TOY ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.
Πήρα μετάθεση για την Πάτρα, το 1979, και οργανική θέση στο Τρίτο Γυμνάσιο Πατρών.
Μεταξύ των μαθητών του σχολείου είχα και το συχωρεμένο, ΗΛΙΑ ΠΑΥΛΙΔΗ, και όλους τους συμμαθητές που αναφέρει ο Σωτήρης Παπανδρέου, και πολλούς άλλους που δεν αναφέρει.
Μέναμε στην ίδια γειτονιά στο Σκαγιοπούλειο μαζί με το φίλο και συμμαθητή του Παντελή Κοκκόση και είχαμε φιλική οικογενειακή σχέση με τις οικογενειές τους, κοντά στο παλιό γήπεδο του μπάσκετ, που έπαιζαν στον Απόλλωνα Πατρών, μαζί με άλλους μαθητές μου.
Μέναμε στην ίδια γειτονιά στο Σκαγιοπούλειο μαζί με το φίλο και συμμαθητή του Παντελή Κοκκόση και είχαμε φιλική οικογενειακή σχέση με τις οικογενειές τους, κοντά στο παλιό γήπεδο του μπάσκετ, που έπαιζαν στον Απόλλωνα Πατρών, μαζί με άλλους μαθητές μου.
. Μας βλέπει από ψηλά,χαίρεται και θα τον θυμόμαστε, στη σκέψη και στη μνήμη μας..
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογενειά του και τα αδέλφια του, και τους εύχομαι δύναμη και υγεία.
Είναι κρίμα και άδικο να φεύγουν γρήγορα τόσο νέοι άνθρωποι, πάνω στο φόρτε της επαγγελματικής και οικογενειακής δημιουργίας.
Φυσικά κανείς δεν ήλθε για να μείνει. Όλοι θα έχουμε ένα τέλος χωρίς να γνωρίζουμε το που, πότε πως.
Φυσικά κανείς δεν ήλθε για να μείνει. Όλοι θα έχουμε ένα τέλος χωρίς να γνωρίζουμε το που, πότε πως.
Σαν κεραυνός έπεσε χθες στην κοινωνία της Πάτρας, η είδηση του θανάτου του εμπόρου και
συνδικαλιστή Ηλία Παυλίδη από ανακοπή καρδιάς, σε ηλικία 57 ετών. Ο Ηλίας Παυλίδης ήταν ένας δυναμικός έμπορος με πλούσια επιχειρηματική δράση, καθώς διατηρούσε καταστήματα υποδημάτων στην Πάτρα, στο Αίγιο, στο Αγρίνιο, στη Ναύπακτο και στο Μεσολόγγι.
Παράλληλα, είχε διατελέσει πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου και της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Πελοποννήσου και Νοτίου Ελλάδος και αναπληρωτής γραμματέας στην ΕΣΕΕ, ενώ ήταν και στέλεχος στην ομάδα μπάσκετ του Απόλλωνα Πάτρας.
Με τη σύζυγό του Λαμπρινή, είχαν αποκτήσει μια κορούλα, την Πελαγία, την οποία υπεραγαπούσε.
Η μοίρα είχε άλλα σχέδια.
Η κηδεία του τελέστηκε χτες στις 4.30 το απόγευμα από τον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας Πατρών και η ταφή του θα γίνει στο Β΄Δημοτικό Κοιμητήριο Λεύκας Πατρών.
ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ
Στον Εμπορικό Σύλλογο Πάτρας, τον οποίο υπηρέτησε από πολλές θέσεις, χθες το απόγευμα επικρατούσε πένθιμο κλίμα. Το διοικητικό συμβούλιο συνήλθε εκτάκτως και όλοι είχαν έναν καλό λόγο να πουν για την προσωπικότητα και τη διαδρομή του.
Ηταν υπερήφανος Ο πρόεδρος του ΕΕΣΠ Γιώργος Ρώρος, με τρεμάμενη φωνή είπε ότι πολλές φορές στο παρελθόν είχε βρεθεί αντιμέτωπος με τον Ηλία Παυλίδη, αλλά πάντα επικρατούσε μεταξύ τους πολιτικός πολιτισμός, γι΄αυτό και κατέληξαν να δημιουργήσουν προσωπική και οικογενειακή φιλία.
Αναφέρθηκε στην υπεύθυνη και ενωτική του στάση, όταν συνεργάστηκαν με τον Χρήστο Γκοτσόπουλο και αργότερα και με τον Νίκο Στριφτούλια, και μέσα από εναλλαγές στην προεδρία, αποκατέστησαν την ηρεμία και το χαμένο κύρος του συλλόγου.
Οταν ανέλαβε πρόεδρος της Ομοσπονδίας, κλήθηκε να καθαρίσει την «κόπρο του Αυγείου» και τότε ήταν που κλονίστηκε η υγεία του, είπε ο Γιώργος Ρώρος, γιατί είχε να κάνει με ριζωμένα στοιχειά. Ομως μετά από 2,5 χρόνια, ήταν υπερήφανος γιατί παρέδωσε μια ομοσπονδία διαφορετική.
Δραστήριος, υπερκινητικός, πολλές φορές ορμητικός, αλλά χωρίς ποτέ να προσβάλλει κανέναν, ο Ηλίας Παυλίδης, κοιτούσε πάνω απ' όλα την αξιοπρέπεια.
Εμπορικά, δεν φοβήθηκε την κρίση, αντιθέτως, επεκτάθηκε σε τέσσερις άλλες πόλεις της περιφέρειας, και με αυτό έδειξε ότι ήταν ένας πολεμιστής, τόνισε ο Γιώργος Ρώρος.
Το χαμόγελο Ο ταμίας του ΕΕΣΠ Πολυχρόνης Θωίδης, πρόσθεσε ότι αυτό που θα θυμάται περισσότερο από τον Ηλία Παυλίδη, είναι το χαμόγελο και η συνδικαλιστική του μαχητικότητα.
Τα έβαλε με πολλούς Ο Νίκος Στριφτούλιας αποχαιρέτησε τον Ηλία Παυλίδη με μια αγαπημένη του φράση: «Αντίο φίλε» και όπως είπε «τον έφαγε το σαράκι να καθαρίσει την Ομοσπονδία» γιατί «τα έβαλε με πολλούς, αλλά δικαιώθηκε». Τον χαρακτήρισε ως έναν αγωνιστή, και άξιο πολεμιστή που συνέβαλλε στο να απογειωθεί ο Σύλλογος.
Ανιδιοτέλεια Ο Γιώργος Βαγενάς που τον διαδέχθηκε στην προεδρία της Ομοσπονδίας, με δυσκολία προσπάθησε να συγκρατήσει τη συγκίνησή του, λέγοντας ότι ο Ηλίας Παυλίδης διακρίθηκε για το ήθος του, την τιμιότητα και τη συνδικαλιστική ανιδιοτέλεια.
Ηταν πυλώνας Κλείνοντας, ο πρώην πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Πάτρας Χρήστος Γκοτσόπουλος, χαρακτήρισε τον Ηλία Παυλίδη ως έναν από τους πυλώνες του Συλλόγου. Ο θάνατος του Ηλία Παυλίδη, όπως είπε, είναι μια απώλεια για τον σύλλογο, γιατί ήταν από τους λίγους με τόσο βαθιά γνώση για το εμπόριο και για τα συνδικαλιστικά θέματα.
Το διοικητικό συμβούλιο του Εμπορικού Εισαγωγικού Συλλόγου Πατρών, μετά την αναγγελία του θανάτου του τέως προέδρου και μέλους του ΔΣ του ΕΕΣΠ Ηλία Παυλίδη, συνήλθε εκτάκτως χθες το απόγευμα και σε ψήφισμα που εξέδωσε, αποφάσισε να εκφράσει τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του εκλιπόντος, να παρασταθεί σύσσωμο στην κηδεία του και να εκφωνήσει επικήδειο λόγο ο πρόεδρος, να αποσταλεί στεφάνι εκ μέρους του ΕΕΣΠ, να κατατεθεί συμβολικό ποσό σε κοινωφελές ίδρυμα της πόλης, να κλείσουν τα γραφεία του ΕΕΣΠ κατά την εξόδιο ακολουθία και να επιδοθεί το παρόν στους οικείους του και να δημοσιευθεί στον τοπικό Τύπο.
Στο ψήφισμα αναφέρονται ακόμα τα εξής: «Ο Ηλίας Παυλίδης θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας για τον διεκδικητικό του χαρακτήρα, τη μαχητικότητά του, την ανιδιοτέλειά του, τον ακριβή του λόγο και την ιδιαίτερη αγάπη του για το εμπόριο και την πόλη. Οι δράσεις του αναβάθμισαν τον εμπορικό κλάδο για τον οποίο εργάστηκε με πάθος για πολλά χρόνια. Η μνήμη του θα είναι αιώνια».
Παρόμοιο ψήφισμα εξέδωσε και η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Πελοποννήσου και Νοτίου Ελλάδας, στην οποία ο Ηλίας Παυλίδης διετέλεσε πρόεδρος για 2,5 χρόνια.
Παιδί του Γ΄ Γυμνασίου, του μπάσκετ, του Απόλλωνα. Σημαντικός επιχειρηματίας, καλός οικογενειάρχης, δραστήριος άνθρωπος. Ο Ηλίας Παυλίδης, που έφυγε νωρίς, είχε αξιοπρόσεκτη διαδρομή, πάθος με το μπάσκετ.
Μέσα 10ετίας ΄70 στο ανοιχτό γήπεδο του Απόλλωνα, στη Ναυαρίνου. Στην εφηβική ομάδα του Απόλλωνα με Παντελή Κοκκόση, Μάκη Μοίραλη, Γιώργο Γεωργούλη, Δημήτρη Γριντέλα, Τάσο Κακιό, Τάσο Παπαδάτο, Χάρη Παρίση και άλλα παιδιά. Προπονητής ο Ανδρέας Μολφέτας. Ο Ηλίας με το δικό του στυλ. Σουτ με το αριστερό χέρι, με σπάσιμο του καρπού. Είχε καλό σουτ, έκανε ατομικές προπονήσεις, με την ανοχή του κυρ Νιόνιου (πατέρας του Σταύρου Ζούρα), που ήταν επιστάτης στο γήπεδο. Αργότερα συμμετοχές και στη βασική ομάδα του Απόλλωνα.
Στο Γ΄ Γυμνάσιο με την ομάδα μπάσκετ του σχολείου. Συμμετοχή, τότε, στο σχολικό πρωτάθλημα, με υπεύθυνο τον καθηγητή Φυσικής Αγωγής Ιορδάνη Κερασίδη. Βασικό στέλεχος. Προπονήσεις στο προαύλιο του Γ΄ Γυμνασίου, στις μπασκέτες που ήταν στο κάτω μέρος όπου και οι τσιμεντένιες κερκίδες. Συμπαίκτες του Ηλία τα περισσότερα παιδιά από τον Απόλλωνα.
Το μπάσκετ ήταν κομμάτι της ζωής του. Ο Απόλλων επίσης. Γι΄ αυτό και αργότερα υπηρέτησε τον Σύλλογο και ως μέλος του ΔΣ. Ηταν απολλωνιστής, ήταν φίλος του αθλητισμού.
Κ.Θ.
Του ΣΩΤΗΡΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
spapandreou@pelop.gr
Η Πάτρα αποχαιρέτησε τον Ηλία Παυλίδη - Πλήθος εμπόρων και φορέων στην κηδεία του
Η εμπορική οικογένεια της Πάτρας, επίσημοι, εκπρόσωποι φορέων και πλήθος κόσμου, αποχαιρέτισαν το απόγευμα τον Πατρινό έμπορο και συνδικαλιστή Ηλία Παυλίδη, στην κηδεία του, η οποία τελέστηκε στο Μητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελίστριας, λίγα μέτρα μακριά από το κατάστημά του στην οδό Μαιζώνος.
Η Πάτρα αποχαιρέτησε τον Ηλία Παυλίδη - Πλήθος εμπόρων και φορέων στην κηδεία του
Η εμπορική οικογένεια της Πάτρας, επίσημοι, εκπρόσωποι φορέων και πλήθος κόσμου, αποχαιρέτισαν το απόγευμα τον Πατρινό έμπορο και συνδικαλιστή Ηλία Παυλίδη, στην κηδεία του, η οποία τελέστηκε στο Μητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελίστριας, λίγα μέτρα μακριά από το κατάστημά του στην οδό Μαιζώνος.
Η σορός του Ηλία Παυλίδη, λίγο πριν περάσει την πόρτα του ναού, έκανε ένα τελευταίο πέρασμα από τα καταστήματά του στο κέντρο και από τα γραφεία του Εμπορικού Συλλόγου Πάτρας, τον οποίο υπηρέτησε από την θέση του απλού μέλους μέχρι και αυτήν του προέδρου.
O Ηλίας Παυλίδης ήταν ένας από τους πιο δραστήριους εμπόρους και συνδικαλιστές του Εμπορικού Συλλόγου, φτάνοντας μέχρι και το αξίωμα του προέδρου της Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Πελοποννήσου και Νοτίου Ελλάδος.
Με την οικογένειά του, εκτός από τα δύο καταστήματα υποδημάτων που διατηρεί στην Πάτρα, κατάφερε να επεκταθεί με τέσσερα ακόμα καταστήματα στο Μεσολόγγι, στο Αγρίνιο, στη Ναύπακτο και στο Αίγιο και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή χθες σε ηλικία 57 ετών, αφήνοντας πίσω του την αγαπημένη του σύζυγο Λαμπρινή και την λατρεμένη του κόρη Πελαγία.
ΟΙ ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΙ
Δεκάδες στεφάνια είχαν στείλει στην κηδεία του Ηλία Παυλίδη φορείς και έμποροι από όλη την Ελλάδα, ενώ αυτό που ξεχώριζε ήταν του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη.
Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Πάτρας Γιώργος Ρώρος αναφέροντας τα εξής:
επικήδειο λόγο του Προέδρου του Εμπορικού Εισαγωγικού Συλλόγου Πατρών κ. Γιώργου Ρώρου, για την απώλεια του Ηλία Παυλίδη.
«Φίλε Ηλία,
Αυτή τη φορά μας ξεγέλασες. Άλλα σχέδια και οράματα είχαμε για το εμπόριο, την πόλη, την κοινωνία και σ' αυτά δήλωνες παρών. Τώρα μας έβαλες σε άλλα μονοπάτια που ούτε καν είχαμε διανοηθεί, παρότι γνωρίζουμε ότι η ζωή έχει τη δική της ροή και πολλάκις ο άνθρωπος δεν μπορεί να παρέμβει, παρά ελάχιστα για να την αλλάξει. Το μυαλό δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει τον θάνατο. Αφήνεις την καρδιά να οδηγεί το χέρι για να γράψει τα δικά της λόγια. Λόγια καρδιάς. Έτσι θα σε αποχαιρετήσουμε, Ηλία.
Ο Ηλίας έγινε μέλος του Συλλόγου μας στις 18 Δεκεμβρίου του 1987. Παιδί εμπορικής οικογένειας αποτέλεσε για τον Εμπορικό Σύλλογο της Πάτρας τη νεότερη γενιά των συνδικαλιστών. Ο Ηλίας ήταν διεκδικητικός, ετοιμόλογος, μαχητικός, με ισχυρή επιχειρηματολογία, με αρχές και ηθικές αξίες. Βρεθήκαμε για ένα διάστημα σε διαφορετικούς δρόμους για να συναντηθούμε σύντομα για το καλό της εμπορικής οικογένειας, όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Από τότε ακολουθήσαμε κοινό βηματισμό, σεβόμενοι τη διαφορετικότητα, με αλληλοσεβασμό και αλληλοεκτίμηση. Μόνιμή μας διένεξη ήταν το κάπνισμα και η διατροφή μέχρι που πριν από 3 χρόνια έκοψε το τσιγάρο.
Ο Ηλίας ήταν ονειροπόλος, οραματιστής, ευρυμαθής, με καλό χειρισμό της γλώσσας, διαρκώς ανήσυχος χωρίς αγκυλώσεις σε μια εποχή που κυριαρχεί ο εγωιστικός ωφελιμισμός, υπηρέτης αρχών και αξιών. Είχε τα στοιχεία προσφυγικής οικογένειας, αναδυόταν από τη στάχτη, άνοιγε μονοπάτια που σύντομα γίνονταν δρόμοι, λεωφόροι. Τολμούσε. Δεν φοβήθηκε την κρίση. Μάλλον την νίκησε και μαζί με τα αδέρφια του άνοιξε 4 νέες επιχειρήσεις σε διαφορετικές πόλεις.
Υπηρέτησε τον Εμπορικό Σύλλογο Πατρών από απλό Μέλος, ανεβαίνοντας όλα τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας. Εκλέχτηκε στις 24 Οκτωβρίου του 2006 Πρόεδρος του Εμπορικού Εισαγωγικού Συλλόγου Πατρών. Μέλος, εν ενεργεία του Διοικητικού Συμβουλίου του τριτοβάθμιου οργάνου, της ΕΣΕΕ, διετέλεσε 6 χρόνια από τη θέση του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα. Παράλληλα το 2015 ανέλαβε Πρόεδρος στην Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Πελοποννήσου & Νοτιοδυτικής Ελλάδας, καθαρίζοντας άρρωστες και παθογενείς καταστάσεις που είχαν δημιουργηθεί. Σαν Μέλος της Επιτροπής του ΟΑΕΕ υπερασπίστηκε με σθένος τα προβλήματα των συναδέλφων που τα «ζούσε» σαν δικά του προβλήματα.
Δημιούργησε μια υπέροχη, αξιοσέβαστη και αξιοπρεπή οικογένεια. Κοινωνικός και φιλότιμος βοηθούσε χωρίς τυμπανοκρουσίες, αθόρυβα. «Ασ' τον να ζήσει» έλεγε, με ένα πλατύ χαμόγελο ευτυχίας. Λάτρης της πόλης επαναλάμβανε και διόρθωνε το ιστορικό εμπορικό κέντρο γιατί χαρακτηριστικά τόνιζε «την Πάτρα, έμποροι την έφτιαξαν».
Φίλε, με όλα αυτά τα προτερήματα, πως έγινε και έχασες τη μάχη για τη ζωή; Πώς δεν βρήκες επιχειρήματα να τον πείσεις; Πώς δεν σκέφτηκες έναν συνδικαλιστικό ελιγμό να τον ξεγελάσεις; Εσύ ξέρεις, Ηλία…
Η πίκρα και η θλίψη είναι αποτυπωμένη στους οικείους σου, στην οικογένειά σου, αλλά είναι αποτυπωμένη και στους φίλους σου, στην εμπορική σου οικογένεια, στην κοινωνία. Ηλία, δίχως εσένα, είμαστε πιο φτωχοί. Γνωρίζω τις αγωνίες σου να αναδειχθούν νέα παιδιά στον Εμπορικό Σύλλογο και την Ομοσπονδία και να συνεχίσουν ενωμένοι όπως εμείς. Έτσι μου έλεγες στις εκλογές του Συλλόγου το 2016, για να σέβονται όλοι τον Εμπορικό Σύλλογο Πατρών.Σε αυτά τα βήματα θα συνεχίσουμε.
«Να είστε περήφανοι που είστε έμποροι» έλεγες. «Να μάθετε την ιστορία μας στους μικρούς» όπως χαϊδευτικά τους αποκαλούσες. Διαβάζω απόσπασμα της ομιλίας σου όταν έγινες Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Πατρών: «Η ομοψυχία και η ενότητα που υπάρχει στον Εμπορικό Σύλλογο, επανέφεραν τον σεβασμό και τον κατέστησαν άξιο κοινωνικό εταίρο, επίσημο συνομιλητή της πολιτείας, της τοπικής αυτοδιοίκησης και αναβάθμισαν τον ρόλο του. Δεν είμαστε ένα απλό πρωτοβάθμιο όργανο, αλλά ο μεγαλύτερος και ιστορικότερος Εμπορικός Σύλλογος, θεματοφύλακας αρχών και αξιών».
Ηλία,
Ήρθαν σήμερα φίλοι σου από όλη τη χώρα να σε τιμήσουν. Αντιπροσωπεία της ΕΣΕΕ, ο Πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Πελοποννήσου και Νοτιοδυτικής Ελλάδας, Φορείς, Σύλλογοι και Σωματεία είναι εδώ για να τιμήσουν τη διαδρομή σου. Όσο υπάρχουν ακέραιοι, μαχητικοί και ανιδιοτελείς συνδικαλιστές όπως ο Ηλίας, η κοινωνία θα προχωρά μπροστά, θα προοδεύει και θα προκόβει. Γιατί η κρίση είναι και κρίση αξιών.
Φίλε Ηλία,
Σε αποχαιρετώ, εκφράζοντας τη βαθιά θλίψη του εμπορικού κόσμου και της κοινωνίας. Σε αποχαιρετώ με ένα κλωνί βασιλικό που ήθελες να έχουμε στο παράθυρο του Συλλόγου. Συνεχίζουμε στα κοινά βήματα.
Φίλε Ηλία, Μαχητή, Καλό σου ταξίδι».
Σε επικήδειο λόγο που εκφώνησε και ο προσωπικός φίλος του Ηλία Παυλίδη και πρόεδρος της ΝΟΔΕ Αχαΐας Ανδρέας Μαζαράκης, τον αποχαιρέτησε με ένα ποίημα:
Όταν πεθαίνει ένας Φίλος, νοιώθεις να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια σου.
Μοιάζει να σταματά ο κόσμος για μια στιγμή.
Σαν να επιθυμεί να χαθεί στην άβυσσο του τίποτα.
Και συ χάνεις κάθε επαφή με την πραγματικότητα.
Όταν πεθαίνει ένας Φίλος αλλάζεις τα χρώματα της ψυχής σου. Με ένα τόνο θλιβερό, της μοναξιάς της καρδιάς. Την σκεπάζεις με το πνιγηρό ρούχο της μελαγχολίας. Σχεδόν ντρέπεσαι που είσαι ζωντανός.
Όταν ένας Φίλος φεύγει για τα δικά του μονοπάτια του απείρου, νοιώθεις λίγο σαν προδομένος. Σκέφτεσαι πως δεν σε ήθελε συνταξιδιώτη και, τον αναζητάς μέσα στ' άστρα, προσπαθώντας μπας και δεις το περίγραμμα του, καθώς χάνεται στο άπειρο.
Και μένεις. Βουβός. Σαν άγαλμα. Παρατηρείς, αλλά δεν βλέπεις.
Έτσι με άφησες Φίλε.
"Αν μπορούσα, πόσο θα 'θελα
να καρφώσω χάμω τις στιγμές μας
μη και φύγουν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου