ΕΛΙΕΣ ΛΑΔΙΟΥ-ΧΟΝΡΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

(ΜΕΣΣΗΝΙΑ)

Η Ελλάδα έχει 51 διατηρητέα μνημεία της φύσης όπου τα 4 βρίσκονται στο νομό Μεσσηνίας.

Αυτά είναι:

1.     Η Ελιά της Καλαμάτας

2.     Ο Πλάτανος του Άγιου Φλώρου

3.     Ο Σφένδαμος και η ελιά του Σιδηρόκαστρου και

4.     Το δάσος των αείφυλλων πλατύφυλλων στην Σιαπέντζα.

*Η Ελιά βρίσκεται στο χώρο του Ε.Θ.Ι.Α.Γ.Ε. (πρώην Κ.Ε.Γ.Ε.) του δήμου Καλαμάτας.

*Ο Πλάτανος βρίσκεται στο χωριό Άγιος Φλώρος ΔΔ του Δήμου Αρφαρών και δίπλα του είναι μια από τις μεγάλες πηγές του Πάμμισου,

*O Σφένδαμος βρίσκεται στο ΔΔ Σιδηρόκαστρο, έδρα του Δήμου Αυλώνος και

*Tο δάσος Πλατύφυλλων βρίσκεται στο νησί Σιαπέντζα κοντά στη Μεθώνη (ένα από τα 7 μικρά νησάκια του νομού Μεσσηνίας (Δήμοι νομού Μεσσηνίας 29, Κοινότητες 2).

Πληροφορίες για κάθε διατηρητέο μνημείο της φύσης και την τοπογραφική τους θέση , δίνονται από τις διευθύνσεις των δήμων και το χάρτη του νομού Μεσσηνίας.

1.     Δήμος Αυλώνος: Σιδηρόκαστρο ΤΚ 24021 τηλ. 2761051289

2.     Δήμος Αρφαρών: Αρφαρά ΤΚ 24004 τηλ. 2721052220

3.     Δήμος Καλαμάτας: Καλαμάτα ΤΚ 24100 τηλ 27210225651

4.     Δήμος Μεθώνης: Μεθώνη ΤΚ 24006 τηλ. 2723031255

1.     Η ΕΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

  Όσοι ενδιαφέρονται για να δουν αυτό το σημαντικό διατηρητέο μνημείο της φύσης βρίσκεται στο χώρο του Ε.Θ.ΙΑ.Γ.Ε. (πρώην Κ.Ε.Γ.Ε) δίπλα στο παλιό 9^ο ΣΠ. Είναι πάρα πολύ σημαντικό για την ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου. Το 1980 ο πρώτος Δ/ντής του ΚΕΓΕ Τάκης Οικονομόπουλος έκανε τις απαιτούμενες ενέργειες και διαδικασίες για να χαρακτηριστεί με απόφαση του υπουργού γεωργίας ως διατηρητέο μνημείο της φύσης με μεγάλη αξία πολιτισμική, ιστορική, γενετική και παραγωγική. Η διαμόρφωση του χώρου έγινε από την τεχνική υπηρεσία της νομαρχίας, από το νομάρχη  κ^ο Δημήτρη Δράκο.

   Η UNESCO αποφάσισε να στηρίξει και οικονομικά την προβολή του και επειδή υπάρχουν και άλλες υπεραιωνόβιες ελιές (και άλλα είδη δέντρων στον νομό μας, όπως πλατάνια, δρύς) θα πρέπει να τις εντοπίσουμε για να τις προστατέψουμε,  αναδείξουμε και να γίνει ο χώρος επισκέψιμος από τους ενδιαφερόμενους και τουρίστες, σχετικά με την ελαιοκαλλιέργεια, γενετική ταυτοποίηση, διασπορά και απόκλιση καθώς και την οικολογική τους σημασία.

Τα χαρακτηριστικά του δέντρου περιγράφονται στην πινακίδα και η ηλικία του έχει προσδιοριστεί με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα. Το 1997 ένα μέρος της καταστράφηκε από θεομηνία, αλλά παρά τον ακρωτηριασμό της, διατηρεί τη μεγαλοπρεπειά της

    Tο ινστιτούτο Ελαίας με τα ΤΕΙ Καλαμάτας συλλέγουν δείγματα από την περιοχή της Μεσσηνίας για ταυτοποίηση του εύρους της γενετικής βάσης του δέντρου των οποίων η καλλιέργειά τους ξεκίνησε από το συγκεκριμένο μητρικό δέντρο.

Μια διεπιστημονική προσέγγιση της Ελιάς

Ελιά Διατροφή, φωτισμό, θερμαντικούς σκοπούς

Η ελιά αποτελούσε το σύμβολο της Ειρήνης και της νίκης. Πριν  από τους αγώνες οι αθλητές αλείβονταν με λάδι. Κατά τα Παναθήναια οι «θαλλοφόροι» κρατούσαν πάντα κλάδους μορίας Ελαίας. Κατά τον Ξενοφώντα. Μόρια ονόμαζαν την ήμερη ελιά που κατά την μυθολογία φύτεψε η Αθηνά στην Ακρόπολη. Οι φαρμακευτικές ιδιότητες της ελιάς δεν περιορίζονται στον καρπό της αλλά και τα φύλλα της είναι άριστα υποτασικά, τονωτικά και ο φλοιός των νεαρών βλαστών έχει αντιπυρετικές ιδιότητες: Αθρίτιδα, δηλητηριάσεις, πυρετός, αρτηριακή υπέρταση.

2.  ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΩΝ ΑΕΙΦΥΛΛΩΝ ΠΛΑΤΥΦΥΛΛΩΝ, ΣΤΗΝ ΣΙΑΠΕΝΤΖΑ

   Η Σιαπέντζα (ένα από τα 7 μικρά νησάκια της Μεσσηνίας) έχει δάση από κουμαριές και πουρνάρια (που σχηματίζουν στοές). Η περιοχή είναι φυλασσόμενη από δασοφύλακα εδώ και 30 χρόνια. Στο νησί κατοικούν άγρια ζώα, και για τους κυνηγούς με ειδική άδεια είναι τόπος ψυχαγωγίας και κυνηγιού.

 Οι ακτές του είναι πανέμορφες, μοναδικές και μοναχικές Ο Φάρος της Σιαπέντζας είναι  από τους μεγαλύτερους της χώρας και  προσφέρει μοναδική θέα βλέποντας το πέρασμα των καραβιών στο πέλαγος.

   Από τη Μεθώνη υπάρχει δρομολόγιο με καΐκι για περιήγηση, ξενάγηση, ενημέρωση και η Μελίνα Μερκούρη είχε οραματιστεί να σχηματίσει μέσα στη θάλασσα μια πόλη. Με την ολοκλήρωση της Π.Ο.Τ.Α (προγράμματα ολοκληρωμένης τουριστικής ανάπτυξης) ίσως πραγματοποιηθεί το όραμα της Μελίνας και να αξιοποιηθεί όλη η περιοχή και κατά συνέπεια ο νομός Μεσσηνίας και να αναπτυχθεί οικονομικά και πολιτιστικά.

                                                            Είμαι του ήλιου θυγατέρα

Η πιο απ’ όλες χάιδευτη

Χρόνια η αγάπη του πατέρα

Σ’ αυτό  τον κόσμο με κρατεί

Όσο να γείρω νεκρωμένη

Αυτόν το μάτι μου ζητεί

Είμαι η ελιά η τιμημένη !

Όπου κι αν λάχω κατοικία

Δεν μ’ απολείπουν οι καρποί

Ως τα βαθιά μου γηρατειά

Δεν βρίσκω στη δουλειά ντροπή

Μ’ έχει ο Θεός ευλογημένη

Κι’ είμαι γεμάτη προκοπή

Είμαι η ελιά η τιμημένη !

Φρίκη, ερημιά, νερό, σκοτάδι

Τη γη τη ‘θαψαν μια φορά

Εμέ ζωής φέρει σημάδι

Στο Νώε η περιστερά

Όλης της γης είχα γραμμένη

Την ομορφάδα και χαρά

Είμαι η ελιά η τιμημένη!

Εδώ στον ίσκιο μου από κάτω

Ήλθ’ ο Χριστός ν’ αναπαυθεί

Κι ακούστηκε η γλυκιά λαλιά του

Λίγο προτού να σταυρωθεί

το δάκρυ του, δροσιά αγιασμένη,

Έχει στη ρίζα μου χυθεί

Είμαι η ελιά η τιμημένη!

Και φως πραότατο χαρίζω

Εγώ στην άγρια τη νυχτιά

Τον πλούτο πια δεν τον φωτίζω

Συ μ’ ευλογείς , φτωχολογιά

Κι αν απ’ τον άνθρωπο διωγμένη,

θα φέγγω μπρος στην Παναγιά

Είμαι η ελιά η τιμημένη!

                                                                       Κωστής Παλαμάς

Ελιά

Αντιπυρετική, αντισηπτική. Καταπολεμά την αρτηριακή πίεση και ρίχνει την χοληστερίνη

 Επιστημονική ονομασία: Olea Europea  της οικογένειας των Oleaceae

Χρήσιμα μέρη: τα φύλλα, η φλούδα του κορμού και ο καρπός

Η ελιά χρησιμοποιείται σαν αγωγή για τα παρακάτω:

·         Πυρετό

·         Αρτηριακή πίεση

·         Χοληστερίνη

·         Δυσκοιλιότητα

·         Εξωτερικές πληγές

ΧΡΗΣΕΙΣ

Το αφέψημα των φύλλων της ελιάς είναι καλό αντισηπτικό και χρησιμοποιείται για να ρίχνει τον πυρετό. Συνδυαζόμενα με τη λεβάντα ηρεμούν τα νεύρα. Επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι το παρθένο ελαιόλαδο δρα θετικά σε άτομα με υψηλή χοληστερίνη. Εξωτερικά, το ελαιόλαδο καταπραΰνει τους πόνους από πληγές, εγκαύματα και τσιμπήματα εντόμων ενώ χρησιμοποιείται βέβαια για εντριβές. Το αφέψημα της φρέσκιας φλούδας της ελιάς πίνεται για να χαμηλώσει την αρτηριακή πίεση

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Παρθένο ελαιόλαδο μπορούμε να βρούμε μπόλικο στην αγορά. Για εντριβές, το ζεσταίνουμε λιγάκι και το χρησιμοποιούμε πάντα χλιαρό. Για τα αφεψήματα (φύλλων ή φρέσκιας φλούδας) βράζουμε για αρκετή ώρα 100 γραμμάρια φύλλα ή 50 γραμμάρια φλούδα σε ένα λίτρο νερό και τα αφήνουμε στην κατσαρόλα μέχρι να κρυώσουν.

ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Δεν έχουν αναφερθεί οποιεσδήποτε παρενέργειες στη χρήση του ελαιόλαδου ή των αφεψημάτων ελιάς.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ

Για την υπέρταση πίνουμε ένα φλιτζάνι κρύου αφεψήματος της φλούδας της ελιάς μετά από κάθε γεύμα. Για τον πυρετό πίνουμε 3-4 φλιτζάνια ζεστού αφεψήματος των φύλλων την ημέρα. Για την χοληστερίνη ή τη δυσκοιλιότητα παίρνουμε ένα κουτάλι ελαιόλαδου πριν από κάθε γεύμα.

ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ

Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται όπως όλοι γνωρίζουμε στη μαγειρική και ειδικά στις σαλάτες. Χρησιμοποιείται επίσης και για την κατασκευή σαπουνιού  και σαν τονωτικό των μαλλιών όταν συνδυαστεί με οινόπνευμα

ΙΣΤΟΡΙΑ

Το φυτό της ελιάς κατείχε πάντοτε μια σεβαστή θέση τόσο στον Ελληνικό χώρο όσο και στις χώρες της Μέσης Ανατολής. Ο Μωυσής για παράδειγμα, απάλλασσε από τα στρατιωτικά τους καθήκοντα τους άντρες που ασχολούνταν με την καλλιέργεια των ελιών. Το ελαιόλαδο καιγόταν σε λάμπες στους ιερούς χώρους αφού θεωρείται σύμβολο καλοσύνης και αγνότητας, κάτι που συνεχίζετε μέχρι σήμερα στους ορθόδοξους χριστιανικούς ναούς. Τέλος, το ίδιο δέντρο συμβολίζει την ειρήνη. Στους Ολυμπιακούς αγώνες της αρχαίας Ελλάδας, οι νικητές των αθλημάτων στέφονταν με στεφάνι από κλαδιά της ελιάς.

 32.  ΠΩΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Η ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ

                                                                  Αθήνα χρυσοστέφανη και τιμημένη χώρα,

                                                                         οι μεγαλόχαροι θεοί επάνω σου αγρυπνούνε.

                                                                         . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

                                                                         Η Αθήνα ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι.

                                                                                

                                                                                                                                     Παλαμάς

  Μια μέρα, που έτυχε να μιλούν στο μάθημα για την πρωτεύουσά μας, την Αθήνα, ο δάσκαλος εξήγησε στα παιδιά πως πήρε το όνομα η Αθήνα μας.

  -Καμιά πολιτεία στον κόσμο, είπε, δεν έχει τη δόξα, την ιστορία και την ομορφιά της Αθήνας μας. Στα πολύ παλιά όμως χρόνια, τότε που η Αθήνα ήταν ακόμη ένα μικρό χωριό, δεν είχε το όνομα που έχει σήμερα. Λεγόταν Κεκροπία, από το όνομα του πρώτου της βασιλιά Κέκροπα. Οι αρχαίοι όμως θεοί του Ολύμπου αποφάσισαν να γίνει η μικρή αυτή πόλη μια μέρα μεγάλη και σπουδαία πολιτεία, με εξαιρετική ομορφιά, με σπάνια ιστορία, με μεγάλη δόξα. Έτσι την πήραν στην προστασία τους.

  Όλοι οι θεοί, χωρίς εξαίρεση, ήθελαν να προστατέψουν τον όμορφο αυτόν τόπο, μα περισσότερο απ’ όλους επέμεναν η Αθηνά, η θεά της σοφίας, και ο Ποσειδών, ο θεός της θάλασσας.

  Ο Ζευς τότε, ο βασιλιάς των θεών και των ανθρώπων, διέταξε να διαγωνισθούν η Αθηνά και ο Ποσειδών και όρισε ότι θα νικήσει εκείνος από τους δυο θεούς, που θα χαρίσει στον τόπο το πιο χρήσιμο δώρο. Ο νικητής θα δώσει τ’ όνομά του στην πόλη και θα την πάρει υπό την προστασία του.

  Ο διαγωνισμός των θεών άρχισε επάνω στην Ακρόπολη, μπροστά στο βασιλιά Κέκροπα και σ’ όλους τους θεούς, που για το σκοπό αυτό κατέβηκαν απ’ τον Όλυμπο.

  Πρώτος ο Ποσειδών χτύπησε την τρίαινά του και αμέσως βγήκε νερό. Δεν άρεσε όμως αυτό το δώρο στους Αθηναίους.

  Ξαναχτύπησε ο θεός της θάλασσας το βράχο με την τρίαινά του και αμέσως πετάχτηκε ένα ωραίο άλογο, πολύ κατάλληλο για τους πολέμους. Και αυτό όμως δεν ενθουσίασε τους ειρηνικούς Αθηναίους.

  Έπειτα απ’ τον Ποσειδώνα, η μεγαλόπρεπη κόρη του Δία, η θεά Αθηνά, χτύπησε με το κοντάρι της το άκαρπο έδαφος του ιερού βράχου της Ακρόπολης. Αμέσως φύτρωσε η ελιά, το δέντρο που θα χάριζε τροφή και υγεία στην πόλη και θα έφερνε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους.

  Το δώρο αυτό της Αθηνάς ενθουσίασε τους Αθηναίους και θεωρήθηκε χρησιμότερο από το δώρο του Ποσειδώνα.

  Έτσι η θεά της σοφίας, η Αθηνά, ανακηρύχτηκε νικήτρια και πήρε στην προστασία της την πόλη.

  Της έδωσε το όνομά της, σαν πρώτο δείγμα της αγάπης της, και με τη βοήθειά της η Αθήνα προόδευσε πολύ και έγινε η πρώτη πόλη του κόσμου στα γράμματα, στις τέχνες, στις ομορφιές, στην ιστορία, στη δόξα! 

  Την άλλη μέρα τα παιδιά αναπαράστησαν στην τάξη την παραπάνω σκηνή. Ο Κωστάκης παράστησε τον Ποσειδώνα, η Ελενίτσα την Αθηνά κι άλλα παιδιά τους άλλους θεούς του Ολύμπου και το βασιλιά Κέκροπα. Ήταν αλήθεια μια υπέροχη σκηνή, που την είχαν κάμει μόνα τους τα παιδιά.

54.  ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΡΦΟΥΛΕΣ

  Τρεις άγριες ελιές είχαν φυτρώσει επάνω σ’ ένα λόφο. Γύρω τους δεν ήταν άλλα δέντρα. Όταν φυσούσε δυνατός άνεμος, τα αδύνατα και λεπτά δεντράκια υπέφεραν πολύ. Πολλές φορές κινδύνευαν να ξεριζωθούν και να στρωθούν στο χώμα.

  Μια μέρα η πιο μικρή και η πιο αδύνατη  από τις τρεις είπε:

  -Αγαπημένες μου αδερφούλες, το μέρος που φυτρώσαμε είναι πολύ άσχημο. Και καθώς εγώ είμαι τόσο μικρή κι αδύνατη, σήμερα ή αύριο θα με ξεριζώσει ο άνεμος. Γι’ αυτό ας σμίξουμε τα κλαδιά μας, για να στηρίξει η μια την άλλη, και ας γίνουμε και οι τρεις σαν ένα δέντρο.

 -Πολύ σωστά, είπαν οι άλλες δυο αγριελιές. Ας γίνουμε λοιπόν και οι τρεις σαν ένα δέντρο.

  Την άλλη μέρα περνώντας ο κυρ Δημήτρης, που είχε το κτήμα του εκεί κοντά, έσκαψε και μάζεψε χώμα γύρω από τις ρίζες τους.

  Από κείνη την ημέρα άρχισαν ν’ απλώνουν τα κλαδιά τους και οι τρεις, ώσπου σε λίγον καιρό, όποιος τις έβλεπε από μακριά, νόμιζε πως ήταν ένα δέντρο.

  Του κάκου τώρα ο άνεμος φυσά δυνατά! Οι τρεις αδερφές δεν φοβούνται πια τίποτε. Άπλωσαν και τις ρίζες τους στη γη. Και σιγά-σιγά δυνάμωσε και ο κορμός τους. Μεγάλωσαν και είναι φορτωμένες από ελιές.

  -Ευλογημένο δέντρο η ελιά, με το δυνατό και τραχύ κορμό της, έλεγε ο πατέρας του Κωστάκη στα παιδιά το βράδυ, που γύρισε στο σπίτι. Ανθεί το Μάη. Αλλά ποιος διακρίνει τους ανθούς της; Ούτε χρώματα φανταχτερά έχουν ούτε δυνατή μυρωδιά για να τραβήξει το βιαστικό διαβάτη.

  Μικρούλης είναι κι ο καρπός και μεγαλώνει σιγά-σιγά. Είναι όμως πλούσιο δώρο, που δίνει το δέντρο στον καλλιεργητή, όταν το περιποιείται.

  Αυτό το δώρο, κάτω από τις βαριές πέτρες των ελαιοτριβείων μας, βγάζει το μυρωδάτο λάδι, την τόσο υγιεινή αυτή τροφή. Το λάδι, μαζί με το ψωμί και τις φαγώσιμες ελιές, αποτελούν τη βάση της τροφής του χωριού μας.

Δ΄. ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΝ, ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑΝ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗΝ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

60. ΠΩΣ ΕΛΑΒΟΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΑΙ ΑΘΗΝΑΙ

1.       Τον παλαιόν καιρόν πλησίον του Ιλισσού είχε κτισθεί εν μικρόν χωρίον. Εις την αρχήν δεν είχε όνομα και ήτο άγνωστον. Οι κάτοικοί του όμως ήταν γενναίοι και πολύ έξυπνη και είχον ως άρχοντα των τον Ερεχθέα.

       Ο Ζεύς ως παντογνώστης θεός, εγνώριζεν ότι το μικρόν αυτό χωρίον θα εγίνετο μιαν ημέραν η ενδοξοτέρα πόλις του κόσμου, και το είπε εις τους άλλους θεούς.

        Όταν ήκουσαν τούτο οι άλλοι θεοί, ήθελον καθείς από αυτούς να δώση εις το χωρίον του Ερεχθέως το ιδικόν του όνομα. Ο Ζεύς όμως απεφάσισε μόνον δύο θεοί να αγωνισθούν μεταξύ των, διότι οι κάτοικοι του νέου χωρίου δύο τέχνας ήξευραν να κάμνουν: στερεά πλοία, διά να ταξιδεύουν, και ωραία αγγεία και αγάλματα διά τους ναούς

        Έτσι έμεινε να αγωνισθούν ο Ποσειδών, ο θεός της θαλάσσης, και η θεά Αθηνά, η οποία επροστατευε τας τέχνας.

2.     Κατά την ημέραν, την οποίαν ώρισεν ο Ζεύς, προσήλθον όλοι οι θεοί και εκάθισαν εις χρυσούς θρόνους πλησίον της όχθης του Ιλισσού. Υψηλότερα απ’ όλους ήτο ο θρόνος του Διός. Πλησίον του είχε καθίσει η Ήρα, η μεγάλη θεά. Μετά από αυτήν ήτο ο Απόλλων με χρυσήν λύραν εις την χείρα και πλησίον του η αδερφή του Άρτεμις με τόξον και βέλη, έτοιμη διά το κυνήγιον.

Όπισθεν εκάθητο η Αφροδίτη, η θεά της ωραιότητος, ο Άρης ο ατρόμητος θεός του πολέμου, και η Δήμητρα, η θεά της γεωργίας, η οποία εδίδαξε τους ανθρώπους να σπείρουν και να θερίζουν τον σίτον. Εκεί ήσαν και ο Πλούτων, ο θεός Άδου και ο Ήφαιστος ο θεός του πυρός. Όπισθεν του Διός εκάθητο ο Ερμής φορών εις τους πόδας τα πτερωτά του πέδιλα.

3.     Είς την συνέλευσην εκείνην των θεών η Αθηνά και Ο Ποσειδών ίσταντο σιωπηλοί και επερίμενον την απόφασιν του Διός. Η Αθηνά εκράτει εις την δεξιάν χείρα το ανίκητον δόρυ της. Εις την χείρα του Ποσειδώνος έλαμπε η τρίαινά του, η οποία κάμνει την θάλασσαν να τρέμη. Τότε είπεν ο Ζεύς:

-         Όποιος από τους δύο θεούς θα κάμη να εξέλθη από την γην το δώρον, το πλέον χρήσιμον εις τους κατοίκους της Αττικής αυτός θα δώσει το όνομα του εις το χωρίον του Ερεχθέως.

        Αμέσως εσηκώθει ο Ποσειδών και με την τρίαιναν του εκτύπησε δυνατά το χώμα. Ευθύς ανεταράχθει η γη και ανεπήδησεν εις ωραιότατος ίππος, λευκός ως χιών.

       Οι θεοί παρετηρούν τον ίππον με θαυμασμόν. Η χαίτη του ανέμιζεν εις τον αέρα, οι οφθαλμοί του έλαμπον και οι λεπτοί του πόδες ητοιμάζοντο να πηδήσουν και να τρέξουν.

4.     Η Αθηνά δεν εταράχθη, έκυψεν ησυχώς εις την γην, έσκαψεν ολίγον με την αριστεράν της χείρα και έρριψεν εις τον μικρόν λάκκον ένα μικρόν σπόρον, τον οποίο εκράτει εις την δεξιάν της χείρα. Δεν έλεγε τίποτε μόνον με λεπτόν μειδίαμα εις τα χείλη παρετήρει τους άλλους θεούς.

Και ιδού, αμέσως εφυτρώνει από την γην εις μικρός βλαστός ο οποίος μεγαλώνει εντός ολίγου και γίνεται δέντρον μέγα με κορμόν στερεόν. Και εντός ολίγου κλάδους , κλώνους και φύλλα, τα οποία έλαμπον εις τας ακτίνας του ήλιου. Το δένδρον διαρκώς εμεγάλωνε και οι κλάδοι του έκλινον φορτωμένοι από καρπούς πρασινωπούς γεμάτους  χυμόν.

-         Πάτερ Ζευ, λέγει τότε η Αθηνά αυτό είναι το δώρον μου. Ο ίππος του Ποσειδώνος θα κάμη αυτόν τον λαόν να αγαπήση τον πόλεμον και τα αίματα. Το δώρον το ιδικόν μου η ελαία θα είναι σύμβολον της ειρήνης, της ησυχίας και της ευτυχίας.

5.     Τότε όλοι οι αθάνατοι θεοί ανέκραξεν με μίαν φωνήν: Το δώρον της Αθηνάς είναι το καλύτερον. Και το χωρίον τούτο το οποίον θα γίνη κάποτε η ενδοξοτέρα πόλις του κόσμου θα λάβη το όνομα της Αθηνάς

Έτσι έλαβον το όνομα των αι Αθήναι.

Η θεά από τότε επροστάτευε την αγαπημένην της πόλιν. Και οι Αθηναίοι έκτισαν δι’ αυτήν εις την Ακρόπολιν ένα λαμπρότατον ναόν, τον Παρθενώνα, και προς τιμήν της εωρτάζον κατ’ έτος τα Παναθήναια.

XΑΡΑΚΩΜΑ

ΞΕΠΙΚΡΙΣΜΑ

 ΜΕΓΑΛΟ  ΜΕΓΕΘΟΣ

ΔΑΚΟΜΕΝΕΣ

 ΠΡΑΣΙΝΕΣ

 ΜΙΚΡΟ ΜΕΓΕΘΟΣ

 ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ

 ΑΛΑΤΙΣΜΑ 8%

ΤΟ ΚΤΗΜΑ ΜΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗ ΣΠΗΛΙΑ

XONΔΡΟΛΙΑ

ΤΟ ΚΤΗΜΑ ΣΤΟΝ ΑΡΑΠΗ

 ΑΣΒΕΣΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΥΡΝΑΡΙΩΝ.

 ΣΚΑΨΙΜΟ ΓΙΑ ΣΠΟΡΑ ΒΑΛΣΑΜΟΧΟΡΤΟΥ

 Η ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ

 ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ

 ΤΟ ΡΑΒΔΙΣΤΙΚΟ

 ΤΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ

  ΣΤΟ ΛΙΟΤΡΙΒΙ

 Η ΦΕΤΙΝΗ ΣΟΔΙΑ ΜΟΥ

 Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΟΞΥΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΛΑΔΙΟΥ.
ΤΑ ΦΕΤΕΙΝΑ ΛΑΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΟΞΥΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΛΙΕΣ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΜΑΖΕΥΤΕΣ ΛΟΓΟ ΓΛΟΙΟΣΟΡΙΟΥ-ΔΑΚΟΥ,ΚΑΙ ΜΙΚΡΗΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ.ΔΕΝ ΤΙΣ ΕΥΝΟΗΣΕ ΦΕΤΟΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΤΟ 2016.ΣΑΝ ΤΟ ΠΕΡΣΙΝΟ ΛΑΔΙ ΚΑΙ ΧΟΝΔΡΟΛΙΕΣ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ ΤΗΝ ΟΞΥΤΗΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ 0,2.

ΤΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΚΗΠΕΥΤΙΚΑ

 ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ

 Η ΡΙΓΑΝΗ ΦΥΤΡΩΣΕ ΣΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ, ΣΕ ΜΙΚΡΗ ΣΧΙΣΜΗ.

ΜΕΛΙΤΖΑΝΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ..ΚΛΑΔΕΥΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

ΜΠΟΥΡΝΕΛΙΑ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΜΗΝΑ ΛΟΓΟ ΚΑΙΡΟΥ.