Αγία Ξένη (ή Ξενία)

 Την Αγία Ξένη (ή Ξενία), που γεννήθηκε στην Καλαμάτα και η μνήμη της τιμάται στις 3 Μαΐου, την ευλαβούνται ιδιαίτερα οι κάτοικοι της ιδιαίτερης πατρίδας της και τη θεωρούν προστάτη τους.

Μεγάλωσε με χριστιανικές αρχές, τις οποίες ακολούθησε με συνέπεια μέχρι τον αποκεφαλισμό της το 318, σε ηλικία μόλις 27 ετών.

Και όχι μόνο αυτό, της αφαίρεσαν την καρδιά από το κομματιασμένο σώμα της.

Αρνήθηκε να παντρευτεί, λόγω της πίστης της, τον ειδωλολάτρη έπαρχο της Καλαμάτας, και αυτή ήταν η αφορμή για το διωγμό της.

Όταν παρουσιάστηκε μπροστά στον έπαρχο και την απείλησε με βασανιστήρια αν δεν τον νυμφευτεί, με σταθερή και αποφασιστική φωνή του απάντησε: «Θα τα υπομείνω όλα για το Χριστό».

Και, πραγματικά, τα υπέμεινε. Και τις δεν τις έκαναν... Με αναμμένες λαμπάδες της έκαιγαν το σώμα, αλλά αυτό παρέμενε άγγιχτο από τις φλόγες.

Την χτυπούσαν με ξύλα, την πλήγιασαν και άλλα πολλά. Και, όμως, άντεξε, έως ότου της πήραν το κεφάλι.

Η προσήλωσή της στο Χριστό, παρά τις κακοπάθειες από τα μαρτύρια, που εκδηλώθηκε με αγρυπνίες, νηστείες και στερήσεις, αλλά και με τη βοήθειά της προς τους φτωχούς και τα ορφανά, αφού αναγνώριζε το Θεό στο πρόσωπο των συνανθρώπων της, είχε αποτέλεσμα μετά το θάνατό της, να επιτελεί πολλά θαύματα.

Ειδικές αναφορές γίνονται για θαυμαστές παρεμβάσεις της Οσίας Ξένης της Καλαματιανής σε καρδιοπαθείς, σε καρκινοπαθείς, αλλά και για τη θεραπεία ανθρώπων, που τους έχουν γίνει μάγια.

Το βασικό δίδαγμα από τη ζωή της είναι ότι ούτε για μια στιγμή δεν απελπίστηκε, γιατί είχε εμπιστοσύνη στο Θεό. Και ήρθε η ώρα, που δικαιώθηκε...

Ήξερε ότι το αποτελεσματικότερο όπλο στα χέρια του εχθρού της ψυχής είναι η απελπισία. Όταν σπαρεί αυτός ο φαρμακερός σπόρος στην καρδιά και εμείς τον καλλιεργήσουμε, χαθήκαμε.

Είχε ένα μεγάλο προσόν, που λείπει στις ημέρες μας. Έριχνε όλο το βάρος στην ψυχή της, που την έβλεπε ως ναό του Θεού.

Σήμερα, δυστυχώς, οι άνθρωποι δεν δίνουμε προσοχή στην ψυχή μας, και έτσι κοντεύουμε να καταντήσουμε μηχανές, αριθμοί, σάρκες, άβουλα όντα.

Και έρχεται από τα βάθη των αιώνων η Οσία Ξένη η Καλαματιανή να μας θυμίσει ότι η κορωνίδα της δημιουργίας, ο άνθρωπος, οφείλει να υψωθεί, να πλησιάσει το Θεό, να «θεωθεί».

Μια νέα κτίση, μια πραγματική ανοικοδόμηση να γίνει, μετά το σεισμό της αμαρτίας.