Και την απάντηση του γνωστού κυρίου που έγραψε
το βιβλίο με τίτλο (αν θυμάμαι καλά) "Η δυστυχία να είσαι Νίκος Δήμου". Έγινε
συζήτησις για τον λόγο που εγράφη έτσι ο... λόγος κλπ. Υπενθυμίζω το δεύτερο
κείμενο:
“Έλληνας
(ο από 3.000 ετών): Ο τυπικός Ρωμιός είναι λεβέντης, μερακλής, τσίφτης, ασίκης,
χουβαρντάς, ντόμπρος, μάγκας, βλάμης, μπεσαλής και καπάτσος. Καμιά φορά
τεμπέλης, το ρίχνει στο χουζούρι και στο ραχάτι μαχμουρλής, στο ντιβάνι, κοιτάει
το ταβάνι. Του αρέσει ο παράς, το μπαξίσι, το κέφι και το γλέντι. Άμα τον
πιάσει ο σεβντάς ή ο νταλγκάς για καμιά νταρντάνα, γίνεται νταής (μπελάς, ο
γρουσούζης!) και άμα τον χτυπήσει ντέρτι και σεκλέτι, γίνεται μπεκρής και τον
πονάει ο ντουνιάς"
Ζω
πάρα πολλά χρόνια στη Εσπερίαν, έχω γραψει βιβλία και στην αγγλική και στην
γαλλική γλώσσα τις οποίες χειρίζομαι νομίζω καλώς και ετσι ας μου επιτραπεί να
κάνω τις εξης παρατηρήσεις λαμβάνοντας υπ'όψιν και το ένα κείμενο και το
άλλο.
1ον.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλες οι γλώσσες εν χρησει στην Ευρώπη χρησιμοποιούν
στην καθημερινή ομιλία και λεξεις από άλλες γλώσσες όπως επίσης και νεολογισμούς
ιδία στην τοπική "αργκό". Οι Γάλλοι είναι εξω φρενών με τις αγγλικές λέξεις που
χρησιμοποιούνται κυρίως από την νεολαία. Οι νεολογισμοί δεν μας απασχολούν
διότι δεν "καταργούν" την τοπική γλώσσα.
Αυτο
που έχει σημασία είναι οι λέξεις μιάς γλώσσας οι οποίες είναι ξένης προελεύσεως
χωρίς αν υπάρχει αντίστοιχη λέξις στην τοπική γλώσσα. Έτσι π.χ. θα μπορει να πει
κανείς ότι η Αγγλική είναι "ανύπαρκτη" ως γλώσσα διότι το λεξιλόγιό της
αποτελείται αποκλειστικώς από λέξεις ελληνικές (κατά το 25-30%), λατινογαλλικές
(κατά 60%) και γερμανικές (κατά 10%).
Η
λέξις England είναι γερμανική (Enge Land, στενή χώρα) οι λέξεις land, house,
water κλπ ομοίως, Οι λέξεις ζώων χρησίμων στoυς χωρικούς, π.χ. ox, swine
(γερμανική} αλλά είναι σημαντικόν ότι το μαγειρευμένο κρέας των ζώων είναι
λέξεις γαλλικές (beef, porc). To τονίζω αυτό για να δείξω ένα πολυ σημαντικό
χαρακτηριστικό των λεξιδανείων: Eκφραζουν πολιτιστική σχέση.
Ο
Άγγλος χωρικός ξέρει την γερμανική λέξη για το ζώον αλλά την γαλλική για το
φαγώσιμο μαγειρευμένο κρέας. ΔΙΟΤΙ ο Άγγλος χωρικός "εκπολιτίστηκε" από την
Γαλλική κατάκτηση. Δεν υπάρχει άλλη λέξις παράλληλη για το beef!
Η
εισαγωγή αυτή της "πολιτιστικής" επιδράσεως θα μας χρησιμεύσει για να εξετάσουμε
το παράδειγμα διαφοράς μεταξύ του κειμένου του Ξ. Ζολότα και του Ν. Δήμου.
Οι
ελληνικές λέξεις στην Αγγλική γλώσσα (το 30%) είναι λέξεις ανωτέρου πολιτισμού
και δεν έχουν αντίστοιχη "αγγλική" λέξη. Το αυτό ισχύει για τις λατινογαλλικές
(το 60%). Ναι, μερικές έχουν αλλάξει σημασια όπως π.χ. η λέξις empathy αλλά
είναι η ελληνική λέξις που μένει. Αντιθέτως οι γερμανικές λέξεις στην Αγγλική
έκφράζουν τις στοιχειώδεις έννοιες της ζωής ενός άξεστου χωρικού (house (Haus),
water (Wasser), drink (trinken) κλπ).
Πράγματι,
δεν υπάρχει αγγλική γλώσσα. Η γλώσσα είναι μια σαλάτα γεμανικής, γαλλολατινικης,
ελληνικής πολιτιστικής επιδράσεως. Οι γαλλολατινικές και ελληνικές λέξεις
εκφράζουν ανώτερο πολιτιστικό επίπεδο και πολιτιστική επίδραση.
Ας
πάρουμε λοιπόν τώρα και το κείμενο του Νίκου Δήμου. Η διαφορά με τα ανωτέρω
είναι ότι οι τούρκικες που παραθέτει εκφράζουν χαμηλό πολιτιστικό επίπεδο και
πολιτιστική επίδραση αλλά όμως κάθε μία από αυτές έχει την αντίστοιχη ελληνική
ευγενή έκφραση που κατανοείται από τον οιουδήποτε πολιτιστικού επιπέδου Έλληνα.
Η τούρκικη είναι πρόστυχη και χυδαία. Η αντίστοιχη ελληνική είναι ευγενής.
Συγκρίνατε την λέξη μπαξές και τη λέξη κήπος. Την λέξη πεσκέσι και την λέξη
δώρο. Την λέξη τεμπελιά και τη λέξη ραθυμία. Την λέξη ρουσφέτι και την λέξη
χάρη. Ο λόγος του Δήμου θυμίζει προστυχιά, υπόλοιπο της τουρκικής κατοχής και
συνευρέσεως.
Και
κάτι άλλο ακόμη που δεν μπορεί να καταλάβει ο συγγραφέας του βιβλίου “Η δυστυχία
να είσαι Νίκος Δήμου”: Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι έμειναν υπό λατινικήν κατοχήν
και άλλαξαν γλώσσα - απέκτησαν για αποκλειστική χρήση την λατινική. Ο Έλληνες
έμειναν υπό λατινική και τουρκική κατοχή 700 και 400 χρόνια αντιστοιχως και ΔΕΝ
ΑΛΛΑΞΑΝ την γλώσσα τους. Βεβαίως πήραν λέξεις από άλλους λαούς (από την
λατινική κατοχή έμεινε μόνο η λέξις, σπίτι (hospitium} και είναι και της μόδας
σήμερα τα μπρεκφαστ και τα πάρτυ κια τα λινκς, αλλά διετήρησαν ΚΑΙ την
αντίστοιχη ελληνική (οικία). Aντιθέτως αυτοί έδωσαν νέες λέξεις στους
λατίνους!!! Διαφορά εγγενούς πολιτιστικού επιπέδου που δεν την πάνουν οι
αντέννες του Νίκου Δήμου!
Από
την Γενεύη με αγάπη,
Dr
Nicolas Kaloy- Καλογερόπουλος, Ph.D.
Geneva
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου