Πέμπτη 3 Ιουνίου 2021

Λόγιος Δραχμάς της Βαλύρας και το Άγιο Πνεύμα

 Αφιερωμένο στους  μορφωμένους της Βαλύρας

        Ο Θεός, λίγο πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έσπειρε στη Βαλύρα πεντάλεπτα, δεκάρες, εικοσάλεπτα, πενηνταράκια, δραχμές, δίφραγκα, τάλιρα, δεκάρικα, εικοσάρικα, πενηντάρικα, εκατοστάρικα,  διακόσιες δραχμές ,πεντακόσιες δραχμές και χιλιάρικα. Επειδή όμως περίσσευε αξιόλογος χώρος και νομίσματα άλλα της νεοτέρας Ελλάδος δεν έφερε κατά τη δεδομένη στιγμή ανά χείρας  Του ,  κατ΄ εξαίρεση, τεμάχισε   1/4  από μίαν αρχαίαν Ελληνικήν μναν   ,1/4 ρωμαϊκού νομίσματος, φέρον τον Ιούλιο Καίσαρα , 1/4 Κωνσταντινάτου του Βυζαντίου και 1/4 Αγγλικής λύρας και τα έριξε σταυροειδώς στο αυλάκι της Βαλύρας.  Εγεννήθη    παις,  λόγιος και εύχαρις ,πρίγκιψ μετά θείας βούλας, Ευθύδικος ονομαζόμενος, ο οποίος έλαβε το παρατσούκλι “Δραχμάς”.

Η Αννούλα του Γιάνναρη στη Μεταπολεμική Βαλύρα

   Αφιερωμένο στα ΑΜΕΑ της Βαλύρας , που έδωσαν νόημα  στον πρόσκαιρο βίο μας

       “Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι  αυτών εστιν η βασιλεία των ουρανών”, είπε ο Κύριος  στους Μακαρισμούς (Ματθ.Ε΄,3), αλλά δεν  αφορά τους νοητικά ανάπηρους, γιατί αυτούς τους έχει ήδη αναλάβει η θεία πρόνοια. Αναφέρεται σε εκείνους που ταπεινά  αισθάνονται τη πνευματική τους φτώχεια και  ο εαυτός τους εξαρτάται από τον Θεό. Πώς να κατανοήσει τον Λόγο του Χριστού ο αδαής και  υλικά αποστερημένος άνθρωπος ,  όταν τον έχει πλακώσει η   φτώχεια και τα  κοινωνικά αδιέξοδα, ώστε να κρίνει λογικά και να ζητήσει από τον Θεό να τον ελεήσει; Το απειλούμενο εγώ του  καταρρέει από  τη συνεχή   ανέχεια και ως άμυνα ενδύεται  την   αχαλίνωτη φαντασία .Καλπάζει σαν άλογο η ψυχή,   δραπετεύοντας από το στάβλο  της  πραγματικότητας, σε χώρους μακρινούς, εκεί που όλα είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα  μίας “ καθωσπρέπει ζωής”, κοινωνικά αποδεκτής και άκρως επιθυμητής, με πλούτο , δόξα και κοινωνική αναγνώριση, έτσι όπως φαντάστηκε ο απονήρευτος, ο   αγράμματος, ο άπιστος, ο άπληστος, ο ματαιόδοξος, αλλά και  ο  ψυχοπαθής,  αυτή τη μάταιη ζωή του.”Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι τον Θεό όψονται”, είπε ο κύριος και ο διάβολος φρόντισε να μην τον δει κανείς κοσμικός, πάνω σε τούτο τον πλανήτη.  Η Αννούλα  της ιστορίας μας,  όπως διαβάζουμε στο ιστορικό αρχείο για τη Βαλύρα, του καθ . Ιωάννη Λύρα, αισθάνθηκε τον Θεό στα βαθιά της γεράματα,  γιατί όλη της τη ζωή  έβλεπε μόνο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ζήλεψε τη πολιτική, τη δύναμη  , την εξουσία και το χρήμα και τα αναβίβασε σε Θεό μέσα της . Ήταν μία  άμυνα ,ενάντια σε  εκείνους που δεν  εκτιμούσαν πραγματικά τη προσφορά της και υποβίβαζαν  την όμορφη βοσκοπούλα της Βαλύρας.