Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού…
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdvnEESAb2lO-1XiZ3f5OQDdjEx_xY_eKmzoCYLwIjDKi3v4DG77r4HFf_pNnlQezeWl_cnLlGLaF1OElvLUgDLO1De9dKbw59cLFMwJDeAeaxXWWZ3nU2kakNZOdXaWCEYO_L-ByLvIE/s1600/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7+%CE%B3%CE%BB%CF%89%CF%83%CF%83%CE%B1.jpg)
Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι ‘εξόδευσαν’, για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την ‘βαπτίσουν’ με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη».