![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijngVBbZs0urWnrwyncKA1Jp5_qkaBAYQ7ppiAK6oJud7Ybw87PdsPr_lI8vZo3tEFJj7VQZvEKGnFtQySqKr930GRvyjCS4jwgD_q6AnrOLJNHtEja_JImzrG9sXm4yT8Ca6VmZ88FY1J/s200/EISHTHRIO+EPISTROFHS+BALYRA+AUHNA.jpg)
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.
Όνειρο ήταν και χάθηκε. Ποιος το περίμενε να σταματήσει η λειτουργία του τραίνου το 2011, το οποίο ήταν το μεταφορικό μέσο ανθρώπων και πραγμάτων, το οποίο λειτούργησε στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα. Οι φωτογραφίες δείχνουν: Το κτίριο του σταθμού πριν και μετά, η γκραβούρα είναι έργο του βαλυραίου Ανδρέα Τσώνη, το τραίνο στη Βαλύρα είναι από το διαδίκτυο και το εισιτήριο με τις δυο οικογενειακες φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο. Ο μηχανοδηγός Βασίλης Γεωργόπουλος και ο πατέρας του έργάζονταν στον ΟΣΕ, και υπάρχουν φωτογραφίες με βαλυραίους που περίμεναν το τραίνο για αναχώρηση.Το 2010 έγινε η επισκευή των γραμμών στη Βαλύρα, και το 2011, το τραίνο σταμάτησε.