ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΗΜΟΥ ΙΘΩΜΗΣ 1865

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Από το προσωπικό αρχείο του ιερέα Αριστομένη Μαρμαρά έχει από τα Γενικά αρχεία του κράτους ΚΕ 445 έχει σε φωτοαντίγραφα:
1.ΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΝ ΕΚΛΟΓΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ 1861, σελίδες 32
2.1.ΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΝ ΕΚΛΟΓΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ 1865, σελίδες 64 και
3. ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΟΙΧΑΛΙΑΣ ΤΩΝ ΕΤΩΝ  1885-7, σελίδες 30. Κάναμε επιλογή ορισμένων από αυτά και σε 4 διαφορετικές αναρτήσεις οι αναγνώστες θα βιώσουν την τότε εποχή.
 Η ΔΙΑΦΘΟΡΆ ,ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΆ ΠΆΘΗ ,ΟΙ ΦΌΝΟΙ , ΟΙ ΑΛΛΗΛΟΜΥΝΉΣΕΙΣ, Η ΕΞΑΓΟΡΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ, ΥΠΗΡΧΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
Οι Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1865 διεξήχθησαν από την Κυβέρνηση Κουμουνδούρου του Μαρτίου 1865, στις 4 Μαΐου 1865, με βάση το νόμο που είχε ψηφίσει η εν Αθήναις Β' Εθνική Συνέλευση, που προέβλεπε έναν βουλευτή για «κάθε 10.000 ψυχές». Απετέλεσαν τις πρώτες εκλογές με το νέο Σύνταγμα του 1864 σε ισχύ, τις πρώτες βουλευτικές μετά την περίοδο βασιλείας του Όθωνα και είχαν αναβληθεί για μικρό χρονικό διάστημα λόγω της παραίτησης της Κυβέρνησης Κωνστ. Κανάρη στις αρχές Μαρτίου.
Επαρχία Μεσσήνης εκλέχτηκαν οι:

• Αλέξανδρος Κουμουνδούρος
• Π. Μπούτος
• Π. Καλαμαριώτης
• TA NTOKOYMENTA ME TIΣ ΑΛΛΗΛΟΜΗΝΥΣΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΙ-ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΘΩΜΗΣ.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΗΓΑΣ, με καταγωγή από τη ΜΕΡΟΠΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ έχει κάνει καταγραφή των εκλογικών καταλόγων του παλιών δήμων, ΟΙΧΑΛΙΑΣ, ΑΝΔΑΝΙΑΣ, ΕΥΑΣ και ΙΘΩΜΗΣ   ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ .
Το δήμο ΙΘΩΜΗΣ τον έχει σε 3 διαφορετικά αρχεία.
1.ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ 1929 ονόματα.
2,1865. ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ, 898 ονόματα.
3.1873. ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ, 1091 ονόματα.
Ο πίνακας έχει 11 στήλες και  οι 2 τελευταίοι έχουν την ηλικία και χρονολογία γέννησης του κάθε εκλογέα. Ο κάθε ενδιαφερόμενος με τη βοήθεια του μητρώου αρρένων και των οικογενειακών μερίδων  του αρχείου της κοινότητας, που υπάρχουν στο αρχείο του πρόσφατου δήμου ΙΘΩΜΗΣ, μπορεί να μελετήσει το γενεαλογικό του δένδρο και να συγκρίνει το τότε και το τώρα με επίθετα που υπήρχαν υπάρχουν ,εξαφανίστηκαν και υπάρχουν νέα.
Ευχαριστούμε το Γιάννη Ρήγα για την υπερπροσπάθεια και ανιδιοτελή προσφορά του.
Αναρτούμε τα ονόματα των 3 χωριών Μαυρομάτι, Ζερμπίσια και Κεφαληνού, από τα 21 χωριά, του παλιού δήμου Ιθώμης. Οι εκλογικοί κατάλογοι του 1865 θα γίνουν σε 5  αναρτήσεις.

ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ

            Το όνομα του Δήμου από το ιερό όρος της Μεσσηνίας Ιθώμη, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της νύμφης Ιθώμης, η οποία μαζί με την νύμφη Νέδα, ανέθρεψαν το Δία σαν ήλθε βρέφος στο βουνό αυτό, και γι’ αυτό πήρε και την προσωνυμία Ζεύς Ιθωμάτας. Οι αρχαίοι Μεσσήνιοι, όπως είναι γνωστό, για να τιμήσουν τον προστάτη τους θεό, Ιθωμάτα Δία, καθιέρωσαν τη μεγάλη κι’ επιβλητική γιορτή Ιθωμαία, κι’ έκοψαν και νομίσματα με τη μορφή του. Στα 1836 ο Δήμος περιελάμβανε τα χωριά Μαυρομάτι (έδρα), Σιμίζα, Σιάμαρι, Μπέτσι, και Γκολέμι. Ως Δήμαρχος διωρίσθη ο παλαιός αξιωματικός και πρόκριτος Γεώργ. Δ. Μπαλόπουλος από το Μαυρομάτι και εισπράκτωρ ο Γ. Γεωργόπουλος (ΦΕΚ, αρ. φυλ. 80, 28 Δβρ. 1836, σελ. 23 παρ.).

            Το Μαυρομάτι κατά την απογραφή του 1689 είχε 117 κατοίκους, η Χρύσοβα 62 και το Λούμι 313. Τα χωριά αυτά υπήγοντο στο Νομό Μεθώνης στην Ενετοκρατία (ΔΙΕΕ τομ. Β’ σελ. 705). Τα δύο τελευταία δε στην Τουρκοκρατία και στην Επανάστασι, ως το 1835, υπήγοντο στην Επαρχία Τριφυλίας.

            Στα 1839 ως ειδικοί δημαρχιακοί πάρεδροι Ιθώμης υπηρετούσαν οι Δ. Κάλας, για το Σιάμαρι και Γ. Κουτσούκος για το Μπέτσι (ΓΑΚ, Μοναστ. Φακ. 368).

            Κατά Νοέμβριο του 1840 αναφέρεται ως δημαρχιακός πάρεδρος Ιθώμης ο Πέτρος Αθανασόπουλος, που ήτο αγράμματος και “υπέγραφε” με ξύλινη σφραγίδα εγχωρίας επινοήσεως και κατασκευής. (ΓΑΚ, Μοναστ., εις εγγρ. 3 και 19 Ιουλ. 1840, φακ. 370).

            Κατά το ίδιο έτος ως δημαρχιακοί πάρεδροι υπηρετούσαν για το χωριό Γκολέμι ο Γ. Σμυρνής, (ΓΑΚ, Μοναστ., εις έγγρ. 3 Ιουλ. 1840, φακ. 370), για το Σιάμαρι ο Δημ. Κάλλας (ΓΑΚ Μοναστ. Εις εγγρ. 3 Ιουλ. 1840, φακ. 370) και για το Σιμίζς ο Γιάννης Λέκκας.

            Η σφραγίδα του Δήμου, κυκλική, έφερε τις λέξεις:

            “ΔΗΜΟΣ  ΙΘΩΜΗΣ” (ΓΑΚ, Μονας. Εγγρ. 19 Ιουν. 1840, φακ. 370)

            Ως γραμματεύς του Δήμου στα 1840 υπηρέτει ο Αναγν. Μπιλάλης που κατηγορήθη ότι εσκηνοθέτησε δήθεν στασιαστικές κινήσεις αντιπολιτευομένων την τότε Κυβέρνησι. Κυρίως κατηγόρησε το γιατρό Μαυρογένη που διέμενε στη Μεσσήνη (Εφημ. Αθ. “Αιών”, αρ. φυλ. 170, 12Ιουν. 1840, σελ.4) ότι με οπαδούς του τον συνέλαβαν και τον εκακοποίησαν, και ότι στο μοναστήρι του Βουλκάνου τον υποχρέωσαν να εξομολογηθεί κ.λ.π. γιατί θα ετυφεκίζετο! Ο ηγούμενος του Βουλκάνου και οι μοναχοί διέψευσαν κατηγορηματικώς πάντα ταύτα με επιστολή τους στην Αθηναϊκή εφημερίδα “Αθηνά” αρ.φυλ. 721, 5 Ιουν. 1840, σελ. 1848 γ).

Κατά μήνα Μάιον του 1840 ως δήμαρχος υπηρετούσεν ο Μήτρος Αθανασόπουλος (Εφ. Αθ. «Αιών», αρ. φυλ. 174, 12 Ιουν. 1840) και το Δημοτικό Συμβούλιο απετελείτο από τους Θ. Δ. Πανουσιόπουλο, πρόεδρο Γ. Κουτσούκο, Δ. Χριστόπουλο, και προτοκωλλιστή τον Ν. Λεκκόπουλο (Λέκκα), και υπογράφουν ψήφισμα υπέρ των Αρ. Αναγνωσταρά και Γ. Πετρωτή.

Κατά Σεπτέμβριον του 1840 ο δήμαρχος Ιθώμης του οποίου δεν αναφέρεται το ονοματεπώνυμο, δικασθείς στο στρατοδικείο Τριπόλεως, ως συνεργός εις στάσιν, απηλλάγη της κατηγορίας (Εφη. Αθ. «Αθηνά», αρ. φυλ. 749, 11 Σεπτ. 1840, σελ. 1955-56).

Πιθανώς πρόκειται για το δήμαρχο Γ. Μπαλόπουλο, που σαν υπόδικο, αντικατέστησεν ο Μήτρος Αθανασόπουλος.

Στις 17 Αυγ. 1840 στο Δήμο Ιθώμης υπήχθησαν και τα χωριά του καταργηθέντος Δήμου Βελύρας, Μήλα, Ζερμίσια, Λούμι, Χρύσοβα, Κεφαλληνού, ως και τα Μαγγανιακό, Κλίμα, Δραίνα, Ζαγάρενα, Κυνηγού, Ξεροκάσι, Ράδου, Πολίτσι, Μάνεσι, Κάτω Νταλακλή του επίσης καταργηθέντος Δήμου Υαμείας. (ΦΕΚ, αρ. φύλ. 22, 18 Δεκ. 1840, σελ. 121-122). Ο Δήμος είχε συνολικά 2.201 κατοίκους.

Ως δήμαρχος στις αρχές του 1841 εξακολουθούσε να υπηρετεί ο Γ. Δ. Μπαλόπουλος («Μεσσηνιακά 1968», σελ. 270) ο οποίος επιτυχών και στις εκλογές του 1841, επαναδιωρίσθη με το από 12 (24) Απριλίου Β.Δ. (Εφ. Αθ. «Ο Ελλην. Ταχυδρόμος», αρ. φυλ. 15, 24 Απρ. 1841, σελ. 59^α, εφ. «Μέλισσα», αρ. φυλ. 45, 26 Απρ. 1841, σελ. 180 α΄ και εφ. «Ταχ. Φήμη» αρ. φυλ. 97, 19 Απρ. 1841, σελ. 387).

Στα 1841 τον Ιανουάριο ως πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Ιθώμης υπηρετούσεν ο Θ. Πανουσόπουλος, ο οποίος, διότι διεμαρτυρήθη για σύλληψη συνδημοτών του που δεν ώφειλαν στο Δημόσιο φόρους, συνελήφθη, εκρατήθη και κακοποιήθηκε από το απόσπασμα, όπως καταγγέλλεται στην Αθηναϊκή εφημερίδα «Αιών», αρ. φυλ. 233, 9 Φεβρ. 1841, σελ. 3 α.

Στα 1841 ως ειδικοί δημαρχιακοί πάρεδροι στο Δήμο Ιθώμης εκπροσωπούντες τα χωριά τους υπηρετούσαν οι εξής:

Χαρ. Φλώρος για τα χωριά Κυνηγού και Ξεροκάσι.

Γ. Πλακομύτης για το Μάνεσι.

Δημ. Κωνστανόπουλος για το Μαγγανιακό.

Νικ. Τσερπές για το χωριό Ράδου και Πουλίτσι.

Ιω. Ντελής (Δελής) για το Κεφαλληνού.

Γεώργ. Αθανασόπουλος.

Παν. Πετρόπουλος.

Ιωάν. Τζίρος.

Γεωρ. Μπρισκόλας.

Δημ. Κάλλας.

Παν. Παντζής.

Ιω. Ζαμπάρας.

Ευστ. Βασιλόπουλος.

Ανασ. Κουτσούκος.

Ιω. Αντωνόπουλος.

(ΓΑΚ, Μονασ., εγγρ. 7 Μαΐου 1841, 1 Οκτωβ. 1841, 9 Ιουλ. 1841, φακ. 370).

Οι ανωτέρω υπηρετούσαν και στα 1842 (ΓΑΚ, Μονας. έγγρ. 3 και 24 Ιουν. 1842, 24 Ιουν. 1842, 24 Μαΐου 1842, και 13 και 30 Σεπτ. 1842, φ. 371, 372).

            Στο Δήμο Ιθώμης στα 1846 κατά την εκλογή δημάρχου επενέβη σκανδαλωδώς κατά του Γ. Μπαλοπούλου και υπέρ του φιλο-Κωλεττικού, που δεν αναφέρεται το ονοματεπώνυμό του ο εκεί περιφερόμενος υπομοίραρχος με το απόσπασμά του, που αποτελούμενον από κακοποιά στοιχεία καμουφλαρισμένα εις εθνοφύλακας, εχρησιμοποιούσε για “πολυειδείς καταπιέσεις και παραπείσεις” των δημοτών.

            Παρά τις πιέσεις, την τρομοκρατία και λοιπές παράνομες πράξεις του ο κυβερνητικός αποσπασματάρχης “δεν ηδυνήθη ειμή να αποπλανήση 15 (μόνον) περιφρονούντων των λοιπών παν ό, τι έπραττεν” ο εν λόγω υπομοίραρχος. Και τότε “άρπαξε την κάλπην, αλλά πρόλαβαν και την απέσπασαν από τα χείρας του οι δημόται οι περί τον Μπαλόπουλον” (Εφ. Αθ. “Αθηνά”, 30 Μαΐου 1846, σελ. 28).

            Κι αφού δεν μπόρεσε να κρατήσει την κάλπη με τα ψηφοδέλτια για να νοθεύσει το αποτέλεσμά της εκλογής, κατέστρεψε μόνον μερικά κεραμίδια της οικίας του Μπαλοπούλου δημάρχου και υποψηφίου τότε.

            Για της παράνομες επεμβάσεις των κυβερνητικών αρχών ώστε να βοηθήσουν στην εκλογή φιλο-Κωλεττικού δημάρχου, έγραφεν από την Καλαμάτα στην Αθηναϊκή “Ελπίς” (αρ. φυλ. 313, 20 Μαΐου 1846, σελ. 1279) ανώνυμος ανταποκριτής:

            “Οι κάτοικοι καταπιέζονται από τας αρχάς και ιδίως από την μεροληψία των δικαστικών. Αι δημαιρεσίαι ήρχισαν, αι της Ιθώμης επεροτώθησαν ευτυχώς. Ουδείς των υπουργικών έλαβε ψήφους και αυτοί οι ίδιοι φρίσσουν από την αδυναμίαν των.”

            Παρ’ όλες όμως τις πιέσεις κ.λ.π. επανεξελέγη στις εκλογές και επαναδιωρίσθη ο Γ.Δ. Μπαλόπουλος, ο οποίος κατά Νοέμβριο του 1846 επικυρώνει έγγραφα των αγωνιστών Δήμου Ανδρούτσου από το Μίλα, Ηλ. Κορμά από το Κεφαλληνού, Θεοφάνη Παπαγεωργίου από το Αριστοδήμειο (Λέζι) κ.α.

            Στα 1848 ο Αναστ. Μπούζας ως δήμαρχος Ιθώμης συμμετέσχεν ενεργώς επικεφαλής συνδημοτών του και ως φίλος και οπαδός του Οθωμανικού καθεστώτος στην καταστολή του στασιαστικού κινήματος του Γεωργίου Περρωτή, και έτυχεν επαίνου “δια την νομιμόφρονα στάσιν του προς τον Θρόνον και τα καθεστώτα” από τον στρατιωτικό διοικητή Μεσσηνίας (Παπατσώνη Παν.: Απομν. Σελ. 120) και Βασιλικής ευαρέσκειας από τον Όθωνα.

            Ως δήμαρχος ο Αναστ. Μπούζας κατηγορήθη ότι όχι μόνον δεν εξησφάλισε την τάξι και την ασφάλεια των συνδημοτών του, αλλ’ ότι περιέθαλψε τη ληστεία και μάλιστα σε βάρος των αντιπολιτευομένων το καθεστώς, το οποίον τόσον τον είχε επαινέσει.