ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ ΛΙΑ
Σου Άδη τα σκοτάδια
Και όλη η Βαλύρα καρτερά
Τσεκούρια κι’ αξινάρια.
Το μαγαζί σου ν’ άνοιγες
Να κάψει το καμίνι
Μες το χειμώνα το βαρύ
Και άνοιξης Απρίλη.
Έφυγες φίλε Μπαρμαλιά
Ερήμωσε η πλάση
Με καραντίνες και ιούς
Τίποτε πια σε τάξη.
Πάλι το μπουζουκάκι σου
Να κουρδισες να παίξεις
Με το γλυκό σου παίξιμο
Ψυχή να γαληνέψει.
Ήσουν φίλος και πατέρας
Με σοφία στο μυαλό
Ποιος θα με ξανά ορμηνέψει
Όταν κατέβω στο χωριό.
Σ’ έχουν χάσει τα εγγόνια
Και οι κόρες σου οι τρεις
Η κυρά σου η Βγενικούλα
Κ’ όλοι της γης οι βαλυρείς.
Μπαρμπαλιά αγαπημένε
Πατριώτη δοξασμένε
Δεν θα ξεχαστείς ποτέ
Πατέρα φίλε αδελφέ.
Ένα χρόνο μακριά
πόσο λείπεις Μπαρμπαλιά
Αχ και νάταν να γυρίσεις
Σιδεράδικο ν’ ανοίξεις.
Μα δε γύρισε ουδείς
Από κει ποτέ κανείς
Μάλλον εκεί όλοι θαρθούμε
Κάποια ημέρα να σε δούμε.
Ένας ήτο ο Μπαρμπαλιάς
Ο σπουδαίος σιδεράς
Πατέρας σύζυγος παππούς
Που πέταξες στους ουρανούς.
ΤΖΙΜΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ 16-2-2021.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου