«Έξω ξεφτίλες»

Την φράσην αυτήν ακούσαμεν  από τον χώρον του Κοινοβουλίου και από εκλεγμένον Αντιπρόσωπον του Ελληνικού Λαού. Τι εννοούσε όμως με αυτήν την προσηγορίαν; Είχε επίγνωσην της Ελληνικής Γλώσσης ή εξεφράσθη με πρόθεσην να υβρίσει; Το ρήμα ξεφτιλίζω, «Τον λύχνον προμύττω», όπως έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες, σημαίνει καθαρίζω την καμένην  άκρη του φυτιλιού του λύχνου για να φωτίζει καλλίτερα.  Άρα δίδω αξίαν με την πράξην αυτήν. Βελτιώ κάτι. Αν ήθελεν να τους  χαρακτηρίσει ως μιαρούς και ανεπιθυμήτους υπήρχεν πάλιν η Ελληνική φράση «Εκάς οι βέβηλοι».  Φυσικά στην σημερινήν κοινωνίαν με σχετικήν και αυξητικήν τάσην αγνοίας της Ελληνικής Γλώσσης, όμοιες εκφράσεις είναι άγνωστες!!

Με τα κοινώς παραδεκτά, το νόημα του Βουλευτού ήταν να φύγουν από την αίθουσαν οι άχρηστοι και οι τιποτένιοι. Είναι όμως δυνατόν μέσα στον Ιερόν αυτόν χώρον να έχει στείλει ο Λαός «άχρηστους» και «τιποτένιους»;; Και ποίοι είναι αυτοί που θα κρίνουν την αξίαν των λοιπών 299 Αντιπροσώπων του Έθνους;; Υπάρχει αναμάρτητος δια να βάλει πρώτος την λίθον;;  Πουθενά δεν υπάρχει. Όλοι είμεθα κατά τεκμήριον ένοχοι και αθώοι. Ας μη χρησιμοποιούμεν λοιπόν εκφράσεις οι οποίες ταπεινώνουν το ύψιστον λειτούργημα της Ελληνικής Πολιτείας, ήτοι αυτό του Βουλευτού.

Και αν υπάρχουν μέσα στο Ελληνικόν Κοινοβούλιον τόσον άψογοι και άμωμοι και αγνοί Βουλευτές ώστε να κατακρίνουν τους συναδέλφους τους, γιατί δεν τολμούν να εκφρασθούν αναλόγως και για τους φερομένους ως «ηγέτες» της οιονεί Ενωμένης Ευρώπης; Γιατί δεν καταφέρονται με δριμύτητα εναντίον εκείνων οι οποίοι  θέλουν τον αφανισμόν της Ελλάδος και τον οικονομικόν της  θάνατον; Γιατί δεν αποκαλύπτουν με θάρρος,  το θράσος των δήθεν συνομιλητών και διαπραγματευομένων μεθ΄ ημών αδελφών μας; Γιατί δεν λένε ευθέως τα λάθη και τους μυχίους πόθους των εταίρων μας, οι οποίοι δεν κρύπτουν τις διαθέσεις τους για εξαφάνισην της Ελλάδος; Έχουν πολλά τρωτά οι φιλόδοξοι να ηγηθούν μιάς Ενωμένης Ευρώπης. Δεν θα το επιτύχουν όμως διότι είναι άτολμοι, άβουλοι και μεροληπτικοί!!

Μιχαήλ Στρατουδάκης