Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Γυμνάσιο-Λύκειο Μελιγαλά:Συνάντηση αποφοίτων και καθηγητών 46 χρόνια μετά...

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ-ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ , ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΕΛΙΓΑΛΑ,ΣΤΙΣ 27-5-2011, ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΛΙΓΑΛΑ
Μετά από 46 χρόνια οι αναμνήσεις και συγκινήσεις μεταξύ καθηγητών και μαθητών, στο πνευματικό κέντρο Μελιγαλά, έδωσαν μια ευχάριστη νότα αισιοδοξίας στην περιοχή μας. Από τους 55 αποφοιτήσαντες , το σχολικό έτος 1964-5 του Γυμνασίου Μελιγαλά (15 του πρακτικού τμήματος , όλοι άρρενες και 40 του κλασσικού 24 θήλεις και 16 άρρενες) παρευρέθησαν στην εκδήλωση η Βούλα Νανοπούλου, πρόεδρος της Αδελφότητας των Μελιγαλαίων, ο Δεδούσης Κωνσταντίνος , ο Παναγιωτακόπουλος Σταύρος (από το κλασσικό) και από το πρακτικό οι: Αντωνόπουλος Δημήτριος, Καρζής Νικήτας, Λύρας Ιωάννης, Μαρινόπουλος Αντώνιος, Μπουρκουλας Πέτρος, Νίκας Περικλής, Παπαντωνόπουλος Κωνσταντίνος, Περδίος Περικλής και Σταυρόπουλος Κωνσταντίνος. Φυσικά στο ακροατήριο παρευρέθηκαν και άλλοι μαθητές από προηγούμενες και επόμενες τάξεις .

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

ΙΣΤΟΡΙΚΟ TOY ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΜΕΛΙΓΑΛΑ

«ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ» 
Για όσους γεννηθήκαμε και μοχθούμε σ’ αυτό τον τόπο η «ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ» αποτελεί Ουσιαστική Έκφραση του εθνικού προσώπου. Γι’ αυτό η διάσωση και προβολή στο ιστορικό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι, είναι υπόθεση όλων μας.Κάθε μέρα πασχίζουμε για μια γνήσια ανθρώπινη ζωή και αισθανόμαστε δεμένοι πάντα με το παρελθόν. Οι προγονικές μας ρίζες αποτελούν το πλαίσιο αυτής της ποιότητας ζωής.Μέσα από  τη  «ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ»  ζουν οι μνήμες, οι χαρές, οι λύπες, ο κύκλος της ζωής, οι δραστηριότητες των απλών ανθρώπων στο σχολείο, στην ταβέρνα, στο καφενείο, στο χωράφι. Δεν λείπουν οι οικογενειακές και προσωπικές στιγμές με τα προσφιλή μας πρόσωπα, μέσα από τις οποίες δένουμε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.Υπάρχουν ακόμη διάσπαρτα οικογενειακά κειμήλια, συλλογές, λευκώματα, τα οποία θα πρέπει να δημοσιοποιηθούν, να γίνουν κοινό κτήμα όλων μας.Ο ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ , στον οποίο αναφερόμαστε, διαθέτει πλούσια ιστορία και μνήμη. Η αγάπη μας προς αυτήν μας οδήγησε στη συλλογή αυτού του υλικού, η έκδοση του οποίου αποτελεί για μας χρέος τιμής και σεβασμού.
Σκόρπιες  πληροφορίες  κυκλοφορούν  για  το ΜΕΛΙΓΑΛΑ οι οποίες έχουν πάρει τη μορφή της παράδοσης και καταλήγουν σιγά-σιγά στο μύθο
 -Η παρούσα καταγραφή και έρευνα μοιάζει με τις σαϊτιές που ρίχνει ο τοξότης στο βαθύ σκοτάδι γιατί είναι  δύσκολη στις απαιτήσεις των ερωτημάτων που απασχολούν κάθε ΜΕΛΙΓΑΑΙΟ ο οποίος αγαπά και θέλει να μάθει τα πάντα για το ΜΕΛΙΓΑΛΑ

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΟΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ


ΤΟΥ ΒΙΟΛΟΓΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ
1.      1836. Με διάταγμα της  31ης  Δεκεμβρίου 1836 ιδρύθηκαν ως σχολεία Μ.Ε. τα τριτάξια Ελληνικά Σχολεία και τα Τετρατάξια Γυμνάσια.
2.      1919. Με διάταγμα της 19ης Αυγούστου 1919 και  του νόμου 1067 τα σχολεία της Μ.Ε.  των Νέων Χωρών διατηρήθηκαν όπως ήταν κατά την 21ην Αυγούστου του 1914 ,δηλαδή  Εξατάξια Γυμνάσια, ενώ δεν έθιξε την υπάρχουσα κατάσταση και δημιουργία Ημιγυμνασίων, Παρθεναγωγείων και Αστικών Σχολείων που λειτούργησαν  μέχρι το 1928-29.Το 1920 φοιτούσαν 75000 μαθητές στα γυμνάσια, αποφοιτούσαν 5.500 και εισάγονταν στα πανεπιστήμια 2500.

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΕΛΙΓΑΛΑ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ

Ο Πολιτιστικός τομέας του νέου  Καλλικρατικού Δήμου Οιχαλίας,το Γυμνάσιο –Λύκειο Μελιγαλά και ο συνταξιούχος βιολόγος καθηγητής Γιάννης Δ. Λύρας , από τη Βαλύρα Μεσσηνίας , με συνολική παραμονή-διαμονή 12 χρόνων στο Μελιγαλά (έξη (6) χρόνια μαθητής, τρία (3) χρόνια φροντιστής και τρία χρόνια (3) καθηγητής) , συνδιοργανώνουν «εκδήλωση-έκθεση-παρουσίαση», στο Πνευματικό Κέντρο Μελιγαλά στις 27 Μαΐου ημέρα Παρασκευή και ώρα 7 μ.μ. με θέμα:

«Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΕΛΙΓΑΛΑ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ»
Σκοπός της εκδήλωσης είναι να διασωθεί-αποκατασταθεί, με σκοπό σύντομα να γίνει μουσείο και χώρος εκδηλώσεων, το παλιό κτήριο του Γυμνασίου Μελιγαλά, στο οποίο γαλουχήθηκαν πολλές γενιές μαθητών, με μεγάλο αριθμό αποφοίτων που αναδείχτηκαν σε διάφορους τομείς (κυρίως των ετών 1960-65 και 1976-79), στην Ελλάδα και το εξωτερικό.Προθεσή μας είναι αργότερα, με ανάλογη συνεισφορά του καθενός μας να ιδρύσουμε και σύλλογο αποφοιτησάντων από το πνευματικό αυτό ίδρυμα προκειμένου να γίνει το όνειρο πραγματικότητα.Φυσικά όλα αυτά θα δρομολογηθούν, εφόσον το επιθυμούν και συναινέσουν οι σημερινοί ιδιοκτήτες, Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει τα παραπάνω να στεγαστούν σε κάποια από τις αίθουσες του νέου κτηρίου, όπου λειτουργούν σήμερα το Γυμνάσιο-Λύκειο Μελιγαλά.
Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή από 27-31-5-2011 και κατά τις ώρες 10-1 π.μ. και 7-10 μ.μ.και περιλαμβάνει:

1. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ-ΠΑΛΑΙΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΤΟΥ ΜΕΛΙΓΑΛΑ

2. ΦΩΤΟΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΩΝ-ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΠΡΙΝ ΤΟ 1900

3. ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΒΑΛΥΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΕΛΙΓΑΛΑ

4. ΦΕΚ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΔΡΥΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΤΗ 1909-1929

5. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΤΩΝ ΕΤΩΝ 1924-1979

6. ΓΚΡΑΒΟΥΡΕΣ

7. ΠΑΛΑΙΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΠΕ4 ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΑ-ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

8. ΤΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΗΛΙΚΙΟ ΚΑΙ ΤΣΑΝΤΑ

9. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Το θέατρο στη Βαλύρα τη 10ετία του '50


ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΟΙΚΟΚΥΡΙΚΩΝ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ, ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΄50, ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟ 1821
ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΣΑΜΟΥΗΛ Ο ΦΩΝΤΑΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ Η ΚΑΛΛΙΡΟΗ ΜΠΟΒΗ
Του Γιάννη Δ.Λύρα - Εκπαιδευτικού





Ελληνοπούλα τρομερή
περήφανη και ωραία
μη με κοιτάζεις σα γριά
με μάτια βουρκωμένα
Πασά μου εσένα σε κοιτώ
με γελαστό το βλέμμα
ενώ εσύ μας πότισες
στη Σμύρνη με το αίμα
και το λαό κατέστρεψες
και έκαψες τα χωριά μας
και κλαίνε οι μανάδες μας
που’ έσφαξες τα παιδιά μας

ΠΑΣΑΣ
Γίνεσαι τούρκα τρομερή
τούρκους να προσκυνήσεις
και μέσα στο χαρέμι μας
ναρθείς να κατοικήσεις

ΕΛΛΗΝΙΣ

Εμένα τούρκα δεν με ‘καναν
η μάνα και ο πατέρας
καλύτερα το θάνατο
και ευθύς να ξεψυχήσω
παρά μες στο χαρέμι σου
νάρθω να κατοικήσω.

Τα λόγια αυτά του ποιήματος, είναι της Λίτσας Ντουραμάκου-Μακρή, στην ταβέρνα του αδελφού της, το καλοκαίρι, παραμονή δεκαπενταύγουστου το 2001. Συμμετείχε και αυτή στο θεατρικό δρώμενο, μαζί με όλη τη γενιά του 1950. Λειτουργούσε τότε στη Βαλύρα, η σχολή οικοκυρικών, με δασκάλα την κυρία Νότα, καταγωγή από το χωριό Αρι Μεσσηνίας.
Στο θεατρικό συμμετείχαν οι:

Λιοντήρης Αλέκος, Μπουρολιάς Γιώρης (Τρούμαν),Γιάννης Μπάκας, Στέλιος Βίγκος, Γιάννης Αναγνωστόπουλος (Τσαντίλας),Φωντας Γαλανόπουλος, Ορέστης Φειδάς Θάνου, Δημήτρης Σιάγκρης, Γιώργος Μελισσουργός, Ανδριάνα Ραμμογιαννοπούλου, Όλγα Δημοπούλου,Θωμάς Στρατής και αδελφή του, Βασιλική Παπασαραντοπούλου αναγιώτα Σπηλιώτη και εξαδέλφη της Καλλιόπη Σπηλιώτη του Γεωργίου, Ευγενία Μπάκα, Βούλα Σιάγκρη, Αθανασία Μπουρολιά σύζυγος Στράτη Μπούτου, Κόνιαρη Κατίνα σύζυγος Χρίστου Μπότσικα(μόνη στη φωτογραφία), Λιτσα Ντουραμάκου σύζυγος Γεωργίου Μακρή, Πότα Γρίβα Μετανάστης στην Ελβετία, Πότα Μπάκα του Άγγελου, Νίτσα Μπάκα του Βασιλείου, αδελφές Φωφώ και Καλλιρρόη Μπόβη, Δασκάλα Νότα, αδελφή και ανηψιός της, Μαρίκα θεοδωρακοπούλου με τα παιδιά της Δημήτρη και Θανάση, αδέλφια Μπάμπης και Λάκης (Τσουρούχης) Μπάκας.

Το θέατρο παίχτηκε στο τότε καφενείο που το λειτουργούσε ο Νικόλαος Μανιάτης, στην οικία του Λούη Σπυρόπουλου. Είχαν πωληθεί περισσότερα εισιτήρια και πολλά άτομα που είχαν εισιτήριο δεν μπόρεσαν να ιδούν το θέατρο. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Χρίστος Ντουραμάκος με τη γυναίκα του. Είπε τότε στην κόρη του Λίτσα που συμμετείχε στο θέατρο να βγει έξω. Πείστηκε όμως από τους συγχωριανούς του και η Λίτσα να παρέμεινε ,χωρίς τελικά οι γονείς της να ιδούν την κόρη τους να παίζει στο θέατρο.

Η όλη διαδικασία για την πραγματοποίηση της παράστασης διήρκησε περίπου 2 μήνες και οι πρόβες γίνονταν στο χώρο μαθήτευσης βραδινές ώρες και κυρίως Κυριακή. Το σκηνικό έγινε με προσφορά χρημάτων από τους ίδιους, που συμμετείχαν στο θέατρο και η κατασκευή του έγινε από τον Αλέκο Λιοντήρη ο οποίος έχει ζωγραφίσει και την παλιά σιδερένια γέφυρα της Βαλύρας.