ΟΙ 3 ΝΕΡΟΜΥΛΟΙ ΤΗΣ ΡΕΥΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΡΟΜΥΛΟΙ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΝΗΣ.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΟΙ 3 ΝΕΡΟΜΥΛΟΙ ΣΤΗ ΡΕΥΜΑΤΙΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 

Στη Ρευματιά λειτουργούσαν 3 νερόμυλοι.

1.Στα Πλατανάκια.

Στα Πλατανάκια κοντά στο γεφύρι, ο οποίος καταστράφηκε με τις πλημμύρες του Οκτωβρίου, της εορτής του αγίου Δημητρίου, του 1947 που καταστράφηκαν και οι μύλοι στο Νιοχώρι και πνίγηκε ο μυλωνάς με τη γυναίκα του και το παιδί τους. Σώζεται μόνο μια πέτρινη πλευρά του κτιρίου του τοίχου του μύλου.

2.Της εκκλησίας.

 Τον δουλεύαμε συνεταιρικά εγώ ο Παπαδόπουλος Ευάγγελος μαζί με το Γεώργιο Ζαμπάρα. Λειτούργησε μέχρι το 1965. έφερναν αλέσματα από τα Πετράλωνα, Κεφαλληνού, Ρευματιά, Μάλθη και Χρύσοβα. Τα δικαίωμα των αλεστικών ήταν 4%. Η εκκλησία τον νοίκιαζε κάθε χρόνο με πλειοδοτικό διαγωνισμό σε σιτάρι με τιμή εκκίνησης 500 οκάδες σιτάρι και είχε φτάσει και μια χρονιά 2000 οκάδες. Το νερό που τροφοδοτούσε το μύλο ερχόταν από την Κρύα Βρύση, που απέχει από το μύλο περί τα 300 μέτρα.

Αλέθαμε σιτάρι, βρώμη, κριθάρι, καλαμπόκι και βελανίδια. Το ποσό άλεσης  όταν η παροχή νερού  ήταν ικανοποιητική έφτανε σε 2 ώρες τα 100 κιλά και όταν  ήταν λιγότερη το 100 κιλά αλέθονταν σε περίπου 7-8 ώρες. Η χοάνη αρχικά ήταν κτιστή, μετά ξύλινη και τέλος μεταλλική και τα κομμάτια ήταν κολλημένα με Πιτσίνια.

3.Του Παπαδόπουλου Ιωάννη, κάτω από το σχολείο της Ρευματιάς.

Λειτουργούσε μέχρι το 1955 σαν νερόμυλος σιτηρών. Αντικατέστησε τα λιθάρια με σκληρότερα και έσπαγε τα πετρώματα του μεταλλεύματος Μαγγανίου και λειτουργούσε πλέον ως μύλος μεταλλεύματος.

Αυτές τις πληροφορίες μου τις είπε ο Παπαδόπουλος Ευάγγελος στις 10-6-2016.Λόγο της βροχής δεν καταφέραμε να πάμε να φωτογραφίσουμε και μου υποσχέθηκε ο μαθητής μου Αναστάσιος Ζαμπάρας, που τον είχα στο Μελιγαλά, όταν πρωτοδιορίστηκα, και τον είχα συναντήσει στο Νιοχώρι μαζί με το Γιώργο Παυλάκη.