Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

ΟΙ ΜΑΝΙΑΤΕΣ, Η ΠΑΟΜΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΡΣΙΚΑΝΟΙ... ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Γράφει η Κάτια Κατιμερτζή

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στην Κάτια ,για την αξιόλογη, μελέτη ,έρευνα ,καταγραφή που έχει κάνει για τους Μανιάτες,η οποία αθόρυβα προβάλλει το ιστορικό τους παρελθόν και θα πρέπει κάποτε η πολιτεία να την επιβραβεύσει ηθικά, για αυτό το δημιουργημά της.
Αγαπητοί αναγνώστες απολαύστε την ιστορία των Μανιατών,σε δύο συνέχειες, για να νιώσετε, ευχάριστασυναισθήματα,για τη μεγαλουργία των Μανιατών,παρά τις απάνθρωπες  δυσκολίες που αντιμετώπισαν.

Στις 3 Οκτωβρίου 1675 ένα γαλλικό πλοίο, το «Σωτήρ», απέπλευσε από το λιμάνι του Οιτύλου της Μάνης. Μετέφερε 730 Μανιάτες, που ταξίδευαν για μια ξένη γη.

Την Μάνη, που «για να δει κάποιος την ψυχή της ήθελε τρεις ζωές, μία για τη θάλασσα, μία για τα βουνά και μία για τους ανθρώπους της», δεν την ξαναείδαν ποτέ. 

ΟΙ ΜΑΝΙΑΤΕΣ, Η ΠΑΟΜΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΡΣΙΚΑΝΟΙ. ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ... Γράφει η Κάτια Κατιμερτζή

 Γράφει η Κάτια Κατιμερτζή

Η ζωή για τους Μανιάτες αποίκους στους οικισμούς της Παόμια κύλισε ήρεμη για πενήντα τρία ολόκληρα χρόνια. Η επανάσταση των Κορσικανών το 1729, όμως, έφερε την πρώτη ανατροπή στις ζωές τους.

Οι επαναστάτες, μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να καταλάβουν την περιοχή, προσπάθησαν να προσεταιρισθούν τους αποίκους. Τους κάλεσαν να παλέψουν με το μέρος τους με το επιχείρημα ότι ήταν και εκείνοι Κορσικανοί και έπρεπε να αγωνιστούν για το καλό της κοινής τους πατρίδας.