16 Φλεβάρη του 1973. Τριτοετής φοιτητής του βιολογικού τμήματος Πάτρας, ταξίδευα για Αθήνα. Πριν τα Μέγαρα, μεταξύ Κινέτας -Μεγάρων, ψιλοχιόνιζε και ψιλόβρεχε ,γίνεται ο εκτροχιασμός 3 βαγονιών του τραίνου, γύρω στις 9,30 μ.μ. Στα 2 κουπέ είμαστε 8 άτομα 4 αριστερά και 4 δεξιά. Εγώ βρισκόμουν στη δεξιά πλευρά με κατεύθυνση προς Αθήνα ,στη μεριά του διαδρόμου. Μετά το μπαμ βλέπω μια βαλίτσα να κατευθύνεται προς τα πάνω μου ,σκύβω τα βαγόνια πήγαιναν δεξιά -αριστερά και σε μια στιγμή με το κεφάλι μου κτυπώ το τζάμι του παράθυρου του τραίνου, και εξφενδονίζομαι έξω. Πέφτω σε κώμα χάνοντας τις αισθήσεις μου, και έπαθα αστρική προβολή, νιώθοντας δυνατός με ευχάριστα συναισθήματα, λές και είχα βιώσει την περιοχή, μιας και η μουσική ,το άπλετο φως, οι ανθρώπινες σκιές, το τούνελ κ.λ.π.. Όταν συνήλθα αφού ήμουν βαριά τραυματισμένος έχοντας ένα κομμάτι τζάμι του παραθύρου του τραίνου σφηνωμένο στο κεφάλι μου, και γνωρίζοντας το μονοπάτι που είδα με την αστρική μου προβολή, κατέβηκα στην Εθνική Οδό, σταματώντας τους περαστικούς, ενημερωνοντάς τους για τον εκτροχιασμό των βαγονιών του τραίνου, χάνοντας τις αισθήσεις μου και πάλι.
Όταν συνήλθα βρισκόμουν στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο Αθηνών.
Μια εμπειρία ζωής που ακόμη και σήμερα νιώθω έντονα τα συναισθήματα που βίωσα, στην πορεία της ζωής μου.
Ο μηχανοδηγός δεν πήρε χαμπάρι την αποκοπή των βαγονιών και το κατάλαβε, όταν φτάσανε στα Μέγαρα.
Τελικά η αποζημίωση που πήρα ήταν 1000 δραχμές, μιας και τότε ήταν κυβέρνηση η Χούντα των συνταγματαρχών.
Η ζωή συνεχίζεται με αισιοδοξία και θετική ενέργεια.
Ο τύπος της τότε εποχής ,γράφει για τον εκτροχιασμό των βαγονιών του τραίνου, τα θύματα και τις περιγραφές.
Κάνοντας ένα συνέδριο πέρυσι στο Αιγηνίτειο ήμουν ομιλητής για το συμβάντότε, και όταν έδωσα στοιχεία για να βρεθεί ο φάκελος, είχε κάνει φτερά.
Κάνοντας ένα συνέδριο πέρυσι στο Αιγηνίτειο ήμουν ομιλητής για το συμβάντότε, και όταν έδωσα στοιχεία για να βρεθεί ο φάκελος, είχε κάνει φτερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου