Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΗΓΑΣ, με καταγωγή από τη ΜΕΡΟΠΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ, σε συνεργασία με το Γιάννη Λύρα, Γιώργο Παυλάκη και ιερέα Αριστομένη Μαρμαρά ,έχει κάνει καταγραφή των εκλογικών καταλόγων του παλιών δήμων, ΟΙΧΑΛΙΑΣ, ΑΝΔΑΝΙΑΣ, ΕΥΑΣ και ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ .
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΗΓΑΣ, με καταγωγή από τη ΜΕΡΟΠΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ, σε συνεργασία με το Γιάννη Λύρα, Γιώργο Παυλάκη και ιερέα Αριστομένη Μαρμαρά ,έχει κάνει καταγραφή των εκλογικών καταλόγων του παλιών δήμων, ΟΙΧΑΛΙΑΣ, ΑΝΔΑΝΙΑΣ, ΕΥΑΣ και ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ .
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Τσιγκλί, πριόνι, σκούπα με χέρι,τελάρο.
Από το προσωπικό αρχείο του ιερέα Αριστομένη Μαρμαρά έχει από τα Γενικά αρχεία του κράτους ΚΕ 445 έχει σε φωτοαντίγραφα:
Στις 20-8-2016 επισκέφθηκα τον Ξενοφώντα Γαλανόπουλο στο σπίτι του μου έδωσε τις 5 φωτογραφίες, τις σκανάρισα και του τις επέστρεψα. Μου είπε την ιστορία της οικογενειάς του.
O Δημήτριος Τσιλίκας του Γεωργίου και της Σταυρούλας, γεννήθηκε στη Βαλύρα ,το 1936. Μέχρι το 1961 έμενε στο χωριό και ασχολιόταν με αγροτικές εργασίες και ήταν παράλληλα καραγωγέας, μεταφέροντας προϊόντα προς τα διάφορα χωριά, στους σταθμούς των τραίνων, και Καλαμάτα .ειδικά την περίοδο των σύκων και της σταφίδας. Τον παρέσυρε η μετανάστευση όπως πολλούς Έλληνες, και το 1962 αραβωνιασμένος με την Ιουλία Κατσίρη , αναχώρησε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, στις 30 \10. Παρέμεινε για 9 χρόνια εργαζόμενος σε γερανοφόρο όχημα. Εκεί απόκτησε και τα 2 παιδιά Γιάννη και Γιώργο. Επιστρέφει στην Ελλάδα εργαζόμενος στην τότε ΕΑΣ, μένοντας στο Περιστέρι. Το 1976 αγόρασε οικόπεδο στις Αχαρνές, στην περιοχή Μποσχίζας και έκτισε το σπίτι του, και τότε η περιοχή ήταν αραιοκατοικημένη. 
Η ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ ΚΑΤΣΑΜΠΑΝΗ-ΤΣΑΓΚΑΡΗ με δικά της έξοδα τυπώνει και διανέμει δωρεάν τα βιβλία της σε γνωστά της άτομα, βιβλιοθήκες συλλόγους κ.λ.π.Είναι ένα αντίδωρο ζωής και χαράς. Αυτό το καλοκαίρι μου δώρισε τα 2 τελευταία της βιβλία με τίτλο:
Συνεχίζουμε την 6η ανάρτηση παλιών φωτογραφιών με πρόσωπα της
Βαλύρας, ελπίζοντας και πιστεύοντας μετά την ολοκλήρωση των αναρτήσεων
και των σχολίων να μαζευτούμε και να αποφασίσουμε στις διαδικασίες ενός
λευκώματος, για να κρατήσουμε ζωντανό το παρελθόν των προγόνων μας.
Στα παιδικά μας χρόνια, την εποχή της αθωότητας,αυτές τις ημέρες εξασφαλίζαμε το χαρτζιλίκι μας κανοντας αγώγια με γαιδούρια, άλογα μουλάρια, παιρνοντας προσκυνητές απο το τραίνο του σταθμού και τους μεταφέραμε στα μοναστήρια του Βουλκάνου.Τώρα δεν υπάρχουν αγώγια, τα 5 καλντερίμια καταστράφηκαν ,και ο αεικίνητος δεσπότης Μεσσηνίας σε συνεργασία με φορείς η περιοχή μας θα πρέπει να προβληθεί, γιατί το Κάστρο της Ανδρούσας, η Σαμαρίνα, το Ανδρομονάστηρο (που έγιναν τα θυρανοίξια προχτές, έχουν ανακατασκευαστεί) και η Κάτω Μονή Βουλκάνου πλησιάζει στο τέλος των επισκευών της.Έγινε η διαπλάτυνση του δρόμου Βαλύρα-Μονή Βουλκάνου.
Για την άρδευση κτημάτων-κήπων των παιδικών μου χρόνων σε μεγαλύτερη κλίμακα ήταν το αυλάκι, τα πηγάδια, η γούβα, η λάτζα, το μαγγανάκι, η τρόμπα, οι μηχανές πετρελαίου (που ήταν ελάχιστες στη Βαλύρα), και το μαγγανοπήγαδο Νόρια. Για να λειτουργήσει το μαγγανοπήγαδο Νόρια χρειαζόταν κάποιο ζώο άλογο γαιδούρι ή μουλάρι, το οποίο έκανε περιστροφική κίνηση γύρω από το πηγάδι, και ήταν συνδεδεμένο με ιμάντες για να γίνεται στη συνέχεια η άντληση του νερού. Έχουμε μια φωτογραφία από το μαγγανοπήγαδο του Σιάγκρη ,στη Βαλύρα.
Συνεχίζουμε την 5η ανάρτηση παλιών φωτογραφιών με πρόσωπα της Βαλύρας, ελπίζοντας και πιστεύοντας μετά την ολοκλήρωση των αναρτήσεων και των σχολίων να μαζευτούμε και να αποφασίσουμε στις διαδικασίες ενός λευκώματος, για να κρατήσουμε ζωντανό το παρελθόν των προγόνων μας.
