Ο Οδυσσέας φθάνει στο νησί των Φαιάκων, στην ακτή των Αλκίνοων ανθρώπων ναυαγισμένος μετά από πολύμερη πάλη με τα άγρια κύματα του Ποσειδώνος. Ως λέων ορεσίτροφος, συναντά την Ναυσικά που εμφανίζεται ομοία με την Άρτεμη και της μιλά με λόγια μειλίχια για το πιο όμορφο δένδρο τον Φοίνικα που είδε στην Δήλο στον βωμό του Απόλλωνος στα ταξίδια του τα αστρικά στον οίνοπα πόντο της κοσμικής θάλασσας της Αντίληψης.
Γιατί η Λητώ δυσκολεύεται τόσο πολύ στον τοκετό;
Γιατί καμία στεριά δεν τη δέχεται και κανένα νησί δεν την κρατά;
Διότι η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ δεν γεννιέται εύκολα μαζί με τον Απόλλωνα και την σιωπηλή γνώση της αδελφής του, την Άρτεμη και μόνο από ΕΝΝΟΕΣ ανθρώπους φιλοξενείται εκτιμάται και συνοδεύεται επικουρικά.
Κανείς δεν δέχεται την ΛΗΤΩ παρά μόνο ένα μικρό νησί που φανερώνεται ΦΩΤΕΙΝΟ.
Οι πιο πολλοί προτιμούν να μείνουν ασυνείδητοι και παραμένουν χωρίς συνείδηση και χωρίς ΑΙΔΩ
Ο άνθρωπος που ζει χωρίς συνείδηση, δεν έχει ΖΗΣΕΙ ποτέ
απλώς φυτοζωεί και κυκλοφορεί περιπατών νεκρός
με το μπλε χάπι και του λωτού την ΛΗΘΗ και την λησμονιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου