Αφιερωμένο σε εκείνους που στεγάζουν το Άγιο Πνεύμα εντός τους
Τόσο η εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας στη Μονή Βουλκάνου, στην Ιθώμη, αν την παρατηρήσει κάποιος
προσεκτικά, παρουσιάζει μία σχισμή στο πρόσωπό της και το αριστερό της μάτι
φαίνεται να δακρύζει όσο και άλλες εικόνες της Θεοτόκου Πανελλαδικά. Στην
περιοχή της Νέας Ελβετίας στον Βύρωνα στην Αθήνα, από τις 8 Σεπτεμβρίου του 2020 και για ένα συνεχές έτος η εικόνα
της Παναγίας Παρηγορήτριας είναι δακρυρροούσα. Δάκρυα πόνου και αγάπης προς τον
πάσχοντα λαό κυλούν από τον αριστερό της
οφθαλμό και ποτίζουν το πρόσωπο του Κυρίου και Υιού της.
Γιατί η Παναγία δακρύζει;
Ο Ιερός Αυγουστίνος λέγει ότι “είναι αδύνατον ο Θεός να περιφρονήσει τα δάκρυα μιας μητέρας που ικετεύει όχι για άργυρο και χρυσό , αλλά για τη σωτηρία της ψυχής του παιδιού της. Ο Άγιος Αμβρόσιος γράφει για τον Άγιο Αυγουστίνο:“Ένα παιδί που πλημμυρίζει με τόσα δάκρυα τα μητρικά μάτια, δεν είναι δυνατόν να χαθεί. Ο Βιργίλιος λέγει ότι “όσο πιο πολλά δάκρυα στοίχισε ένα παιδί στα μάτια της μητέρας του, τόσο πιο αγαπημένο είναι στην καρδιά της”.’Μητρός εν δάκρυ πολλάς διαβολάς εξαλείφει” είπε ο Μέγας Αλέξανδρος όταν άκουγε κατηγορίες κατά της μητέρας του Ολυμπιάδας από τον Αντίπατρο. Η Παναγία δεν έρανε με τα δάκρυα της μόνο τον εσταυρωμένο Υιό Της, αλλά μέσα στα κεκρυμμένα κάλλη Της είναι και ο πόνος της για τα μαρτύρια των παθών και τη σταύρωση των ανθρώπων. Είναι η Θεοτόκος όμμα της εκκλησίας οξυρδεκέστατον. Ως θεία ναυς, σε όρμο γαλήνης και αταραξίας οδηγεί τους επιβάτες. Είναι η Βασίλισσα η δεδοξασμένη κατά τον Δαβίδ, ο οποίος λέγει: “Παρέστη η Βασίλισσα εκ δεξιών σου, εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη πεποικιλμένη, (Μεγ.Συν, 1987, Τομ. Θ΄, σελ. 194-206).Δεξιά του Υιού της παρευρίσκεται για αιώνες η Θεοτόκος και πρεσβεύει υπέρ ημών νυχθημερόν.
Έχει πολύ μεγάλη ισχύ η δέηση της Θεοτόκου για την ευμένεια του Δεσπότη όσον αφορά εμάς τους αμαρτωλούς, που ως άλογα όντα, χωρίς την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος εντός μας ,αγόμαστε και φερόμαστε από τα πάθη μας και η ψυχή μας παραμένει σκοτεινή. Τόσο οι σωματικές όσο και οι ψυχικές ασθένειες μάς μαστίζουν. Ο φιλάγαθος Δεσπότης, βλέποντας τη Μητέρα του να παρακαλεί για τους δικούς του δούλους, μολονότι και αχάριστους, μας χαρίζει τα σφάλματα, χάριν της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου, η οποία πρεσβεύει υπέρ ημών των αμαρτωλών. Γράφει ο ιστορικός Ζωναράς: “Ίδε μήτερ, πείθομαι σοι, συ γαρ με νικάς και σοι την χάριν ταύτην πάντες εχέτωσαν”.
Η Θεοτόκος είναι Παρθένος όχι μόνο στο σώμα, αλλά και στον νου και στην καρδιά, είναι καθαροί οι λόγοι της και τα νοήματα. Ως μητέρα του Θεού είναι ανωτέρα πάσης κτίσεως. Είναι ενδοξοτάτη, υπερτέρα των Χερουβίμ και Σεραφείμ. Αντιλαμβάνεται πλήρως το μέγεθος της κατάστασής μας και με τα δάκρυά της πρεσβεύει υπέρ ημών, μάς παρηγορεί και δυναμώνει την ελπίδα της σωτηρίας μας. Γιατί η μητέρα, όπως λέγει ο Έρνεστ Χεμινγουαίη, δεν εμπορεύεται ποτέ της την αγάπη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούμε να στηριζόμαστε μόνο στις πρεσβείες της. Χρειάζεται εγρήγορση, πίστη και αγάπη προς τον Θεό, μετάνοια, νηστεία, αγάπη και ελεημοσύνη προς τον συνάνθρωπο, ταπεινοφροσύνη και σταδιακή απαλλαγή από όλα αυτά που κάνουν το δεσμωτήριο της ύπαρξής μας ισχυρό και διανύουμε τη ζωή μας φυλακισμένοι, θλιμμένοι και ασθενείς ψυχή τε και σώματι. Χρειάζεται με υπεύθυνη ψυχοπνευματική εργασία να αποδείξουμε τις πραγματικές διαθέσεις μας και να εκδηλώσουμε την υπευθυνότητά μας απέναντι στη Μητέρα του Φωτός. Ο Επίκτητος λέγει ότι οι δυστυχείς έχουν για παρηγοριά τα δάκρυα, τη θλιβερότερη τούτη ηδονή και ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος μας προτρέπει λέγοντας:
“Θανάτωσε την αμαρτία και τότε θα είναι περιττά τα δάκρυα της οδύνης στα μάτια σου”.
Η Θεοτόκος πρεσβεύει υπέρ ημών ώστε το Άγιο Πνεύμα αν κατοικήσει εντός μας. Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ λέγει ότι ο αληθινός σκοπός της χριστιανικής ζωής είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος του Θεού. Ο Αθηναγόρας γράφει ότι το Άγιο Πνεύμα υπήρξε ο αυλητής και οι προφήτες ο αυλός. Για να κατοικήσει το Άγιο Πνεύμα εντός μας πρέπει να έχουμε μία φυσική προδιάθεση και σχετική ψυχοπνευματική καλλιέργεια. Πρέπει να ζητούμε τη συγκατοίκηση με το θείον και να είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τα πάθη μας στον βωμό της σωτηρίας της ψυχής μας.
Για
να αποκτήσουμε έλλογο κατά Θεόν νου πρέπει να αποδεσμευτούμε σταδιακά από το
δεσμωτήριο μας στην ύλη ,που μας κρατεί προσηλωμένους στην απόκτηση υλικών
αγαθών και έχουμε ξεχάσει από τον καιρό της βάπτισής μας ή του γάμου μας να
προσέλθουμε στην εκκλησία και να κοινωνήσουμε των Αχράντων Μυστηρίων. Οι
άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι καλλιεργημένοι, επηρεαζόμενοι από τους άλλους,
αντίστοιχα αδαείς γύρω τους. Επειδή φοίτησαν στο πανεπιστήμιο νομίζουν ότι είναι και κατά Θεόν μορφωμένοι.
Επειδή έκαναν χρήματα και περιουσία πιστεύουν ότι είναι κοινωνικά καταξιωμένοι.
Δεν συνειδητοποιούν ότι πλούτισαν τα ντουβάρια και μέσα τους παραμένουν
πάμφτωχοι. Το Πνεύμα το Άγιον όταν κατοικήσει μέσα μας, λέγει ο Άγιος Ισαάκ ο
Σύρος, δεν παύει να προσεύχεται , είτε τρώμε, είτε κοιμόμαστε, είτε κάνουμε
κάτι άλλο και κυρίως όταν σιωπούμε. Και πώς καταλαβαίνουμε ότι το Άγιο Πνεύμα
κατοικεί εντός μας; “Όπως εκείνος που κρατά αρώματα προδίδεται και χωρίς να το
θέλει από την ευωδία, έτσι και όποιος έχει μέσα του το Πνεύμα του Κυρίου
αναγνωρίζεται από τα λόγια του και την
ταπεινοφροσύνη του, λέγει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος (Δροσοσταλίδες, 1991,
Τομ. Β΄, σελ. 175).
Ο αριστερός οφθαλμός συμβολίζει τη γήινη λογική. Αυτό μας δείχνει η δακρυρροούσα Θεοτόκος ότι είναι το πρόβλημά μας και η άμεση ανάγκη μας να μετανοήσουμε μετά δακρύων προς τον Κύριο, ο οποίος ανέβηκε στον σταυρό για εμάς. Είμαστε άλογα όντα και δεν αντιλαμβανόμαστε πώς οργανώνουμε το δεσμωτήριο των παθών μας και εγκλωβιζόμαστε εντός του. Χρειάζεται άρση της αμνησίας μας και επιστροφή προς το αρχαίο, θείο κάλλος. Για παράδειγμα, αντί να απαλλαγούμε σταδιακά από τη πολυφαγία και τα εδέσματα που κατεβάζουν την ενέργεια μας στα έδρανα της κοιλιάς μας, όλο και πιο γκουρμέ τροφή επιδιώκουμε να λαμβάνουμε. Ακόμη και κατά την περίοδο της νηστείας βάζουμε τα δυνατά μας για να ξεπεράσουμε σε νοστιμιά και ποικιλία τις τροφές της περιόδου της κατάλυσης των πάντων. Ο Άγιος Αθανάσιος και πολλοί νηπτικοί πατέρες τρέφονταν με λίγο ψωμί και βραστά χόρτα. Όσο πιο καθαρά και ανάλαφρα είναι τα εσωτερικά όργανα, τόσο πιο ελεύθερο είναι το θείον, ώστε να πλαγιάσει στα υψηλά δώματα του ουρανού του νου μας. Αντίστοιχα, όσο μας βαραίνουν τα πάθη της πλεονεξίας, το χρήμα, η απόκτηση περιουσίας, η άσκηση εξουσίας μέσα από την υλική, οικονομική μας ευρωστία, τόσο ο Ναός του Πνεύματος εδράζεται πάνω στα κόπρανα μας, καταντά βόθρος , χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε ,και σταδιακά πεθαίνει η ψυχή μας στα κακοτράχαλα αυτού του βίου. Δακρύζει η Θεοτόκος, η Μητέρα του Φωτός αντί για μας, δίνοντάς μας παράταση και δεύτερες ευκαιρίες για να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο και να φωτιστούμε.
Είθε τα δάκρυα της Παναγίας μας να ποτίσουν την εσωτερική μας άμπελο και να καρποφορήσει γλυκύτατο βότρυν. Είθε εντός μας να οικοδομηθεί αθάνατος ,ιερός ναός του Αγίου Πνεύματος. Είθε να πλουτίσουμε πραγματικά σε Φως Άγιον.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
8/9/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου