Ιστορικά και Μυθολογικά Στοιχεία του χωριού Τζεφερεμίνι (Βαλύρα)

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Ένας από τους τρόπος προσέγγισης του προβλήματος είναι και η εννοιολογική σημασία των μυθικών ονομάτων και τοπωνυμίων σε συνδυασμό με τα εδαφομορφολογικά δεδομένα της εποχής και σε αυτό η γνώση της ιστορικής Γεωλογίας είναι καθοριστική . Η μεθοδολογία αυτή –πολύ γνωστή στους αρχαιολόγους- υποχρεωτικά αφορά ευρύτερες περιοχές, υπερβαίνοντας τον τοπικό χαρακτήρα.

ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΠΑΤΡΙΝΟΥ ΓΚΡΒΟΥΡΙΣΤΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΟΝΑΚΙΔΗ
Ως επίσημη μαρτυρία για την ύπαρξη θεωρείται η απογραφή του Βενετσιάνου Γκριμάνι στα 1700 . Η ετυμολόγηση όμως του ονόματος από τις τούρκικες λέξεις Τζεφέρ και Εμίν (Εμίρ) - που πιθανώς πρόκειται για τίτλο ανάλογο του Σπαχή- οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο οικισμός υπήρχε στην Α’. Τουρκοκρατία (1450-1685) χωρίς δυστυχώς καμία πληροφορία για την θέση του .

Για διάφορους και πολλούς λόγους η αλήθεια της ιστορίας μας δεν διδάσκεται σωστά, η αδιαφορία των κληρονόμων και της πολιτείας αφήνει να καταστρέφεται η αρχιτεκτονική μας κληρονομιά. Ένα κτίριο με πλούσια ιστορία, το κονάκι του ΤΖΑΦΕΡ ΑΓΑ στην τουρκοκρατία, σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει και θα το βλέπουμε μόνο από τις φωτογραφίες που δείχνουν την πορεία. Είναι κρίμα να μας το θυμίζει ο βενετσιάνος Γκριμάνι και εμείς να αδιαφορούμε.

Δεν μπορείς να ζεις και να πεθαίνεις σ' έναν γενέθλιο και να αγνοείς την ιστορία του και τη δική σου, τις ρίζες του και τις δικές σου, αφού η ιστορία διδάσκει διαπαιδαγωγεί, ενώνει, γιγαντώνει, εκδικείται και εφαλτήριο για το αύριο. Δεν μπορείς να αγνοείς την ιστορία σου αφού είναι έργο δικό σου, την ιστορία που επιβάλλεται να σηκώνεις στους ώμους σου, κάθε φορά που βαδίζεις μπροστά. Γνωρίζοντας την τοπική μας ιστορία θα μπορέσουμε να προσθέσουμε έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα αγάπης, σεβασμού και μέριμνας στη γενέθλια γη, θα οδηγήσει σε μια καλλίτερη ηθική για τον τόπο και την κοινωνία στην οποία ζούμε. Αγωνιώ για το χωριό μου, όταν βλέπω πράγματα να χάνονται μαζί με τους ανθρώπους που πεθαίνουν...Μετριούνται πλέον στα δάκτυλα που μπορούν να μας διηγηθούν γεγονότα και καταστάσεις που βίωσαν στο παρελθόν στο χωριό μας, που να μπορούν να ξετυλίξουν τις αναμνήσεις τους, και εμείς να τις καταγράψουμε όσο πιο πιστά μπορούμε, και να τους τιμήσουμε. Χάθηκαν και χάνονται καθημερινά ,ντοκουμέντα, έγγραφα, φωτογραφίες του παρελθόντος και χανόμαστε και εμείς οι ίδιοι αν δεν γνωρίζουμε το παρελθόν μας, αν δεν γνωρίζουμε τις μεγάλες και μικρές ιστορίες του χωριού μας, τις παλιές συνήθειες, τα ήθη και έθιμα, τον τρόπο ζωής, τον τρόπο παραγωγής προιόντων, τα επαγγέλματα που χάθηκαν και το βασικότερο το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον του χωριού και της περιοχής μας. Με συγκινεί πολύ το ψάξιμο στο παρελθόν, αυτή η αναδίφηση, σε πράγματα, πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις του παρελθόντος χρόνου. Είναι τα προγονικά μας, είναι οι ρίζες μας το από που και από πότε. Ένιωσα όλες τις συγκινήσεις: Χαρά έκπληξη, αγωνία, περιέργεια, συμπάθεια, πόνο, θαυμασμό , αλλά και νοσταλγία, πολύ νοσταλγία.

ΜΕ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΜΑΣ. 

ΤΟ ΤΡΑΚΤΕΡ ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ,ΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ.