Παρασκευή 17 Μαΐου 2019

ΔΗΜΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ


ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΔΗΜΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ
Έλαβα από τον Α.Χ. ταχυδρομικά το βιβλίο με τον παραπανω τίτλο. Αφού το μελέτησα θεώρησα καθήκον να δημοσιοποιήσω μέρος του και να τον ευχαριστήσω γράφοντας ορισμένα από το βιβλίο.
Οι άνθρωποι που ξέφυγαν από τις επίπεδες τροχιές του βίου τους αποτελούν τους φάρους που φωτίζουν τη ζωή μας, αλλά και τα κριτήρια που μας αξιολογούν.

Από την άγνοια των ορίων…
Από τον υπερβολικό ζήλο για το καινούργιο….
Από την περιφρόνηση για το παλιό…
Από τον υπερθεματισμό της γνώσης έναντι της σοφίας…
Της επιστήμης έναντι της τέχνης….
Της ευφυίας έναντι της κοινής λογικής…

Που είναι η ζωή που χάσαμε στην επιβίωση;
Που είναι η σοφία που χάσαμε στη γνώση;
Που είναι η γνώση που χάσαμε στην πληροφόρηση;
Στην Αρχαία Ελλάδα, η σοφία μαζί με τη γνώση και την πληροφόρηση αποτελούσαν ένα σύνολο που λειτουργούσε αρμονικά στο πλαίσιο της υπηρεσίας του κοινωνικού συνόλου. Και οι τρεις έννοιες συνυπήρχαν σε αρμονία, καθώς η πληροφόρηση αποκρυσταλλωνόταν σε γνώση μέσα από την κατάλληλη επεξεργασία και αξιολόγηση ή οποία γνώση με τη σειρά της, αν υπηρετούσε «την Πόλιν», μετουσιωνόταν σε σοφία. Ο κάτοικος μια περιοχής είχε υπόσταση, αναγνωριζόταν ως οντότητα μόνο εφόσον ήταν πολίτης, δηλαδή μέλος της πόλεως, και συμμετείχε ενεργά στη ζωή και τη λειτουργία της.
Δεν μπορείς να γνωρίσεις κάτι αν δεν το αγαπήσεις. Η αγάπη δίνει μια νέα διάσταση στην έννοια της πρόσληψης της πληροφορίας, της επεξεργασίας της ως γνώσης και τελικά την αναγωγή της σε σοφία. Είναι η διάσταση της σχέσης, της κοινωνίας, με την εισαγωγή της έννοιας του πλησίον, του διπλανού μας,, του οποιουδήποτε ανθρώπου, τον οποίο καλού- μαστε να αγαπήσουμε,  ανεξάρτητα αν ανήκει στην ίδια πολιτική, θρησκευτική ή φυλετική ομάδα . Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, η γνώση ανεξαρτητοποιείται από τη σοφία, γιγαντώνεται με ταχύτατους ρυθμούς και αποκτά προτεραιότητα έναντι κάθε άλλης αρετής. Επιδίδεται με πάθος στην προσπάθεια κατανόησης και ερμηνείας της φύσης, με την παρατήρηση, τον ορθό λόγο, και την πειραματική επιβεβαίωση, χωρίς να στηρίζεται στην πίστη, σε αποκεκαλυμμένες αλήθειες. Μπροστά σε  αυτές τις παρενέργειες η σοφία παύει να είναι το αποκορύφωμα της γνώσης και έρχεται σε διάσταση μαζί της.











































Δεν υπάρχουν σχόλια: