Η ΤΑΞΗ ΜΟΥ. Γ. ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ 1955-6.ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Στο μικρόκοσμο  που ζούμε θα πρέπει να τον παραδώσουμε στις επόμενες γενιές, για να υπάρχει η συνέχεια. Επιβάλλεται λοιπόν  η  προστασία, διαφύλαξη, μελέτη, συγκέντρωση , προβολή, διαχείριση και ανάδειξη της Πολιτιστικής μας  Κληρονομιάς, υλικής και άυλης, και είναι υποχρέωση όλων μας. Στην συνέχεια αξιοποιώντας την τεχνογνωσία με  τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να δραστηριοποιούμεθα στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, προβάλλοντας και διασώζοντας την Πολιτιστική μας Κληρονομιά και να αποτελούν κύτταρα του πολιτισμού και πηγή γνώσης,  η οποία θα πρέπει να παρέχεται δωρεάν.

Ημερίδες, συνέδρια, διαλέξεις, οργανωμένες ξεναγήσεις, περίπατοι, εκπαιδευτικές δράσεις, μουσικές εκδηλώσεις, θεατρικά-μουσικά-χορευτικά δρώμενα  κ.λ.π. , γνωρίζοντας το Πριν και το Μετά, της περιοχής μας.

Θα πρέπει οι εκλεγμένοι τοπικοί άρχοντες, φορείς, σύλλογοι, επιστήμονες, να προγραμματίζουν στην αρχή της χρονιάς, τέτοιου είδους εκδηλώσεις.

Αν δεν ξυπνήσουν οι τοπικές κοινωνίες, σε λίγο θα τα βλέπουμε μόνο από το φωτογραφικό υλικό.
Όλοι νοσταλγούμε τα παιδικά μαθητικά μας χρόνια, γιατί ζούσαμε την εποχή της αθωότητας και ανεμελιάς, και φρόντιζαν άλλοι για μας.Τότε οι γνώσεις της μάθησης γίνονταν και  στο σχολικό κήπο, που υπάρχει φωτοαντίγραφο των πράξεων του κοινοτικού συμβουλίου Βαλύρας, γιατί υποστήριζαν τη μάθηση και γνώση των φυσιογνωστικών μαθημάτων αφενός, αφετέρου μπαίναμε από μικροί στο επιχειρείν πουλώντας τα προϊόντα του κήπου του σχολείου στους πελάτες αγοραστές των διερχόμενων τραίνων, ή εξασφαλίζαμε το φαγητό και καλλωπισμό  με χρώματα και αρώματα. 
Τώρα σχολικά εγχειρίδια, αναλυτικά και ωρολόγια  προγράμματα συνεχώς αλλάζουν προς το χειρότερο και όχι το καλλίτερο . Το μαθαίνω από το ξέρω απέχουν πάρα πού και διαπιστώνετε, από τα φετεινά θέματα θετικής κατεύθυνσης στη βιολογία, μαθηματικά, φυσική. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει μια συνέχεια στη γνώση από το δημοτικό στο γυμνάσιο, λύκειο ,πανεπιστήμιο. Έχει απαξιωθεί  το τεχνικό -επαγγελματικό λύκειο, το ΣΕΠ ψυχορραγεί, οι υποψήφιοι δεν  γνωρίζουν τις δεξιοτητές του,  και είναι συνεχώς μπερδεμένοι και απροστάτευτοι.Πρέπει κάποτε να σμίξουν όλα τα κόμματα-ΟΛΜΕ-ΔΟΕ-ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ, να συζητήσουν από κοινού τι είδους παιδεία-εκπαίδευση χρειαζόμαστε και όχι κάθε νέα κυβέρνηση να γκρεμίζει ότι έχει φτιάξει η προηγούμενη.
Πρέπει η εκπαίδευση και παιδεία μας να έχει οράματα, αξίες και ιδανικά και οι μεταρρυθμίσεις που γίνονται να είναι στοχευμένες και με χρονικό ορίζοντα.

Η αγάπη μας,  για τη γενέθλια  πρέπει να μεγαλώνει  και να την μεταλαμπαδεύουμε  στους απογόνους μας, για να αγαπούν και αυτοί την πατρώα γη. Να μην ξεχαστούν πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις και πράγματα που έχουν σχέση με την υπαρξή μας, στον τόπο που γεννηθήκαμε.

Η πορεία της εξέλιξης του καθενός μας , ακολουθεί το  δρόμο της,  και ωφέλησε  τους καλούς που είχαν αξίες, οράματα και ιδανικά  και έβλαψε αυτούς  που είχαν στο μυαλό τους, στις σκέψεις, ιδέες  και πράξεις τους  την καταστροφή και αδικία.

Το παρελθόν ενός τόπου έχει μεγάλη  ιστορική σημασία για το παρόν και το μέλλον του. Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του τόπου του, του χωριού του, της οικογενείας του, που διακόπτει  τη συνέχεια  με το χθες είναι καταδικασμένος. Είναι λυπηρό που ο τόπος μας έχει Ιστορία, Κληρονομιά, Πλούτο,  Δόξα, Ομορφιά, Δύναμη που   να μην έχει καταλογογραφηθεί τον 21^ο αιώνα,  όλο αυτό το υλικό σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή   από τους ειδικούς επιστήμονες, για να μπορεί ο καθένας μας να έχει άμεση πρόσβαση στην Ενημέρωση-Πληροφόρηση-Γνώση-Έρευνα.

Είναι ντροπή να λέμε ότι είμαστε απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, να μην έχουμε μελετήσει την Αρχαιοελληνική και Νεοελληνική γραμματεία ,και να τους  αγνοούμε παντελώς. Θα πρέπει το Υπουργείο Παιδείας, οι  Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες να δώσουν κίνητρα σε Φοιτητές-Μελετητές-Ερευνητές, να καταγράψουν την Τοπική Ιστορία της κάθε  Περιοχής, από τα διάφορα αρχεία, για το καλό της Πατρίδας μας και του Ελληνικού  Έθνους και να βλέπουμε με αισιοδοξία το μέλλον.

Τέλος η σύνδεση της τοπικής με τη γενική ιστορία,  το τρίπτυχο Χώρος- Χρόνος-Φαινόμενα, τα κείμενα, οι περιγραφές, το φωτογραφικό υλικό, οι χάρτες, θα δώσουν στον αναγνώστη τη δυνατότητα να Γνωρίσει, Κατανοήσει, Αγαπήσει, και Σεβαστεί τον πλούτο της περιοχής του.

 Η ερευνητική εργασία πρωτογενούς υλικού  συνιστά αντικείμενο έρευνας από ειδικούς και με σκοπό τη διοργάνωση σεμιναρίων, συνεδρίων, εκθέσεων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, διαλέξεων και εκδηλώσεων, με στόχο τη βιωματική μάθηση-γνώση και ενσωμάτωση της μνημειακής-πολιτιστικής-πολιτισμικής κληρονομιάς, στην καθημερινή μας ζωή.

1953 TAΞΕΙΣ Α, Β

ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΑΛΑΒΡΑΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΟΣ

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΦΕΙΔΑΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΣΦΗΚΑΣ

……………..

………………..

………….

……………..

………………

…………….

………….

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ

ΤΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

…..

………

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΟΥΝΤΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΖΑΛΑΣ

ΤΑΣΟΣ ΛΙΝΑΡΔΟΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΑΛΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΣΑΜΗ ΜΑΡΙΑ

Τα χρόνια φεύγουν και μένουν αποτυπωμένες στη μνήμη μας οι ευχάριστες αναμνήσεις., δράσεις ,δραστηριότητες, δημιουργικά πονήματα  και σχέσεις μεταξύ μαθητών, γονιών και συναδέλφων.
Τι είναι τελικά το σχολείο μας ; Είναι όλες οι στιγμές του, οι πάντα πρωτόγνωρες στιγμές του, είναι ό,τι έχει συμβεί, ό,τι συμβαίνει και ό,τι θα συμβεί στο χρόνο τον άπαντα είναι ό,τι ζήσαμε...και το αναζητάμε σήμερα στις φωτογραφίες  και στα πρακτικά του σχολείου μας.

Είναι το πέρασμα όλων των ανθρώπων, το συναπάντημα των βλεμμάτων μας, των αγωνιών μας και των ονείρων μας ,ήταν ένα ξέφωτο που το πρώτιστο που προσπαθούσε να μας μάθει ήταν πώς να φτιάχνουμε τα δικά μας ξέφωτα, ξέφωτα ζωής…

Σ ένα τέτοιο ξέφωτο ζωής θα συναντηθούμε όλοι εμείς που μια μέρα διαβήκαμε την πόρτα του δημοτικού σχολείου Βαλύρας …τώρα πια που ο χρόνος για μας κλείνει τις οποιεσδήποτε ηλικιακές διαφορές.. που μέσα μας ανθεί το συν ανήκειν σε χώρους άφθαρτους .. που οι μνήμες λειτουργούν ως βάλσαμο…

 Θα  πρέπει να ξαναβρεθούμε στους διαδρόμους της νιότης μας.. της τάξης μας…στην αυλή, στο θέατρο.

Θα συναντήσουμε  τους δασκάλους μας, τους συμμαθητές μας, θα ξανακτίσουμε εκείνο τον συνεκτικό ιστό της νιότης…απαραίτητο σήμερα στην εποχή της κρίσης. 

Ο καθένας από μας έχει να πει  μια πολύτιμη ιστορία ζωής.

Το Σχολείο μας, οι δασκαλοί  μας, οι συμμαθητές-τριες …σίγουρα  έχουν να θυμούνται.... ευχάριστα ή και ορισμένα δυσάρεστα συναισθήματα. 

 Οι εκπαιδευτικοί  πρέπει να είμαστε κοντά στα παιδιά , κοντά στους νέους !! Να τους μυήσουμε σε δρόμους ζωής ! Μπορείς σε μια στιγμή να αλλάξεις μια ζωή. 

(Πολλά κουφά  συμβαίνουν , ίσως κονταίνοντας η ζωή θέλει κάτι να μου επιστρέψει ή κάτι να μου πει)

 ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ!!!!!!!!!

Ότι θέλεις να διδάξεις πρέπει πρώτα να το ανακαλύψεις μέσα σου , να το έχεις βιώσει να το πιστεύεις, διαφορετικά δεν σε πιστεύει κανείς. 

Έχχουμε διαπιστώσει πολλές φορές ότι μερικοί άνθρωποι μας συνεπαίρνουν , τους ακούμε και μας μαγεύουν , θέλουμε να τους πιάσουμε το χέρι για να πάρουμε δύναμη , αυτό γίνεται όχι γιατί μιλάνε όμορφα, αλλά γιατί νοιώθουνε ότι αυτά που λένε τα πιστεύουν , τα έχουν βιώσει και βγαίνουν από την ψυχή τους και όχι από το στόμα τους.

Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πει:

«Ότι στους γονείς μου οφείλω το ζην και στους δασκάλους μου το ευ ζην»  Υπήρχε η προτομή του σε όλα τα δημοτικά σχολεία και βρέθηκε  το 2017 κάνοντας φωτορεπορτάζ για τα δημοτικά σχολεία του τέως δήμου Ιθώμης, παρατημένη έξω στο παλιό δημοτικό σχολείο Αριστοδημείου και την παρέδωσα δωρεά,στη λαϊκή βιβλιοθήκη Καλαμάτας.

Ποιος από εμάς δε θυμάται τα πρώτα μαθητικά χρόνια στο δημοτικό σχολείο και ειδικά την πρώτη τάξη του δημοτικού, που όλα τα παιδιά μαζί επαναλαμβάναμε το γράμμα που μας έλεγε η δασκάλα και το απόγευμα ή το βράδυ στο χαρτονάκι κεντούσαμε το γράμμα  κεφαλαίο και μικρό με το αντίστοιχο ζωάκι  με διαφορετικό χρώμα κλωστής.

Ποιος δεν θυμάται τα δύο φυλάκια, το ένα δίπλα στο σχολείο και το άλλο δίπλα στις γραμμές στα οποία κρυβόμαστε  και παίζαμε τους κλέφτες και αστυνόμους;

Ποιος δε θυμάται τα μαθητικά συσσίτια με το γάλα σκόνη και το κίτρινο τυρί σαπουνέ;

Ποιος δε θυμάται τους σχολικούς κήπους, τα μαθήματα ιχνογραφίας ,καλλιγραφίας με το μελάνι, τις πέννες και το στυπόχαρτο που γίνονταν τα χέρια μας και τα ρούχα μας έγχρωμα τρώγοντας ξύλο από τους δασκάλους και γονείς μας;

Ποιος δεν θυμάται την τιμωρία όρθιοι στον πίνακα, η το ξύλο με τη βέργα ή το να γράψουμε ένα κείμενο ή λέξεις πολλές φορές γιατί δεν το ξέραμε, ή δεν το προφέραμε καλά;

Ποιος δεν θυμάται τους ήρωες του 1821 στις αίθουσες διδασκαλίας και τους πίνακες με τα διάφορα φυτά και ζώα της πατρίδας μας;

Στους δασκάλους που μας δίδαξαν στο δημοτικό σχολείο 1953-59 και σε αυτούς που δεν με δίδαξαν,  αφιερώνεται η μνημόνευση και ονοματογραφία

 Στην Πρώτη δημοτικού δασκάλα μας ήταν η Αφροδίτη (Αφρούλα ) Σταθά, από Βαλύρα.

Στη Δευτέρα τάξη  ήταν  Ελένη Τζαβάρα ,από Μελιγαλά.

 Στην Τρίτη τάξη ήταν η Πηνελόπη (Πόπη) Μπακοπούλου, από το Μαυρομμάτι Ιθώμης .

Στην Τετάρτη τάξη  ήταν την Ευτυχία Κυριακοπούλου, από Καλαμάτα, και. Στην Πέμπτη και Έκτη το βαλυραίο Χρίστο Καρτερολιώτη.

Το δημοτικό σχολείο Βαλύρας στεγάστηκε σε διάφορα οικήματα της Βαλύρας. Αρχικά στεγάστηκε στην οικία των αδελφών Σταυριανόπουλου ,εκεί που είναι τώρα η οικία και το σούπερ μάρκετ Μακρή  (υπάρχει φωτογραφία μαθητών που κάνουν γυμναστικές επιδείξεις), στη συνέχεια στην οικία του Γεωργίου Καρύδη, κάτω από το σταθμό, στην οικία του Κώστα Τσώνη, δίπλα στο σταθμό. Στην οικία του Παναγιώτη Καρύδη το δημοτικό θηλέων, όταν η Κυριακούλα διορίστηκε στη Βαλύρα, και τέλος από το 1924, εγκαταστάθηκε στο χώρο που στεγάζεται σήμερα το δημοτικό και νηπιαγωγείο.Στον ίδιο χώρο είχαν στεγαστεί το  Ελληνικό ,Ημιγυμνάσιο και Νυκτερινό Βαλύρας.

Υπάρχει φωτογραφία του δημοτικού σχολείου Βαλύρας, το 1924 χωρίς σοφατισμένους τοίχουςμε άγνωστα πρόσωπα έξω από τις σκάλες, πιθανόν συγγενείς-δωρητές  της οικογένειας Σιάγκρη από το αρχείο του βαλυραίου Αναστασίου Σιάγκρη. Εχουμε κάνει ειδικό αφιέρωμα σε παλιότερη ανάρτηση, καθώς και διαφορετικές αναρτήσεις για όλους τους παλιούς  βαλυραίους δασκάλους που υπηρέτησαν στο δημοτικό σχολείο Βαλύρας.

Οι επόμενες 6 αναρτήσεις είναι αφιερωμένες στις 6 τάξεις που ήμουν μαθητής του δημοτικού σχολείου Βαλύρας, από την πρώτη μέχρι την έκτη δημοτικού, τα έτη 1953-1959.

Έχω στην κατοχή μου φωτογραφικό υλικό των 3 τάξεων, πρώτης ,τρίτης και πέμπτης και μου λείπουν οι άλλες τάξεις. Όποιος ή όποια έχει στην κατοχή του φωτογραφικό υλικό, μπορεί να μας το στείλει, να το αντιγράψουμε και να επιστραφεί και θα αναφέρουμε την πηγή.

Ήμουν τυχερός στην εκπαιδευτική μου πορεία και σταδιοδρομία,(αφού εγκατέλειψα τη ΔΕΗ, στην οποία είχα εισαχθεί με εξετάσεις).  γιατί πρωτοδιοριζόμενος μπήκε το καινοτόμο πρόγραμμα της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης και τα Πολιτιστικά Σάββατα, από τον τότε υπουργό παιδείας Γεώργιο Ράλλη, αργότερα η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (που τώρα σιγά-σιγά αργοπεθαίνει), και λίγα χρόνια στη συνέχεια εισήχθησαν οι Νέες Τεχνολογίες στην Εκπαίδευση με τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών μάθημα και εργαστήριο, μαζί και με το νέο μάθημα της Τεχνολογίας.

Συμμετείχα ενεργά  στις νέες  καινοτόμες διαδικασίες και σε συνεργασία με μαθητές και συναδέλφους, δημιουργήσαμε διδακτικές φόρμες, τις οποίες  και παρουσιάζουμε, για όσους θέλουν να μελετήσουν και ασχοληθούν με αυτά τα θέματα.

 Το χαιρόμαστε όλοι εμπλεκόμενοι γονείς ,μαθητές, καθηγητές, ειδικοί,  γιατί ήταν έξω από ωράρια και στεγανά , μάθαμε και ζήσαμε πολλά, αξιοποιώντας δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο μας.

Οι ευθύνες της τοπικής κοινωνίας μας ,τοπικής αυτοδιοίκησης ,συλλόγων,  φορέων , και όλων των απανταχού Βαλυραίων εντός και εκτός Ελλάδος, απέναντι στους προγόνους μας και απέναντι στην ιστορία του χωριού μας  είναι τεράστια. Αναλογεί σε όλους  μας ένα ποσοστό ευθύνης. Εδώ  και τώρα πρέπει να υπάρξει παρέμβαση, ενεργοποίηση, ομαδικότητα και συλλογικότητα για αποκατάσταση της καταστροφής, και να έχουμε έστω και ελάχιστη αποτελεσματικότητα,  ένα βήμα πριν την παρακμή.

 Όταν καταστρέφεται το οτιδήποτε, σβήνεται και η ιστορία του. 
Ακούω με προσοχή και θαυμάζω εκείνους τους σημαδεμένους και τους πλήρεις στιγμών που βούτηξαν στη ζωή , που έζησαν αυτό που ένοιωθαν , που πάλεψαν με αξιοπρέπεια για εκείνα που πίστευαν , που είδαν τον κόσμο περπατώντας και αγγίζοντας , που τόλμησαν το νέο , που δεν αρκέστηκαν στα κεκτημένα , που δεν φοβήθηκαν τις εξουσίες , που κοίταζαν να σώσουν το καράβι και όχι τον εαυτό τους , που έφτιαξαν τη δική τους ιστορία και δεν εγκλωβίστηκαν στις γραμμένες ιστορίες . Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι κανενός , ανήκουν σε όλη την κοινωνία.

Αν είχες την ευκαιρία ζήσεις , να συνεργαστείς , να συναντήσεις , να αγαπήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνεις τι σου λέω. Μπορεί να είσαι και εσύ ένας ή μία από εκείνους και εκείνες που δεν χωράνε σε κουτιά !!!

 Συνεχίζουμε τις αναρτήσεις με σχολικά θέματα που αφορούν το χωριό μας Βαλύρα. 

Σε συνεργασία με τα ΓΑΚ Καλαμάτας και την υπεύθυνη Αναστασία Μηλίτση με καταγωγή από το Αριστοδήμειο, μου έδωσε τα αρχεία ,για να επαληθεύσω τα στοιχεία της πορείας των συμμαθητών -συμμαθητριών μου ανώνυμα, (λόγο προσωπικών δεδομένων) από την πρώτη μέχρι την έκτη δημοτικού (1954-1959).

Οι γεννηθέντες-γεννηθείσες  του 1947 που φοίτησαν για πρώτη φορά το 1953-4, και τελείωσαν την έκτη δημοτικού το 1959.

Από τους συνολικά 36 που φοίτησαν για πρώτη φορά στην πρώτη δημοτικού τα 21 ήταν κορίτσια και τα 15 ήταν αγόρια, το 1954. Στην πορεία των μαθητικών τάξεων έφτασαν τελικά στην έκτη τάξη 11 εκ των οποίων  τα 6 ήταν κορίτσια και τα 5 ήταν αγόρια.

Οι ευθύνες της τοπικής κοινωνίας μας ,τοπικής αυτοδιοίκησης ,συλλόγων,  φορέων , και όλων των απανταχού Βαλυραίων εντός και εκτός Ελλάδος, απέναντι στους προγόνους μας και απέναντι στην ιστορία του χωριού μας  είναι τεράστια. Αναλογεί σε όλους  μας ένα ποσοστό ευθύνης. Εδώ  και τώρα πρέπει να υπάρξει παρέμβαση, ενεργοποίηση, ομαδικότητα και συλλογικότητα για αποκατάσταση της καταστροφής, και να έχουμε έστω και ελάχιστη αποτελεσματικότητα,  ένα βήμα πριν την παρακμή.

 Όταν καταστρέφεται το οτιδήποτε, σβήνεται και η ιστορία του. 
Ακούω με προσοχή και θαυμάζω εκείνους τους σημαδεμένους και τους πλήρεις στιγμών που βούτηξαν στη ζωή , που έζησαν αυτό που ένοιωθαν , που πάλεψαν με αξιοπρέπεια για εκείνα που πίστευαν , που είδαν τον κόσμο περπατώντας και αγγίζοντας , που τόλμησαν το νέο , που δεν αρκέστηκαν στα κεκτημένα , που δεν φοβήθηκαν τις εξουσίες , που κοίταζαν να σώσουν το καράβι και όχι τον εαυτό τους , που έφτιαξαν τη δική τους ιστορία και δεν εγκλωβίστηκαν στις γραμμένες ιστορίες . Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι κανενός , ανήκουν σε όλη την κοινωνία.

Αν είχες την ευκαιρία ζήσεις , να συνεργαστείς , να συναντήσεις , να αγαπήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνεις τι σου λέω. Μπορεί να είσαι και εσύ ένας ή μία από εκείνους και εκείνες που δεν χωράνε σε κουτιά !!!

                                                        ΤΡΙΤΗ ΤΑΞΗ

ΜΑΘΗΤΕΣ =42

ΑΓΟΡΙΑ = 19

ΚΟΡΙΤΣΙΑ=23

ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΣΑΝ=7

ΗΛΙΚΙΕΣ 9=21(12, 9)

               10=9

               11=8

               12=2

               13=2

ΗΛΙΚΙΑ 9 ΕΤΩΝ=21(12, 9)                1955-6      

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΡΙΤΗΣ ΤΑΞΗΣ

ΒΑΛΥΡΑ=37

ΣΙΑΜΟΥ=1

ΠΕΙΡΑΙΑΣ=1

ΡΑΔΟΥ=1

ΚΑΛΑΜΑΤΑ=1

ΖΥΓΟΒΙΣΤΙ=1

ΣΥΝΟΛΟ=42        

TΡΙΤΗ-ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 1956-7

ΔΑΣΚΑΛΟΙ

ΕΛΕΝΗ ΤΖΑΒΑΡΑ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ,ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΑΘΗΤΕΣ

ΠΑΝΩ ΣΕΙΡΑ

ΤΑΚΗΣ ΓΡΙΒΑΣ

ΛΑΚΗΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΦΗΚΑΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΒΗΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΕΙΔΑΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΛΙΚΑΣ

ΓΙΩΡΗΣ ΚΟΝΙΑΡΗΣ

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΣΙΑΓΚΡΗΣ

ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΠΑΚΑΣ

ΣΠΥΡΟΣ ΦΕΙΔΑΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΟΥΤΟΣ

ΤΑΣΟΣ ΛΙΝΑΡΔΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΛΙΟΝΤΗΡΗΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΖΑΛΑΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΣΦΗΚΑΣ

ΤΡΙΤΗ ΣΕΙΡΑ

ΜΗΤΣΟΣ ΦΕΙΔΑΣ

ΣΠΥΡΟΣ ΓΚΟΜΕΣΗΣ

ΘΑΝΑΣΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΜΗΤΣΟΣ ΜΠΟΒΗΣ

ΜΠΑΜΠΗΣ ΡΑΜΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΡΑΣ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΟΣ

 ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ

 ΣΤΟ ΕΝΑΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ ΛΥΡΑΣ ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗΣ, ΤΟ 1967

 ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΣΤΡΑΤΗΣ-ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗΣ

 ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ-ΛΑΚΗΣ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (ΤΣΟΥΡΟΥΧΗΣ) ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΚΑΓΑΜΕ ΤΑ ΜΑΣΚΟΥΛΑ, ΣΤΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ

ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΑ

ΦΩΝΤΑΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΘΥΜΙΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (ΣΚΑΜΠΙΛΗΣ)

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΥΡΓΟΣ

ΟΡΕΣΤΗΣ ΦΕΙΔΑΣ

ΛΑΚΗΣ ΜΠΟΒΗΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ

ΝΙΦΟΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ

ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΙΓΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΕΛΛΟ

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΜΠΑΚΑΣ

ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΤΗΣ

ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ

ΔΑΒΙΛΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΤΣΟΥΡΟΥΧΗΣ ΛΑΚΗΣ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΝΑΝΟΣ ΚΟΡΗ ΜΠΕΜΠΕΚΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

ΜΑΡΙΑ  'Η ΜΑΡΩ ΜΠΑΡΑΚΑΡΗ

ΣΜΑΡΑΓΔΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΟΥΛΑ ΜΑΚΡΗ

ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗ ΚΟΡΗ

ΛΙΟΝΤΗΡΗ ΒΟΥΛΑ

ΕΥΘΥΜΙΑ ΚΑΥΚΟΥΛΑ

ΑΔΕΛΦΕΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΧΗΡΑ ΡΑΜΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΝΕΖΗ,ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ,ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΤΣΩΝΑ

ΤΑΞΗ Ε-ΣΤ 1953

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗΣ

ΓΙΩΡΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΗΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΡΑΜΜΟΣ

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΠΑΚΑΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΑΚΗΣ ΚΑΡΥΔΗΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΥΡΑΜΑΚΟΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ

ΛΑΚΗΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΜΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΡΥΦΩΝΑΣ ΒΙΓΚΟΣ

ΝΙΚΗΤΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΗΛΙΑΣ ΚΑΥΚΟΥΛΑΣ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΡΙΒΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΕΙΔΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

....................

ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΕΙΔΑΣ

ΤΡΙΤΗ ΣΕΙΡΑ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΛΥΡΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΡΑΤΗ

ΝΙΚΗ ΜΟΥΡΟΥΣΙΑ

ΛΙΛΗ ΜΠΑΚΑ

ΒΟΥΛΑ ΣΙΑΓΚΡΗ

ΑΡΧΟΝΤΟΥΛΑ ΚΟΙΛΑΚΟΥ

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΠΕΤΖΕΧΡΩ  ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗ

ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΠΟΒΗ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΤΡΑΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΚΙΚΗ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΕΙΡΑ

ΤΣΙΛΙΒΙΤΗ ΧΡΥΣΑΛΙΩ

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΜΕΛΙΣΣΟΥΡΓΟΥ

ΕΛΕΝΗ ΜΑΚΡΗ

ΑΣΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΟΛΓΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΙΛΑΚΟΥ

ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΝΕΖΗ,ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ,ΣΤΑΘΑ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 1953

ΜΑΘΗΤΕΣ Γ,Δ ΤΑΞΗΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΒΗΣ

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΗΣ

MΗΤΣΟΣ ΦΕΙΔΑΣ ΚΛΕΙΔΟΥΧΟΣ

ΓΙΩΡΗΣ ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗΣ

ΘΩΜΑΣ ΣΤΡΑΤΗΣ

ΜΗΤΣΟΣ ΜΠΟΥΤΟΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΥΚΟΥΛΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ

ΣΦΗΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΘΕΜΙΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΑΣΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΠΟΥΤΟΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΚΡΗΣ

ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΑΙΣΑΡΗΣ

ΤΡΙΤΗ ΣΕΙΡΑ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΠΟΥΡΟΛΙΑ

ΒΑΣΩ ΧΡΙΣΤΑΚΗ

ΑΡΓΥΡΩ ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΒΑΓΓΕΛΙΩ ΤΣΙΛΙΚΑ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΤΡΑΤΗ

ΑΝΤΩΝΙΑ ΛΙΟΝΤΗΡΗ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΠΟΥΖΑΛΑ

ΤΟΥΛΑ ΣΤΡΑΤΗ

ΘΟΔΩΡΑ ΛΑΓΙΟΥ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗ

ΝΤΙΝΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ

ΞΕΝΗ

ΚΑΤΙΝΑ ΚΟΝΙΑΡΗ

ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΕΙΡΑ

ΞΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΥΡΙΔΙΚΗ ΣΠΗΛΙΩΤΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ

ΜΑΡΙΑ ΛΥΡΑ

ΤΑΣΙΑ ΛΙΟΝΤΗΡΗ

ΚΑΛΙΟΠΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΟΥΡΟΛΙΑ

ΜΑΡΘΑ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗ

ΒΟΥΛΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΝΔΡΙΑΝΑ ΡΑΜΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΝΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΑΡΙΑ ΣΠΗΛΙΩΤΗ

ΕΛΕΝΗ ΜΠΟΒΗ

ΧΡΥΣΑΛΙΩ ΤΣΙΛΙΒΙΤΗ

ΔΑΣΚΑΛΟΙ

ΝΕΖΗ,ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ,ΣΤΑΘΑ

Ο ΝΤΙΝΟΣ ΦΕΡΜΑΝΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ