Μια ζωή … εξετάσεις !

 ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Τις μέρες αυτές τα παιδιά έχουν εξετάσεις. «Εξετάζονται τα σχολεία, λέγαμε παλιά. Εξετάσεις κάθε είδους: εισαγωγικές, προγωγικές, Πανελλήνιες ή Πανελλαδικές, πτυχιακές, μεταπτυχιακές,. Παλιότερα για να «περάσεις» από μία τάξη στην άλλη είτε του Δημοτικού είτε του Γυμνασίου έπρεπε κάθε χρόνο να «εξετασθείς» και να πετύχεις βαθμό προβιβασμού. Αν «κοβόσουν» τον Ιούνιο σε κάποιο μάθημα έπρεπε τον Σεπτέμβριο να διαγωνισθείς εκ νέου σε εξετάσεις ως «μετεξεταστέος» ή «επανεξεταστέος». Κάθε σπίτι τώρα το Μάιο, Ιούνιο έχει παιδιά, εγγόνια, ανήψια, βαφτιστήρια κλπ που διαβάζουν για τις εξετάσεις τους. Όλη η οικογένεια είναι στο πόδι, σε αγωνία και ετοιμότητα. Την τελευταία διετία βέβαια λόγω πανδημίας, τα πράγματα έχουν αλλάξει, με την λεγόμενη τηλεκαπαίδευση και πότε τα σχολεία ανοίγουν και τον άλλο μήνα ξανακλείνουν.

Το παιδί διαβάζει λοιπόν και όλοι δίπλα του κάνουν ησυχία για να το αφήνουν απερίσπαστο στα βιβλία του και στην τηλεκπαίδευσή του στο κομπιούτερ. Όλοι είναι από πάνω του και παρακολουθούν με προσοχή μη του λείψει τίποτα.

Έχει εξετάσεις αύριο, λένε. Στα μαθηματικά, φυσική, χημεία, Αρχαία, Ιστορία, Κοσμογραφία κλπ. Αντιγράφω από μία κόλλα διαγωνισμάτων του τότε Εξαταξίου Γυμνασίου μας:

«Γραπταί εξετάσεις Α΄ εξαμήνου εις την Υγιεινήν. Εν Καλαμάτα Μεσσηνίας τη 28 Ιουνίου 1972.

Ζητήματα: Πρώτον: Επίκτητος ανοσία, Ομάς βιταμινών Β΄, Δεύτερον: Άρτος, ζωικά παράσιτα ή μετάζωα, Τρίτον: Βιταμίνη Α΄, εις ποίας περιπτώσεις δύνανται τα ρούχα να βλάψουν την υγείαν του ανθρώπου. Απαντήσατε στα δύο εκ των τριών ζητημάτων ». Και ακολουθούν οι βαθμοί.

Οι εξετάσεις των μαθητών δεν είναι μόνο στα μαθήματα και στους βαθμούς. Δεν αγωνιζόμαστε μόνο για το ΑΡΙΣΤΑ ή το ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ. Έπρεπε να είχαμε και καλήν διαγωγήν. Το σύστημα τότε είχε ως πρότυπο μαθητού αυτόν που θα προαγόταν στην επόμενη τάξη ως «Αριστούχος με χρηστοήθειαν εξαίρετον»! Έτσι εκτός από τους βαθμούς εξεταζόμαστε και διαγωνιζόμαστε και στη διαγωγή, η οποία είχε μεγαλύτερη αξία από τους βαθμούς στα μαθήματα. Βαθμολογητές άτυποι της διαγωγής μας ήταν όλος ο μικρός κοινωνικός περίγυρος: οι δάσκαλοί μας, ο παπάς, ο Πρόεδρος, οι συγγενείς, οι συγχωριανοί μας. Αν η διαγωγή, λοιπόν που αναγραφόταν στο Απολυτήριο Δημοτικού ήταν «Κοσμιωτάτη» τότε ήσουν καλό παιδί, «σεβαστικό» και μπράβο σου ! Αν όμως στο Απολυτήριο έγραφε «επέδειξε διαγωγή κοσμία» τότε δεν ήσουν καλό παιδί, φρόνιμο, υπάκουο, σεβαστικό, ώστε να πάρεις διαγωγή κοσμιωτάτη! Το όλο σύστημα δηλαδή σε οδηγούσε από μικρό παιδί στον αγώνα, το άγχος, τη διαρκή προσπάθεια.

Διαγωνισμοί λοιπόν και εξετάσεις από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο.

Υποθέσωμεν τώρα ότι το παιδί σας μετά από επιτυχείς εξετάσεις στο Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, Πανεπιστήμιο πήρε τα αντίστοιχα πτυχία του.

Άντε και πήρε ακόμα πτυχία ξένων γλωσσών, μάστερ και ντοκτορά και τα «κρέμασε» όλα στον τοίχο του δωματίου του, που το γέμισε από «άκρη σε άκρη».

Αμέσως έρχεται μόνο του το ακόμα μεγαλύτερο πτυχίο. Το πτυχίο… ανεργίας! Και αναρωτιέται το παιδί: Ήταν ανάγκη να πάρω όλα τα προηγούμενα πτυχία για να «κατακτήσω» και το πτυχίο της ανεργίας; Και με το που τελειώνουν οι πρώτες εξετάσεις αρχίζουν άλλες εξίσου δύσκολες και συνεχείς.

Εξετάσεις στον ΑΣΕΠ να προσληφθείς σε μία δουλειά. Γραπτές στην αρχή, προφορικές (ιντερβιού το λένε τώρα) στη συνέχεια. Εξετάσεις μετά για να μονιμοποιηθείς. Στη δουλειά σου, να προαχθείς, να προωθηθείς βαθμολογικά, να επιλεγείς για διευθυντικό στέλεχος, να μετεκπαιδευτείς στα κομπιούτερ, στο εξωτερικό, στις νέες τεχνολογίες, να «ανέλθεις» στην ιεραρχική κλίμακα. Εξετάσεις ακόμα και για να … συνταξιοδοτοθείς!

Το αρχαίο γηράσκω αεί εξεταζόμενος (διδασκόμενος) σήμερα αποδίδεται από τους οικονομολόγους με το «δια βίου εκπαίδευση». Εξετάσεις, διαγωνίσματα, φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα και η ζωή μας όλη γίνεται ένα απέραντο… εξεταστήριο. Μια ζωή «στην πρέσα», δηλαδή και στους βαθμούς που πιάσαμε.

Και έρχονται –τέλος- οι άλλες οι… εξετάσεις! Οι πιο δύσκολες, οι πιο αγωνιώδεις, οι επαναλαμβανόμενες και οι τελευταίες της ζωής μας. Όλες γραπτές και… κακογραμμένες !

Οι γιαγιάδες μας τις έλεγαν «εξετάσες».

-Τι κάνεις γιαγιά, τη ρώταγαμε;

-Έχω εξετάσες μας έλεγε.

-Τι εξετάσεις γιαγιά;

-Γραπτές. Πάω στην Καλαμάτα να μου γράψει ο γιατρός τις εξετάσες που θα κάνω για τις ένεσες (έτσι έλεγε τις ενέσεις). Θα πάω στον Καγιάφα στα Λουτρά για τα μπάνια μου και θέλω να έχω προετοιμαστεί.

Οι ιατρικές λοιπόν εξετάσεις δίνουν και παίρνουν.

Και όχι μόνο στους ηλικιωμένους.

Η προληπτική ιατρική και ο πληθωρισμός των γιατρών έχουν πολλαπλασιάσει τις κάθε λογής εξετάσεις και γράφουν συνέχεια συνταγές. Σε ψάχνουν, σε εξετάζουν, σε επανεξετάζουν μέχρι που να σου βρουν κάτι οπότε σε πιάνουν στα δίχτυα τους και σε «αρμέγουν» με σταθερά επαναλαμβανόμενες εξετάσεις εφόρου ζωής τους ή εφόρου ζωής σου (όποιος πεθάνει πρώτος) !

Ακούς στη αγορά κάποια «παιδιά» της τρίτης ηλικίας να συζητούν τις «εξετάσεις» τους.

-Να σου πω λέει ο ένας στον άλλο. Στη χοληστερίνη πήγα καλά (χαμηλή βαθμολογία). Στο ζάχαρο όμως δεν πήγα καλά (υψηλή βαθμολογία).

Στα σχολιαρόπαιδα δηλαδή επιτυχείς είναι οι υψηλής βαθμολογίας εξετάσεις ενώ στα άλλα «παιδιά» επιτυχείς είναι οι χαμηλής βαθμολογίας!

-Σήμερα θα κοιμηθώ νηστικός. Έχω εξετάσεις αύριο, λέει ο ένας σύζυγος στον άλλο. Και ο χορός των γενικών και ειδικών εξετάσεων καλά κρατεί.

Εξετάσεις στα μάτια για να πάρεις δίπλωμα οδήγησης, εξετάσεις θώρακος για να προσληφθείς στο Δημόσιο, εξετάσεις καρδιάς για να κάνεις τα «μπάνια του λαού», εξετάσεις αίματος για να παντρευτείς, εξετάσεις στα νεύρα μας και στην αντοχή μας.

Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά παίρνεις από το ταχυδρομείο ένα «χαρτί» που σε καλεί ο Πταισματοδίκης της περιοχής κατοικίας σου «να εμφανιστείς ενώπιον του σε 48 ώρες για να εξεταστείς ως μάρτυρας σε υπόθεση του τάδε κατά του τάδε συγχωριανού σου για καταπάτηση κτήματος».

Τότε είναι που δεν κρατιέσαι άλλο και αναφωνείς οργισμένος:

Άϊ σιχτίρ πια, εσείς και οι εξετάσεις σας !

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: 3. Παρέλαση Γυμνασίου Αρρένων Μεσσήνης με πρώτο τον συγχωριανό μας Παναγιώτη Ηλ. Τσετσέκο 1. Παρέλαση το 1968 του Γυμνασίου Θηλέων Καλαμάτας. 2. Θεατρική Παράσταση του Γυμνασίου Θουρίας 1973, στο κέντρο ο Παπαφλέσσας… Γιώργος Βασ. Κολλάτος.