ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΟΥΛΚΑΝΟΥ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.
Στα παιδικά μας χρόνια, την εποχή της αθωότητας,αυτές τις ημέρες εξασφαλίζαμε το χαρτζιλίκι μας κανοντας αγώγια με γαιδούρια, άλογα μουλάρια, παιρνοντας προσκυνητές απο το τραίνο του σταθμού και τους μεταφέραμε στα μοναστήρια του Βουλκάνου.Τώρα δεν υπάρχουν αγώγια, τα 5 καλντερίμια καταστράφηκαν ,και ο αεικίνητος δεσπότης Μεσσηνίας σε συνεργασία με φορείς  η περιοχή μας θα πρέπει να προβληθεί, γιατί το Κάστρο της Ανδρούσας, η Σαμαρίνα, το Ανδρομονάστηρο (που έγιναν τα θυρανοίξια προχτές, έχουν ανακατασκευαστεί) και η Κάτω Μονή Βουλκάνου πλησιάζει στο τέλος των επισκευών της.Έγινε η διαπλάτυνση του δρόμου Βαλύρα-Μονή Βουλκάνου.

Μια σπάνια συλλεκτική φωτογραφία με τους 3 βαλυραίους παραμονές Παναγίας όταν έβαφαν με ασβέστη την εκκλησία. Το σημαντικό της φωτογραφίας είναι ότι υπάρχει το πηγάδι που έπαιρναν νερό οι καλόγεροι και επισκέπτες. Οι βαλυραίοι με το καροτσάκι είναι ο Φώντας Γαλανόπουλος, στο πηγάδι ο Θάνος Μπουρολιάς και αυτός που βάφει είναι ο Τάσης Μπουρίκας (Κατσιμπούλας). Ηφωτογραφία ανήκει στο Φώντα Γαλανόπουλο.
M
Επισκευάζονται οι 2 παράδρομοι στο Κακοπετρι και θα πρέπει να γίνει η διαπλάτυνση των δρόμων από Τρίοδο και Ανδρούσα, προς τα ιστορικα-θρησκευτικά μνημεία, για να αναπτυχθεί στην περιοχή μας και ο θρησκευτικός τουρισμός, γιατί η Αρχααία Μεσσήνη που ψυχή της είναι ο καθηγητής Πέτρος Θέμελης,φέτος έγιναν και θα γίνουν πολλές εκδηλώσεις και δραστηριότητες.
Όσοι απο εμάς θυμούνται το παλιό Κάτω Μοναστήρι, θα εκπλαγούν από τις εργασίες που έχουν γίνει, και το αποδυκνείει το παρακάτω φωτογραφικό μου  υλικό .
Σε λίγες ημέρες γιορτάζει η μνήμη της και ναίναι βοηθειά μας.

Στη συμβολή των ορέων της Ιθώμης και της Εύας (Ἁγίου Βασιλείου) και ενδιάμεσα στα χωριά Αρχαία Μεσσήνη (Μαυρομμάτι) και Βαλύρα του Δήμου Ιθώμης, υψώνεται τεράστιο και μεγαλοπρεπές το Ιστορικό Μοναστήρι του Βουλκάνου, το οποίο ιδρύθηκε το 17ο αιώνα.

Το όνομά του "Βουλκάνος" και παλαιότερα "Βουρκάνο", "Δορκάνο" και "Βουλκάνη", το οφείλει κατά πάσα πιθανότητα σε βυζαντινό άρχοντα ή κτίτορα, στον οποίο ανήκε η περιοχή πέριξ του όρους Ιθώμη. Πρόδρομος βέβαια, αυτού του μοναστηριού είναι η Μονή της Παναγίας της "Κορυφής" ή της Παναγίας "Επανωκαστριτίσσης", η σήμερα ονομαζομένη "Καθολικόν" και ευρισκομένη στην κορυφή του όρους Ιθώμη, εκεί που άλλοτε υπήρχε η Ακρόπολις της Αρχαίας Μεσσήνης. Υπάρχει παράδοση ότι η Μονή της Κορυφής κτίστηκε στις αρχές του 8ου αιώνα, γύρω στο 725 από εικονολάτρες Μοναχούς, εκεί όπου ευρέθη η σεπτή Εικόνα τη Παναγίας μας, κρεμασμένης σ' ένα πουρνάρι και με τη συντροφιά ενός αναμένου καντηλιού αλλά και άλλη παράδοση, που αναφέρει ότι κτίτοράς της είναι ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β΄ ο Παλαιολόγος (1282-1328) χωρίς όμως και οι δύο να επιβεβαιώνονται ιστορικά.

Ο Ναός της παλαιάς μονής είναι τρίκλιτη θολωτή βασιλική, σήμερα δίκλιτη, μέ πολλές μεταγενέστερες παρεμβάσεις και έχει κτισθεί επάνω στο χώρο του ειδωλολατρικού ναού του "Ιθωμάτα" Δία αφού χρησιμοποίησαν ογκόλιθους απ΄αυτόν. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι τοιχογραφίες του Ναού που έχουν ζωγραφηθεί από τους Ναυπλιώτες αδελφούς Δημήτριο και Γεώργιο Μόσχου, το έτος 1608. Στη συμβολή της μεσημβρινής με τη δυτική πτέρυγα των κελλιών του μοναστηρίου υπάρχει το βυζαντινό Φωτάναμα, πού ήταν ειδικός χώρος με εστία φωτιάς και πεζούλια γύρω απ" αυτή, στα οποία κάθονταν οι μοναχοί και ζεσταίνονταν κατά το χειμώνα. Για την ιστορία αναφέρεται, ότι Φωτανάματα στην Εκκλησία της Ελλάδος υπάρχουν 11 συνολικά.

Το μοναστήρι της Κορυφής εγκατέλειψαν οι Πατέρες το έτος 1625 λόγω του αβάσταχτου ψύχους των χειμερινών μηνών αλλά και της δυσκολίας των προσκυνητών να φτάσουν σ’ αυτό κι έτσι αναζήτησαν τόπο νοτιότερα και τον βρήκαν στο σημερινό χώρο του νέου μοναστηριού αφού τον αγόρασαν από τον πατέρα του Τούρκου αγά της Ανδρούσης αντί 10.500 γροσίων. Στον αγορασθέντα τόπο βρήκαν μια πηγή ύδατος, τη γνωστή έως και σήμερα "Μάνα του νερού" κι έναν διώροφο πύργο, πού έγινε η αρχή του νέου μοναστηριού αφού συνέχεια αυτού έκτισαν το σημερινό επιβλητικό συγκρότητα με τα χαγιάτια και τις καμάρες.

Ο Ναός της νέας κάτω μονής ανηγέρθη το 1701 και είναι Βυζαντινού ρυθμού σταυροειδής μετά τρούλλου. Τιμάται στο Γενέσιο της Υπεραγίας Θεοτόκου καθ’ όσον ο Ναός της παλαιάς μονής τιμάται στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, πού αποτελεί την κεντρική πανήγυρι και των δύο μοναστηριών.

Παλλάδιο και θησαυρός του μοναστηριού είναι η θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας, πού φέρει την επιγραφή "Η Οδηγήτρια η επονομαζομένη τω όρει Βουλκάνω". Στο μοναστήρι ακόμη φυλάσσονται Ιερά Λείψανα πολλών Αγίων της Εκκλησίας μας, μεταξύ των οποίων του Αγίου Νεομάρτυρος Ιωάννου του Μονεμβασιώτου, του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου και του Καλαματιανού Αγίου Ηλία του Αρδούνη. Στη δε πλούσια βιβλιοθήκη του υπάρχουν παλαιά και νέα βιβλία, ιδιόχειρα συγγράμματα, Τουρκικά έγγραφα και 4 Σιγίλλια των κατά καιρούς Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως, που αναγνωρίζουν ή επικυρώνουν τα προνόμιά του.