TO NEΡΟ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Το νερό είναι ένα από τα 4στοιχεία της κοσμογονίας. Χωρίς νερό είναι ανύπαρκτη η κάθε μορφή ζωής.
Με τη διαδικασία τη περιβαλλοντικής εκπαίδευσης τα έτη 1992,1996,2004 και 2005 μελετήσαμε το νερό πολυεπιστημονικά διεπιστημονικά  και όλοι οι εμπλεκόμενοι με τα  διάφορα πρρογράμματα  απόκτησαν γνώσεις που δεν μαθαίνονται με τη διδασκαλία στο σχολείο, αλλά με τη βιωματική μάθηση, δουλεύοντας και οι πέντε αισθήσεις μας.
Έχουμε αναρτήσει για το αυλάκι της Βαλύρας, τα ποτάμια Πάμισο και Μαυροζούμενα, τους νερόμυλους, το ψάρεμα, το γεφύρι, τη βάρκα, τα ρύζια, τρόποι, ύδρευσης, άρδευσης, βιολογικός καθαρισμός  κ.λ.π. , μιας και το νερό είναι αναγκαίο και απαραίτητο για κάθε μορφή ζωής και μας αλληλοεπηρεάζει και αλληλοεξαρτώμεθα από αυτό.
Στο τέλος έχω 2 θεατρικά, δημιούργηματα των μαθητών στη διαδικασία προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης .

Βασικές παράμετροι ποιότητας του ποσίμου νερού . ΔΕΗ Πάτρας Μάρκου Σκληβανιωτη δρ χημικού μηχανικού .

1969 Μελιγαλά, Ανθούσα ,Σολάκι ,Σιαμου, Καλυβια Αλλαγή , Μερόπη , Οι χαλία , Λουτρό Φιλια ,  Μαλτα , Σανδανι , Μαγούλα , Μανζάρι , Κεντρικό , Δεσύλλη , Πολίχνη , Κωνσταντίνοι , Αγραλόβουνο Ηλέκτρα , Μάντρες Καλλιρρόη και ένα τρίτο του Αγίου φλώρου .

ο Πάμισος ήταν πλωτός από μικρά πλεούμενα μέχρι τα Ματια ( πηγές )  και αποδυκνείεται από τα κομμάτια αλυσίδων που βρεθήκαν περασμένα στις τρύπες του βράχου που υψώνεται στο Μεγάλο Μάτι.  Δίπλα  του από τα πανάρχαια χρόνια υπήρχε ιαματική πηγή για τα μικρά παιδιά και  ο ναός του θεού Παμμίσου.

Άρδευση

-Από το φράγμα Παμμίσου στον Άρι μέχρι τη θάλασσα η άρδευση γίνεται με φυσική ροή που κυλιούνται σε τσιμεντένια αυλάκια και κανάλια ,ενώ στη ζώνη του αγίου Φλώρου οι κοινότητες άγιου Φλώρου , Αρφαρών , Σκάλας Βαλύρας , Λάμπαινας Αριστοδημείου Πλατέως , Αλωνίων  και Ανεμόμυλου με έκταση 16800. Η άρδευση γίνεται με τεχνική βροχή από το 1978.

- Η διαμόρφωση της Μακαρίας πεδιάδας έλαβε χώρα την Ολοκαινη εποχή 7000 πχ .Η στάθμη της θάλασσας βρισκότανε 100 μέτρα χαμηλότερα . Με τη τήξη των πάγων η στάθμη της θάλασσας άρχισε να ανεβαίνει στο -40 στο 6000 πΧ. Και στο -17 στο 3000 π.Χ.

-Στις 19 Μαΐου του 1822  ο Γρηγόριος Δίκαιος Παπαφλέσσας με έγγραφο του προς την Πελοποννησιακή Γερουσία  τονίζει για την αναγκαιότητα των υδραυλικών έργων στην κοιλάδα του Παμίσου ΓΑΚ Βλαχογιάννη , υπουργείο εσωτερικών  1822 φάκελος 50

-Μέχρι το 1932 τα νερά κάλυπταν μόνιμα μεγάλες εκτάσεις των χωριών αγίου Φλώρου ,Σκάλας – Βαλύρας Πλατύ και σχημάτιζαν βάλτους που ήταν φωλιά κουνουπιών και πηγή ελονοσίας αλλά ήταν και η χαρά των κυνηγών – ψαράδων και αυτών που μάζευαν βδέλλες , βουτούμι και μαρίτσα. Αργότερα  οι παραπάνω δραστηριότητες περιορίστηκαν ή εξαφανίστηκαν όταν ολοκληρώθηκε η διάνοιξη της κοίτης του . 

Ιστορία αγίου Φλώρου Μεσσηνίας Δήμ. Θεοδωρακοπούλου Αθηνά 1982 .

Η Σκάλα Μεσσηνίας  . ιστορία λαογραφία Θόδωρου γ. Μαργαρίτη Αθηνά 1995

Πουκεβίλ ταξίδι στην Ελλάδα . Πελοπόννησος αφοί Τολιδη Αθηνά 1997

Σελίδες 426 – 465 .

Όταν αφήσαμε  το χάνι της Κόκλα συνεχίσαμε επί 5 λεπτά την πορεία μας μετά από το δάσος ως το σημείο που εμφανίζεται το ποτάμι της Λουδίας . Πιθανόν να ήταν ο Βαλύρας  , μέσα στον οποίο έπεσε η λύρα του Θάμυρι . Οταν όμως εγώ αντίκρισα το ποτάμι τα νερά του δεν θα είχαν τη δύναμη να παρασύρουν ούτε το μικρό- σκοπικοτερο βιολί .τόσο χαμηλά είχε πέσει η στάθμη που κρίνοντας όμως από τον αριθμό των χειμάρρων που εκβάλλουν στην εποχή των βροχών θα πρέπει να έχει ένα υπολογίσιμο ρεύμα . Σε απόσταση ενός τετάρτου της λευγας προς τη μεσημβρία , φτάσαμε στην εκβολή των χειμάρρων που εγώ αποκαλώ Ηλέκτρα  Κνέοκαι Βαλύρα που σχηματίζουν τον ποταμό Μαυροζούμενα . Οι αγωγιάτες γνωρίζουν τα μέρη αυτά σπιθαμή προς σπιθαμή και ήταν ορατή η Μεσσηνία του Επαμεινώνδα  που έχει τα μεγαλοπρεπέστερα ερείπια οχυρωματικής αρχιτεκτονικής των αρχαίων χρόνων και υδρεύεται από την κρήνη Κλεψύδρα που σώζεται μέχρι σήμερα  …

….Διανύσαμε δυο μίλια περίπου μέσα από τα βουνά και έπειτα κατηφορίσαμε από ένα μονοπάτι πλακόστρωτο μέσα στην κοίλη ενός χειμάρρου . Δεξιά του οποίου συναντάμε μια πηγή . Προς την ίδια πλευρά είχαμε το χωριό Λέζι . 

 

7. Δέησης δια την βροχή

8. Ύδωρ και γάμος

9. Ύδωρ και τιμωρίες

10. Ύδωρ και εορτές

11. Προστασία υδάτων

       Από τα συλλεγέντα στοιχεία δεν προκύπτει η ύπαρξης τεχνικών έργων προστασίας ή καθαρισμού του ύδατος ούτε δια τα μεγάλα υδραγωγεία Πελασγών και Θησέως, παρ’ όλον ότι η πρόληψης ήτο το κυριαρχούν στοιχείο κατά την κατασκευή τους. Οι άγραφοι νόμοι προστασίας πηγών, φρεάτων, υδραγωγείων και γενικώς του υγρού στοιχείου, έφεραν τον μανδύα της ιερότητος, η επικράτεια της οποίας εκάλυπτε μεγάλην έκταση.

       Με την πάροδον του χρόνου ελήφθησαν προλήπτικά μέτρα στα σημεία υδρομαστεύσεων και στους ανοικτούς υδραγωγούς δια της τοποθετήσεως χαλίκων ή και κατασκευής φρεατίων καθιζήσεως τω φερτών υλών (Πεισιστράτειον, Αδριάνειον). Μέριμνα δια την καθαρότητα των μονίμων ροών, ως ςείναι ο Κηφισός και ο Ιλισός, ελαμβάνετο από πολλών αιώνων προ Χριστού, ως αποκαλύπτουν οι νόμοι οι άγραφοι κατ’ αρχήν και εν συναιχεία οι του Σόλωνος, και ο επί μαρμάρου χαραγμένος «Περί των σκυτόμων». Μέριμνα υπήρχε και δια την απαγωγή των ακάθαρτων υδάτων.

       Η κατασκευή σωλήνων πηλίνων εμείωσε κατά πολή τους κινδύνους εκ της εισαγωγής μικροβίων στα διοχετευόμενα προς πόσιν ύδατα. Τα έρποντα επί της επιφάνειας του εδάφους υδραγωγεία διεπιστώθη ότι υφιστάμενα τις μεταβολές της θερμοκρασίας μετεβάλλοντο εις ακατάλληλα και πινόμενα μη ευχάριστα. Εκτός αυτού διέτρεχαν τον κίνδυνον θραύσεως των εκ πολλών αιτιών. Ετοποθετήθησαν τότε εντός του εδάφους κατόπιν εκσκαφής δυο ή περισσοτέρων μέτρων.

12.Υγιεινή του ύδατος

       Δια της στροφής του αρχαιολογικού προβολέως προς το παρελθόν, διαπιστούνται ότι οι κατοικίες είχαν τρεχούμενα ύδατα, από πολύ νωρίς και ότι η δημόσια υγιεινή, περιλαμβανομένης και της υδρεύσεως, ήτο μια εκ των κυριοτέρων φροντιδων της Πολιτείας. Επόπτες ασφαλείας και εξυγιάνσεως των υδάτων και υδρονομής ή αγρονόμοι, επέβλεπαν όχι μόνον την  συνεχή παροχή ύδατος, αλλά και την υγιεινήν του, βάσει κανόνων εκ της Ιατρικής εκπορευομένων (1^ος μ.Χ. αιώνα: Αθήναιος ο Αιτωλικός).

       Πολλοί εκ των κανόνων αυτών αντέχουν ακόμη και στην σημερινή επιστημονική θεώρησή των. Παρά της τεραστίως αυξηθείσες γνώσεις δεν έσβησαν οι φάροι που ονομάζονται Ιπποκράτης, Γαληνός κ.λ.π., μέρος της διδαχής  των οπίων τείνει να επανέλθει διότι τα χρησιμοποιούμενα υλικά εμηδένισαν σχεδόν της εκ του μολυσμένου ύδατος ασθένειες αλλά προκαλούν άλλες και εξ ίσου δυσάρεστες.

      Δια την από υγιεινης απόψεως εξέταση των τα ύδατα διακρινονται εις όμβια (βρόχινα, υέτια), εις επιφανειακά και εις υπόγεια, τα εκ πηγών και φρεάτων προερχόμενα. Οι εκ των ακαταλλήλων υδάτων προκαλούμενες ασθένειες είναι οι: αμοιβάδοσις, δυσεντερία, εντεροϊώσεις, ηπατίτις, λοιμώδης, γαστρεντερίτις, παρατυφοειδής πυρετός και χολέρα.

       Δια την συντομοτάτην ενημέρωση επί της υγιεινής των υδάτων αποσπώνται πληροφορίες από το έργον του Ιπποκράτους «Περί αέρων, υδάτων, τόπων», το κατατεχθέν υπό του Λίτρ (ή Λιτρέ) στα «αριστουργήματα δια της των αιώνων ιατρικής φιλολογίας»:

      Α) πρέοει να παρατηρείται η σύστασις των υδάτων και ποίον χρησιμοποιούν οι κάτοικοι: ελώδη και ελαφρά ύδατα ή βαρέα εις τον στόμαχον και ατέραμνα ή ύδατα ρέοντα εξ αποκρήμνων και υψηλών μερών είτε εκ πετρωδών.

       Β) Όσες πόλεις κείνται προς τους ψυχρούς ανέμους, τα σκληρά ύδατα και τα ψυχρά, γλυκά.

       Γ) Οι γυναίκες καθίστανται στείρες λόγω των ξηρών, δυσπέπτων και ψυχρών υδάτων.

       Δ) Όσα εκ των υδάτων είναι ελώδη και στάσιμα και λιμναία, κατά το θέρος είναι θερμά, δύσπεπτα και κάκοσμα διότι δεν έχουν ροήν, ενώ αντιθέτως τα επιστρεφόμενα εκάστοτε όμβρια ύδατα και λόγω της επιδράσεως του ήλιου, καθίστανται κατ’ ανάγκην θολά, νοσογόνα και χολώδη.

       Ε) Νοσηρά είναι τα ύδατα των οποίων οι πηγές είναι στους βράχους, διότι αυτά είναι αναγκαστικά ξηρά. Νοσηρά είναι ακόμη τα εκ της γης αναβλύζοντα θερμά ύδατα και όταν εμπεριέχουν σίδηρον, χαλκόν, άργυρον, χρυσόν, θείον, στυπτηρία, άσφαλτον, ή νίτρον ,διότι όλα αυτά σχηματίζονται δια βίαιας θερμότητος…Άριστα είναι τα ύδατα εκείνα που ρέουν από υψηλά μέρη και εκ των γαιωδών εδαφών.

       Στ) Το όμβριον ύδωρ, εξ’ όλων των λεπτών υδάτων, σήπεται τάχιστα και καθίσταται κάκοσμον δια τον λόγον ότι εκ πλείστων ουσιών είναι αναμεμειγμένον, πράγμα που συντελεί στην ταχείαν σήψιν των. Τα όμβρια ύδατα είναι τα καλλίτερα, πρέπει όμως να βράζονται και να αποψύχωνται.

       Ζ) Τα ύδατα των  χιόνων και των παγετών είναι πάντοτε νοσηρά, διότι άπαξ παγώσει το ύδωρ δεν είναι δυνατόν να επαναφερθεί στην πρώτη κατάσταση των, διότι το διαυγές, ελαφρόν και γλυκύ μέρος αυτού διαχωρίζεται και εξαφανίζεται, το δε βαρύ και θολόν παραμένει.

       Η) Εφ’ όσον υπάρχουν ποταμοί παρασύροντες εκ του εδάφους τα στάσιμα  και τα όμβρια ύδατα, τότε οι άνθρωποι θα είναι υγιείς και ανθηροί.

Θ) Πριν από την χρήση των τα ύδατα πρέπει να ελέγχωνται διότι ’ώσπερ γαρ εν τω στόματι διαφέρουσι και εν τω σταθμό ούτως και η δύναμις διαφέρει πολύ εκάστου.

       Δια την υγιεινήν του ύδατος του Ιλισού και των φρεάτων, αλλά και αυτής της πηγής της Καλλιρόης, εδημοσιεύθη (επί μαρμαρίνης πλακός ο «νόμος περί σκυτοτόμων» (βυρσοδεψών) οι οποίοι έπλεναν τα δέρματα προ της επεξεργασιας των στο Ιλισόν. Αντίγραφον του νόμου παρεχωρήθη υπό της φιλοξένου Αρχαιολογικής Εταιρίας, έχει δε ως εξης:

  440-430π.Χ.  δραχμάς, επιμέλεσθαι δε  τον βασιλέα, γράφσαι δε εστέλει λιθίνι και

  στέσε μεκατέροθι, μεδέ δέρματα σέπεν εν τοι μιλισόι καθύπερθεν

 το τέμενος το Ηρακλέος, μηδέ βυρσοδέυσεν       [μεδέ καθά] ρήματα <έλς τον  [ποταμόν βάλλεν……]

13. Των υδάτων

14. Υδάτινες παραστάσεις  Μυθολογία- Θεοί

15. Ύδωρ και επαγγελματισμός

α) Ύδροπώλης

β) Παγοπώλης

γ) Νεροφόρος

δ) Φρεάντλης

ε) Φρεορύχος ή Φρεατωρύχος (πηγαδάς)

στ) Οχετηγός ή Οχεταγωγός άνδρας

ζ) Ο τας υδραγωγεία ποιών

η) Ο υδρίων μεταλλευτής

16. Κατασκευές δια την χρήση ύδωρ

α) Δεξαμενές

β) Ομβροδέκτες

γ) Ακάλυπτες δεξαμενές

δ) Βαλανεία

ε) Ποδόνιπτρα

στ) Δίκτυα διανομής ύδατος.

 

ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΧΑΡΤΗ ΤΟΥ 1621

Το Παγωμένο Βασίλειο και οι Μετατροπές του Νερού

Θεατρικό Δρώμενο με θέμα το Νερό

 

(Διανομή Ρόλων)

 

 1. Χιόνα --- Ναταλία Βέρρα  Γ1

 2. Πάγωνας ---Δημήτρης Στεργίου Γ4

 3. Συννεφούλα --- Αναστασία Αντωνοπούλου Γ1

 4. Παγοβούνας --- Γιώργος Γεωργόπουλος Γ1

 5. Άνεμος ---Κατερίνα Αγραπίδη Γ1

 6. Ηλιοστάλακτη --- Λέτα Αβραμοπούλου Γ1

 7. Ήλιος ---Λάτα Μαρία   Α2

 8. Μπόρα --- Χρυσάνθη Αποστόλου Γ1

 9. Νεράιδα της Μαγεμένης Λίμνης --- Άλκηστις Βικάτου Γ1

10. Σταγόνερα --- Γιώτα Φωτιά  Β3

11. Φωτόπτενος ---Ηλίας Κεϊβάνης  Γ2

12.Σταγόνες,,,,,Αγγελική Νικολοπούλου,Γεωργία Νικολοπούλου Ευτυχία Νάτση, Γ3

13.Νεραϊδες….Σοφία Λιανού,Νικολίτσα Μ παρουξή, Σοφία Μαυρογέννη  Β2

 

                                                             αφηγητής ο Άρης Αποστολόπουλος

Σενάριο - Σκηνοθεσία

Άρης Αποστολόπουλος  Γ1

Λάτα Φωτεινή-Σχεδιάστρια κουστουμιών και Βοηθός Σκηνοθέτη

 

Περιβαλλοντική Εκπαίδευση . Γιάννης Λύρας

Μέρος 1^ο

• Συνθήματα μας .Γεωργακοπούλου Χριστίνα
• Πρόλογος  Σπηλιωτοπούλου
• Ποιήματα .Ο κύκλος του νερού . Σοφία Λιανού
• Ποιήματα . Σοφία Κολλιοπουλου
• Το νερό πηγή ζωής. Λύτρα Δανάη
• Το πολύτιμο +κρύο νερό . Κατριβεση
• Φυσική χημεία του νερού +ιδιότητες πόσιμου νερού Ανδρέας Ζαφειρόπουλος
• Υγρότοπος Γιαννόπουλος Γιάννης
• Τα ελληνικά ποτάμια Σταυλιωτη

·         Φωτοσύνθεση – οζονοσφαιρα. Σακά

·         Παροιμίες . Τσίρμπα

·         Το λεξικό του νερού .Ντίνου

Μέρος 2^ο

Το νερό στοιχείο θρησκευτικότητας τελετουργικών πράξεων και λαϊκών παραδόσεων. Ζορμπά Μαρία

Μέρος 3^ο

Οι εφαρμογές της τεχνολογίας στην ύδρευση άρδευση αποχέτευση βιολογικό καθαρισμό και επαγγέλματα εργαλεία μηχανές που συσχετίζονται με το νερό. Αντωνοπούλου Αναστασία

Μέρος 4^ο

Θεατρικό δρώμενο.

Μέρος 5^ο

Έκθεση εργαλείων -μηχανών -κατασκευών -εντύπων -φωτογραφιών

 

Κλείσιμο της γιορτής από το διευθυντή του σχολείου Γιώργο Καρακατσάνη

     Θεατρικό Δρώμενο, με θέμα το Νερό          

          Το Παγωμένο Βασίλειο και οι            Μετατροπές του Νερού

 

 

Μια φορά και έναν καιρό η Βασίλισσα του Χιονιού, η Χιόνα και ο Βασιλιάς του Πάγου, Πάγωνας παντρεύτηκαν. Μετά από 2 χρόνια ίδρυσαν ένα βασίλειο που είχε έκταση ίσα με την γή. Έναν χρόνο μετά έκαναν ένα παιδί, τον Παγοβούνα. Ύστερα συνειδητοποιήσαν όμως πως ο γιος τους έιχε μια βαριά αρρώστια, έλιωνε στο φως του ήλιου -βλέπετε τότε στο φως του ήλιου έλιωναν μόνο οι πάγοι και όχι αυτοί που τους κυβερνούσαν. Από τον πολύ τους τον καημό ο Πάγωνας και η Χίονα έκλαψαν τόσο πολύ που τα δάκρυα τους έλιωσαν τους πάγους, και το βασίλειό τους μοιράστηκε στα δυό, στο βόρειο και στο νότιο. Από τότε έχουν δύο βασίλεια, ένα στον βόρειο και ένα στον νότιο πόλο της γης.

 

Πάγωνας: Μην κλαις Χίονα! Μην κλαις αγάπη μου! Το βασιλειό μας ήδη καταστράφηκε!

Χιόνα: Δεν μπορώ να κρατήσω τα δάκρυα μου Πάγωνα! Καταριέμαι τον ήλιο! Ποτέ του να μην βγει. Θερμή παράκληση κάνω στα σύννεφα για πάντα να τον κρύψουν, ο γιος μου να μην πεθάνει!

Σύννεφο: Η διαταγή σου προσταγή μου αφέντισσα μεγάλη! Τον ήλιο θα τον κρύψω εγώ το σύννεφο, να μην πεθάνει ο γιος σου!

 

Από τότε ο ήλιος ποτέ δεν βγήκε στα δύο βασίλεια της Χίονας και του Πάγωνα και είχαν υποσχεθεί ο ένας στον άλλον να το κρατήσουν μυστικό. Ακόμα και από το παιδί τους. Τα χρόνια πέρασαν, ο καιρός περνούσε σαν νερό της βροχής. Ο Παγοβούνας μεγαλώνοντας είχε ακούσει τόσες ιστορίες για τον ήλιο, που ήθελε να τον δει, χωρίς να ξέρει τις συνέπειες που θα του προκαλούσε... Έτσι λοιπόν, πήγε σε έναν μάγο της τότε εποχής, τον Άνεμο, και του ζήτησε να τον βοηθήσει.

 

Παγοβούνας: Βοήθησέ με Άνεμε, σε ικετεύω! Θέλω να δω τις ηλιαχτίδες! Να νιώσω την θερμότητα του ήλιου!

Άνεμος: Δεν μπορώ πρίγκηπα μου, δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Ο ήλιος είναι ύπουλος. Μία από τις κόρες του, που είναι και η κυριότερη ηλιαχτίδα του, η Ηλιστάλακτη είναι πολύ κακιά!

Παγοβούνας: Κάνε το για μένα Ανεμε. Και εγώ δεν θα σε αφήσω παραπονεμένο! Τα βλέπεις αυτα τα κομμάτια πάγου; Είναι από το νότιο βασίλειο μας. Είναι συλλεκτικά! Κανείς δεν τα έχει εδώ, στο βόρειο βασίλειο! Αν μου κάνεις την χάρη που σου ζητώ, θα γίνουν δικά σου!

 

Ο Άνεμος ένας μάγος από κακιά οικογένεια, την οικογένεια των τυφώνων, που ήταν συλλέκτης σπανίων αντικειμένων από τότε που ήταν μαθητευόμενος μάγος, δεν άντεξε τον πειρασμό. Μη ξέροντας ποσο κακό θα έκανε ο ήλιος στον Παγοβούνα ετοίμασε ένα ξόρκι. Το ξόρκι πέτυχε, και σιγά σιγά ο ήλιος έβγαινε. .............

 

 

ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΛΥΡΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002

ΤΗΛ.2724071016

 

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ TOY ΤΡΙΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ, ΤΟ 2005,  ΜΕ ΤΙΤΛΟ: ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Υπεύθυνος προγράμματος. Γιάννης Δ. Λύρας

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

ΣΕΝΑΡΙΟ: ΜΑΡΙΑ ΛΑΤΑ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ και επιμέλεια  σεναρίου: ΙΣΜΗΝΗ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΗΘΟΠΟΙΟΙ

ΜΑΡΙΑ ΛΑΤΑ: ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ

ΣΩΤΗΡΙΑ ΒΟΥΡΑΚΗ : ΒΡΟΧΗ

ΣΟΦΙΑ ΛΙΑΝΟΥ: ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΩΝ ΠΑΓΩΝ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΕΣΠΟΤΗ : ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: ΑΝΘΡΩΠΟΣ 1

ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΓΚΛΗ: ΑΝΘΡΩΠΟΣ 2

ΑΛΕΞΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ: ΗΛΙΟΣ

ΒΙΒΗ ΣΑΚΕΛΑΡΙΟΥ: ΧΕΛΙΔΟΝΙ

ΚΡΥΣΤΑΛΛΕΝΙΑ ΖΟΥΔΙΑΡΗ: ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡΩΝ

ΕΛΕΝΗ ΛΙΑΠΗ: ΛΑΣΠΗ

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΥ: ΠΛΑΓΚΤΟΝ

ΤΑΣΟΣ ΓΙΑΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΒΡΑΧΟΥ

ΣΟΦΙΑ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ: ΠΕΤΡΑ

ΕΛΕΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: ΑΝΕΜΟΣ

ΘΟΔΩΡΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ: ΑΓΡΟΤΗΣ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΘΑΜΠΗΣ: ΝΕΙΛΟΣ

ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΤΖΟΥΜΕΡΝΙΩΤΗΣ: ΔΕΝΤΡΟ

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΟΛΟΜΒΟΥ: ΨΑΡΙ

Η ανάρτηση αυτή  αφιερώνεται πρώτα στο σχολείο μου, το 3^ο Γυμνάσιο Πάτρας, στους μαθητές που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, στα ΚΠΕ όλης της Ελλάδος και στους εκπαιδευτικούς-μαθητές που υλοποιούν προγράμματα, τη φετινή χρονιά 2011-12

 

Η υπόθεση του έργου

Αρχαία Αίγυπτος. Ο ποταμός Νείλος έχει στερέψει και απειλείται με εξαφάνιση κάθε ζωντανός οργανισμός. Στη φύση βασιλεύει η σιωπή. Όλη θρηνούν την άθλια κατάσταση της έλλειψης του νερού. Όλοι διαμαρτύρονται βουβά, οι άνθρωποι, τα ζώα τα φυτά, και όταν η κατάσταση φτάνει πλέον σε απελπιστικό σημείο, ζητούν την βοήθεια από τις καλές δυνάμεις της φύσης. Οι άνθρωποι αποφασίζουν πρώτα να καλέσουν την Βροχή για να τους χαρίσει τις πολύτιμές σταγόνες της. Όμως λόγω των δύσκολων συνθηκών που επικρατούν στην περιοχή, η Βροχή δεν μπορεί να δώσει γρήγορη και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημά τους. Έτσι αποφασίζουν να μιλήσουν στον Ήλιο. Του ζητούν να λιώσει ένα μέρος των πάγων και να βοηθήσει το νερό να φτάσει με ασφάλεια ως τον ποταμό. Κατά τη διάρκεια της πορείας του θα συναντήσει εχθρούς, όπως τον βασιλιά Βράχο και την κόρη του Πέτρα, που θα προσπαθήσουν να εμποδίσουν την αναζωογονητική του πορεία. Στο τέλος όμως θα νικήσει η θέληση και η καλοσύνη και το νερό θα δώσει στον τόπο και πάλι την ευτυχίας σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς της Αιγύπτου.