Αφιερωμένο
σε όλες τις πρεσβυτέρες της Βαλύρας
Προς το
μέσον της τελευταίας δεκαετίας του 1800, γεννήθηκαν στην Βαλύρα δύο
χαριτωμένα παιδιά. Ένα κοντό, λεπτό και
πανέξυπνο αγοράκι με ξανθές μπούκλες, που ονομάστηκε Μιχαήλ κι ένας μελαχροινός κορίτσαρος ,τύπουΓολιάθ, που
έλαβε το όνομα Αντροβασίλω από τα γεννοφάσκια του. Ο Θεός ήθελε αυτά τα δύο
πλάσματα να αγαπηθούν τόσο πολύ από την πρώτη Δημοτικού , να παντρευτούν και να υπηρετήσουν τον Κύριο, μέχρι τα βαθιά
τους γεράματα.
Ο Μιχαήλ, που ήταν έξυπνος και έμοιαζε σαν
άγγελος ,αμέσως κατέκτησε τους πάντες
και έγινε ο “Μιχαλάκης ”. Όλα τα
κοριτσάκια του χωριού τα φώναζαν με το υποκοριστικό τους όνομα στο
χωριό, όπως Μαρίτσα, Γωγούλα, Παναγούλα, Τασούλα,όμως σε κανέναν δεν έκανε καρδιά να πει τον θηλυκό
Γολιάθ Βασιλικούλα, γιατί αυτή ήταν η Αντροβασίλω του χωριού ,η μονάκριβη κόρη
του Ανδροκλή, και είχε σχεδόν το
ανάστημα του μετρίου ύψους δάσκαλου της, από τη πρώτη Δημοτικού.