Μεσσηνιακή Επανάσταση του 1834.Η Μάχη στο Σούλου.15 Αγωνιστές(7 Από Βαλύρα και 8 από Κατσαρού)

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

 Η Μάχη στο Σούλου έλαβε χώρα στις 13 Αυγούστου 1834 και ήταν μέρος της Μεσσηνιακής Επανάστασης του 1834.

Δημοσιεύουμε τα 15 ονόματα των αγωνιστών του 1821 και της Μεσσηνιακής  Επανάστασης το 1834, που πότισαν  με  το αίμα τους τον σπόρο της πολυπόθητης  λευτεριάς από Βαλύρα και Κατσαρού .

Έχουμε υποχρέωση να τους τιμούμε, μνημονεύουμε, γιατί δεν τους πρέπει η ανωνυμία. Δεν θα πρέπει να  τιμούμε μόνο τους οπλαρχηγούς, αλλά και τους συμμετέχοντες μαζί τους, αξιωματικούς, υπαξιωμτικούς, και στρατιώτες.

1.Στο φάκελλο αριστείων Φ 92, εγγραφές 390-2 υπάρχει το όνομα του  Βαλυραίου Μπάκας Νικόλαος υπαξιωματικός  30 ετών. 1841.

2.Στο φάκελο  αριστείων Φ 246 στις εγγραφές 44-5 υπάρχουν οι εγγραφές με τα ονόματα των 6 Βαλυραίων 1844.

Στην εγγραφή 44 6 ονόματα Βαλυραίων 

ΓΚΟΥΝΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ 179

ΚΑΠΟΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ 324

ΚΑΡΥΔΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ  353

ΛΙΟΝΤΗΡΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ 548

ΣΠΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ  975

ΦΟΥΝΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 1099

3. Φ232 ΚΑΤΣΑΡΟΥ  ΕΓΡ  83-6 1843

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ  ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΤΡΟΥΛΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΩΡΑΚΗΣ 

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΑΡΝΑΣ

ΠΑΑΙΩΤΗΣ ΜΑΤΣΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ 

ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΑΡΙΣΤΕΙΩΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΗΤΑΣ ΦΛΕΣΣΑΣ, ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΛΥΡΑΙΟΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΣΕ 13 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟ 1834  

 Η επανάσταση αυτή, η οποία ξεκίνησε με την κατάληψη της Κυπαρισσίας στις 29 Ιουλίου, είχε ως στόχο 

1.Την μείωση της φορολογίας.

2. Την κατάργηση της Αντιβασιλείας του Όθωνα και 

3. Την απελευθέρωση των φυλακισμένων αγωνιστών του 1821. 

Οι επαναστάτες ηττήθηκαν από τα κυβερνητικά στρατεύματα στη μάχη στο χωριό Σούλου, κοντά στη Μεγαλόπολη. 

Το ποτήρι της οργής ξεχείλισε μετά τη δίκη και καταδίκη σε θάνατο των Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα στις 25 Μαΐου 1834.Τα χαράματα της 30 Ιουλίου 1834 ο πρωτοπόρος του αγώνα ανεξαρτησίας και φίλος του Κολοκοτρώνη Γιαννάκης Γκρίτζαλης με 500 επαναστάτες κατέλαβαν την Κυπαρισσία (τότε πρωτεύουσα της Μεσσηνίας).Τα πρηγούμενα βράδια ο Γκρίτζαλης μαζί με 250 Ντρέδες, κυρίως από το Ψάρι και το Κούβελα, είχαν κρυφτεί σε σπίτια Ναπαίων και στο κάστρο της Κυπαρισσίας.

Στις 31 του μηνός ο νομάρχης, ο διευθυντής της νομαρχίας, ο βασιλικός έφορος και ο γιατρός του Νομού βρέθηκαν όμηροι στο Ψάρι όπου έμειναν ως τις 11 Αυγούστου στο σπίτι του Γκρίτζαλη. Στην Κυπαρισσία οι εξεγερμένοι κατήργησαν όλα τα κρατικά όργανα, αντικαθιστώντας τα με μια άμεσα ανακλητή επιτροπή.Ταυτόχρονα στου Ασλάναγα (Άρις) ο Αναστάσιος Τζαμαλής κάνει επίθεση και διώχνει από το χωριό τους Βαυαρούς στρατιώτες οι οποίοι επανέρχονται και τον πολιορκούν. Η πολιορκία λύνεται με τη συνδρομή της δύναμης του Μητροπέτροβα και οι δυό μαζί προχωρούν και καταλαμβάνουν το Νησί (Μεσσήνη).Στις 4 Αυγούστου ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης καταλαμβάνει αμαχητί τη Μεγαλόπολη και συνεχίζοντας καταλαμβάνει τη Στεμνίτσα και το Ζυγοβίστι όπου συναντιέται με τους άλλους εξεγερμένους. Αποτυγχάνουν να καταλάβουν τη Δημητσάνα και προχωρούν καταλαμβάνοντας  Λαγκάδια, Βυτίνα και Χρυσοβίτσι.

 Πρώτο μέτρο της κυβέρνησης Κωλλέτη ήταν μια προκήρυξη που κυκλοφόρησε στις 4 Αυγούστου με την οποία καλούσε τους επαναστάτες να  κινήματος ζωντανούς ή νεκρούς με αμοιβή 3000 δραχμές για τον καθένα. 

Δεύτερο μέτρο ήταν η κινητοποίηση όλου του στρατού τον οποίο έθεσε κάτω από τις διαταγές των Σμάλτς, Χατζηχρήστου, Γαρδικιώτη Γρίβα και Κανέλλου Δεληγιάννη.Ο Κωλέτης επίσης φρόντισε να αποκόψει τους εξεγερμένους από εν δυνάμει συμμάχους παραχωρώντας αμνηστία στους Μανιάτες και προάγοντας Ρουμελιώτες. Απέλυσε τον λαομίσητο υπουργό Παιδείας Σχινά και κήρυξε στρατιωτικό νόμο στη Μεσσηνία και στις περιοχές που διάκεινταν φιλικά στους επαναστατημένους οπλαρχηγούς.Οι επαναστατημένοι κινούνται προς Καρύταινα για ανασύνταξη και στο Σούλου Μεγαλόπολης γίνεται η τελική μάχη στις 13 Αυγούστου.Τους προλαβαίνουν 4.000 Βαυαροί ενισχυμένοι με 3.000 μισθοφόρους, ισχυρή δύναμη ιππικού και τηλεβόλα επιτίθενται και νικούν τους εξεγερμένους, φτάνουν στο Ψάρι, απελευθερώνουν τους εκπροσώπους των αρχών, συλλαμβάνουν τον Γκρίτζαλη και μπαίνουν σε Κυπαρισσία και Ανδρίτσαινα. Την ίδια ώρα δύναμη 12.000 στρατιωτών με Βαυαρούς, Ρουμελιώτες ατάκτους και Μανιάτες φτάνουν στου Ασλάναγα που βρίσκονται οι Μητροπέτροβας και Τζαμαλής, τους οποίους και συντρίβουν, τους συλλαμβάνουν και μαζί με άλλους τους κλείνουν στις φυλακές της Πύλου. Όσο για το χωριό, κάηκε ολοσχερώς από τα κυβερνητικά στρατεύματα.

Στο «κατά την Μεσσηνία και Καρύταιναν Έκτακτον Στρατιωτικόν Δικαστήριον» που συνεδρίασε στην Κυπαρισσία στις 15 Σεπτεμβρίου 1834 πρώτος δικάστηκε ο Γιαννάκης Γκρίντζαλης. Ανέλαβε όλη την ευθύνη και όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή εκτελέστηκε δύο ώρες μετά, ενώ ο ίδιος αρνήθηκε να του δέσουν τα μάτια και λέγεται ότι αναφώνησε «γύρεψα τα δίκια των Ελλήνων».Στις 8 Οκτωβρίου το στρατοδικείο στην Πύλο καταδικάζει σε θάνατο το Μητροπέτροβα και τον Τζαμαλή. Ο δεύτερος εκτελείται με συνοπτικές διαδικασίες και στο Μητροπέτροβα απονέμεται χάρη «ως υπέργηρου αγωνισθέντος υπέρ της πατρίδος». Οι υπόλοιποι ηγέτες των εξεγερμένων καταδικάζονται σε 15ετή φυλάκιση και αργότερα αμνηστεύονται.