ΓΙΑΝΝΗΣ Δ.ΛΥΡΑΣ: Η ΤΑΞΗ ΜΟΥ. ΔΕΥΤΕΡΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ 1954-5.ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2018

Η ΤΑΞΗ ΜΟΥ. ΔΕΥΤΕΡΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ 1954-5.ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ.ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.

ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ ΜΑΣ

Βαλυραίοι , Βαλυραίισες και φίλοι του Χωριού μας !

Σκοπός των ιστοσελίδων μας είναι η ύπαρξη μιας πηγής πληροφόρησης που θα μπορούμε όλοι να ενημερωνόμαστε για τα δρώμενα σχετικά με το xωριό μας, την ευρύτερη περιοχή μας, τη Μεσσηνία μας, την Ελλάδα μας, και συγκεκριμένα μέσα από τις ιστοσελίδες μας αυτές θέλουμε:

1. Να προωθήσουμε την ανάπτυξη της περιοχής μας με ποιοτικές προδιαγραφές και την ενημέρωση νέων καλλιεργειών.

2. Να προωθήσουμε σύγχρονες ιδέες.

3. Να ενημερώνονται οι Βαλυραίοι και Βαλυραίισες για τα όσα συμβαίνουν στο χωριό και στην ευρύτερη περιοχή του τέως δήμου Ιθώμης, του νέου δήμου Μεσσήνης, της Μεσσηνίας , Πελοποννήσου και της Ελλάδος γενικότερα.

4. Να αναδείξουμε αξίες,οράματα, ιδανικά, στους συμπολίτες μας και ιδιαίτερα στη νέα γενιά, την αγάπη για τον τόπο μας, την τιμιότητα, την ελεύθερη σκέψη, την αλληλεγγύη, τη δύναμη της θέλησης.

"...ΞΕΚΙΝΑΜΕ αυτή την προσπάθεια γιατί, είμαστε μια ανοικτή καρδιά γεμάτη αγάπη για τη Βαλύρα και γενικά για τη Μεσσηνία.

Ευελπιστούμε οι ιστοσελίδες μας αυτές να γίνουν οι κρίκοι της προόδου, που ενώνει το παρελθόν με το μέλλον, πάνω στις ρίζες της Ελληνικής παράδοσης."

ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ πως όλοι μαζί ΜΠΟΡΟΥΜΕ και θα προσπαθήσουμε:

Να φέρουμε όλους τους συγχωριανούς απ΄όλο τον κόσμο και πάλι στη Βαλύρα.

Να τους θυμίσουμε το χωριό.

Να γίνει αυτός ο δικτυακός τόπος, ένα κοινό σημείο συνάντησης και επικοινωνίας όλων των συγχωριανών και φίλων του χωριού μας.

Να αναδείξουμε τον Τόπο μας.

Να αναβιώσουμε τα ήθη και έθιμα του τόπου μας.

Να διατηρήσουμε την πολιτιστική-πολιτισμική μας κληρονομιά.

Να προστατέψουμε την ομορφιά του τόπου μας.

Να αναπτύξουμε οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά τη Βαλύρα σε συνεργασία με όλους τους φορείς όπως προβάλλοντας δραστηριότητες και προϊόντα του Χωριού μας

Να δώσουμε "ΙΔΕΕΣ" για την πρόοδο του τόπου μας.

Τέλος να βρει μιμητές και από άλλες περιοχές της πατρίδας μας ώστε να υπάρχει κίνητρο και ενημέρωση και έτσι να κρατήσουμε το χωριό μας ‘’ζωντανό’’ .

Από δω και στο εξής πέστε και σεις αυτά που θέλετε, καυτηριάστε αυτά που σας ενοχλούν, εξυμνήστε όμως και αυτά που σας αρέσουν .

Η γνωριμία της περιοχής μας αποτελεί το Θεμέλιο που θα κρατήσει το οικοδόμημα που λέγεται εθνική συνείδηση. Όσο περισσότερο μελετά κάποιος την περιοχή του συνειδητοποιεί εκείνα που ακόμη του λείπουν, για να την γνωρίσει σε βάθος. Φυσικά και θα υπάρχουν λάθη, ανακρίβειες και αναπάντητα ερωτήματα στην όλη αυτή προσπάθεια. Αν όμως συμβάλλουμε στο να μάθουμε να αγαπάμε την περιοχή, τον τόπο και την ιστορία της, βάλαμε ένα λιθαράκι στο χρόνο, χώρο, φαινόμενα, πνεύμα, θρησκεία, τέχνη και επιστήμη, για να γνωρίσουμε την αλήθεια και το κάλλος του κόσμου και του σύμπαντος.

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ

Ο Πολιτισμός μας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας και το βασικό πλεονέκτημα της Ελλάδας μας, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί τον κύριο άξονα ανάπτυξης σε Εθνικό, Πολιτικό και Οικονομικό επίπεδο. Στόχος μας είναι η επιστημονική, αξιόπιστη και τεκμηριωμένη προστασία, προβολή και ανάδειξη της τοπικής ιστορίας μας ,των βυζαντινών μνημείων, των αρχαιολογικών χώρων, της μεσογειακής διατροφής, και της σημασίας των αρωματικών φυτών. Επιπλέον επιδιώκουμε να αναδείξουμε και να αναβαθμίσουμε την κτιριακή και τεχνολογική υποδομή να δημιουργήσουμε πολιτιστικές διαδρομές, να βελτιώσουμε την επισκεψιμότητα και αναγνωσιμότητα, να αναβαθμίσουμε τις υπηρεσίες και τις υποδομές και να εντάξουμε κάποια στοιχεία από αυτά στην σύγχρονη πολιτιστική ζωή. Οφείλουμε επίσης να αξιοποιήσουμε την Τοπική Παράδοση και το Πολιτιστικό Δυναμικό της περιοχής μας με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση της πολιτείας, του υπουργείου πολιτισμού, των 2 εφορειών του νομού Μεσσηνίας, του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ Μεσσηνίας, αλλά και με την συμβολή ειδικών επιστημόνων, του νέου μας μητροπολίτη και άλλων φορέων της πόλης.

Συνδέουμε το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, για να γνωρίσουμε τις ρίζες των προγόνων μας, να διακινήσουμε συναισθήματα και τονώσουμε- ενισχύσουμε τον θρησκευτικό τουρισμό, αγροτοτουρισμό, περιβαλλοντικά μονοπάτια, διαδρομές στους ποταμούς Πάμμισο και Μαυροζούμενα ( που δυστυχώς στα ποτάμια της Ελλάδος με γενικό τίτλο: Οι θησαυροί της Ελλάδος και με χρηματοδότηση του υπουργείου τουρισμού, ο ποταμός Πάμμισος δεν αναφέρεται καθόλου) που βρίσκονται όλες αυτές οι δράσεις-δραστηριότητες,σε υποτονικό στάδιο.

Όποιος είναι άτολμος, φοβισμένος, και ανίκανος, να διακρίνει ποιότητες, και να ιεραρχήσει προτεραιότητες, οδηγείται πολύ σύντομα σε μια προδιαγεγραμμένη εξευτελιστική πτώση και έτσι χάνει το παρελθόν, το παρόν, αλλά κυρίως χάνει το μέλλον.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ – ΜΝΗΜΕΙΑ - ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Ο ελληνικός χώρος είναι γεμάτος από αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία το καθένα από τα οποία είναι ξεχωριστό έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες και έχει αφήσει τη σφραγίδα του σε γνωστές περιόδους της μακραίωνης ιστορίας της Ελλάδος. Όσοι επισκέπτονται την Ελλάδα, έχουν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι στον χρονοχώρο της ιστορικής και πολιτιστικής-πολιτισμικής μνήμης, που βρίσκεται ανεξίτηλα αποτυπωμένος, δηλαδή ο χρονοχώρος σε κάθε περιοχή της χώρας και αναδεικνύει αβίαστα τις πολύπλευρες μορφές του ελληνικού πολιτισμού μέχρι σήμερα.

Ο θρησκευτικός τουρισμός συνδέεται άμεσα με τα μνημεία της ελληνικής ορθοδοξίας, είναι αναπόσπαστο τμήμα της εθνικής κληρονομιάς και αποτελεί αξιόλογο πόλο έλξης επισκεπτών. Οι αρχαίες ,βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες με την αξιόλογη εικονογραφησή τους, τα ψηφιδωτά, τις τοιχογραφίες τους, τα ξωκλήσια, τα προσκυνήματα της υπαίθρου, τα μοναστήρια, τα μετόχια και τους σκήτες μαρτυρούν την επίμονη προσήλωση στις θρησκευτικές παραδόσεις και τη στενή μακραίωνη διασύνδεση της τέχνης με τη θρησκευτική λατρεία. Σε πολλές περιοχές της χώρας, ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να συναντήσει επίσης κτίσματα και μνημεία λατρείας διαφορετικών δογμάτων και θρησκειών. Συνυπάρχουν σε έναν διαρκή διάλογο αναδεικνύοντας το σπάνιο ιστορικό πολιτισμικό και πολιτιστικό κράμα του ελληνικού χώρου, όπως είναι οι ναοί της Ίσιδος και Σεράπιδος στον Αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης, που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί και πολλοί ναοί παρουσιάζουν γοτθικά στοιχεία στο ελληνικό έδαφος, που δεν έχουν ακόμη μελετηθεί.

Τα περιβαλλοντικά μονοπάτια, στις δύο κορυφές Εύας και Ιθώμης, που βρίσκονται τα 2 μοναστήρια, τα 2 ποτάμια με την πλούσια χλωρίδα-πανίδα, τους νερόμυλους, τις αρχαίες γέφυρες, το ναό του Παμμίσου, οι πολλές πηγές του Παμμίισου και τον πλατανό του που είναι διατηρητέο μνημείο της φύσης, το ιχθυοτροφείο πέστροφας και πολλά άλλα, μπορούν να δρομολογηθούν και να ενταχτούν σε δράσεις και δραστηριότητες σε συνεργασία με τη την ΠΕΕΚΠΕ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΚΠΕ Καλαμάτας, μητρόπολη Μεσσηνίας, το δήμο Μεσσήνης, τις εφορείες αρχαιοτήτων και από ειδικούς επιστήμονες.

Τα χρόνια φεύγουν και μένουν αποτυπωμένες στη μνήμη μας οι ευχάριστες αναμνήσεις., δράσεις ,δραστηριότητες, δημιουργικά πονήματα και σχέσεις μεταξύ μαθητών, γονιών και συναδέλφων.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Τι είναι τελικά το σχολείο μας ; Είναι όλες οι στιγμές του, οι πάντα πρωτόγνωρες στιγμές του, είναι ό,τι έχει συμβεί, ό,τι συμβαίνει και ό,τι θα συμβεί στο χρόνο τον άπαντα είναι ό,τι ζήσαμε...και το αναζητάμε σήμερα στις φωτογραφίες και στα πρακτικά του σχολείου μας.

Είναι το πέρασμα όλων των ανθρώπων, το συναπάντημα των βλεμμάτων μας, των αγωνιών μας και των ονείρων μας ,ήταν ένα ξέφωτο που το πρώτιστο που προσπαθούσε να μας μάθει ήταν πώς να φτιάχνουμε τα δικά μας ξέφωτα, ξέφωτα ζωής…

Σ ένα τέτοιο ξέφωτο ζωής θα συναντηθούμε όλοι εμείς που μια μέρα διαβήκαμε την πόρτα του δημοτικού σχολείου Βαλύρας …τώρα πια που ο χρόνος για μας κλείνει τις οποιεσδήποτε ηλικιακές διαφορές.. που μέσα μας ανθεί το συν ανήκειν σε χώρους άφθαρτους .. που οι μνήμες λειτουργούν ως βάλσαμο…

Θα πρέπει να ξαναβρεθούμε στους διαδρόμους της νιότης μας.. της τάξης μας…στην αυλή, στο θέατρο.

Θα συναντήσουμε τους δασκάλους μας, τους συμμαθητές μας, θα ξανακτίσουμε εκείνο τον συνεκτικό ιστό της νιότης…απαραίτητο σήμερα στην εποχή της κρίσης.

Ο καθένας από μας έχει να πει μια πολύτιμη ιστορία ζωής.

Το Σχολείο μας, οι δασκαλοί μας, οι συμμαθητές-τριες …σίγουρα έχουν να θυμούνται.... ευχάριστα ή και ορισμένα δυσάρεστα συναισθήματα.

Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είμαστε κοντά στα παιδιά , κοντά στους νέους !! Να τους μυήσουμε σε δρόμους ζωής ! Μπορείς σε μια στιγμή να αλλάξεις μια ζωή.

(Πολλά κουφά συμβαίνουν , ίσως κονταίνοντας η ζωή θέλει κάτι να μου επιστρέψει ή κάτι να μου πει)

ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ!!!!!!!!!

Ότι θέλεις να διδάξεις πρέπει πρώτα να το ανακαλύψεις μέσα σου , να το έχεις βιώσει να το πιστεύεις, διαφορετικά δεν σε πιστεύει κανείς.

Έχχουμε διαπιστώσει πολλές φορές ότι μερικοί άνθρωποι μας συνεπαίρνουν , τους ακούμε και μας μαγεύουν , θέλουμε να τους πιάσουμε το χέρι για να πάρουμε δύναμη , αυτό γίνεται όχι γιατί μιλάνε όμορφα, αλλά γιατί νοιώθουνε ότι αυτά που λένε τα πιστεύουν , τα έχουν βιώσει και βγαίνουν από την ψυχή τους και όχι από το στόμα τους.

Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πει:

«Ότι στους γονείς μου οφείλω το ζην και στους δασκάλους μου το ευ ζην» Υπήρχε η προτομή του σε όλα τα δημοτικά σχολεία και βρέθηκε το 2017 κάνοντας φωτορεπορτάζ για τα δημοτικά σχολεία του τέως δήμου Ιθώμης, παρατημένη έξω στο παλιό δημοτικό σχολείο Αριστοδημείου και την παρέδωσα δωρεά,στη λαϊκή βιβλιοθήκη Καλαμάτας.

Ποιος από εμάς δε θυμάται τα πρώτα μαθητικά χρόνια στο δημοτικό σχολείο και ειδικά την πρώτη τάξη του δημοτικού, που όλα τα παιδιά μαζί επαναλαμβάναμε το γράμμα που μας έλεγε η δασκάλα και το απόγευμα ή το βράδυ στο χαρτονάκι κεντούσαμε το γράμμα κεφαλαίο και μικρό με το αντίστοιχο ζωάκι με διαφορετικό χρώμα κλωστής.

Ποιος δεν θυμάται τα δύο φυλάκια, το ένα δίπλα στο σχολείο και το άλλο δίπλα στις γραμμές στα οποία κρυβόμαστε και παίζαμε τους κλέφτες και αστυνόμους;

Ποιος δε θυμάται τα μαθητικά συσσίτια με το γάλα σκόνη και το κίτρινο τυρί σαπουνέ;

Ποιος δε θυμάται τους σχολικούς κήπους, τα μαθήματα ιχνογραφίας ,καλλιγραφίας με το μελάνι, τις πέννες και το στυπόχαρτο που γίνονταν τα χέρια μας και τα ρούχα μας έγχρωμα τρώγοντας ξύλο από τους δασκάλους και γονείς μας;

Ποιος δεν θυμάται την τιμωρία όρθιοι στον πίνακα, η το ξύλο με τη βέργα ή το να γράψουμε ένα κείμενο ή λέξεις πολλές φορές γιατί δεν το ξέραμε, ή δεν το προφέραμε καλά;

Ποιος δεν θυμάται τους ήρωες του 1821 στις αίθουσες διδασκαλίας και τους πίνακες με τα διάφορα φυτά και ζώα της πατρίδας μας;

Στους δασκάλους που μας δίδαξαν στο δημοτικό σχολείο 1953-59 και σε αυτούς που δεν με δίδαξαν, αφιερώνεται η μνημόνευση και ονοματογραφία

Στην Πρώτη δημοτικού δασκάλα μας ήταν η Αφροδίτη (Αφρούλα ) Σταθά, από Βαλύρα.

Στη Δευτέρα τάξη ήταν Ελένη Τζαβάρα ,από Μελιγαλά.

Στην Τρίτη τάξη ήταν η Πηνελόπη (Πόπη) Μπακοπούλου, από το Μαυρομμάτι Ιθώμης .

Στην Τετάρτη τάξη ήταν την Ευτυχία Κυριακοπούλου, από Καλαμάτα, και. Στην Πέμπτη και Έκτη το βαλυραίο Χρίστο Καρτερολιώτη.

Το δημοτικό σχολείο Βαλύρας στεγάστηκε σε διάφορα οικήματα της Βαλύρας. Αρχικά στεγάστηκε στην οικία των αδελφών Σταυριανόπουλου ,εκεί που είναι τώρα η οικία και το σούπερ μάρκετ Μακρή (υπάρχει φωτογραφία μαθητών που κάνουν γυμναστικές επιδείξεις), στη συνέχεια στην οικία του Γεωργίου Καρύδη, κάτω από το σταθμό, στην οικία του Κώστα Τσώνη, δίπλα στο σταθμό. Στην οικία του Παναγιώτη Καρύδη το δημοτικό θηλέων, όταν η Κυριακούλα διορίστηκε στη Βαλύρα, και τέλος από το 1924, εγκαταστάθηκε στο χώρο που στεγάζεται σήμερα το δημοτικό και νηπιαγωγείο.Στον ίδιο χώρο είχαν στεγαστεί το Ελληνικό ,Ημιγυμνάσιο και Νυκτερινό Βαλύρας.

Υπάρχει φωτογραφία του δημοτικού σχολείου Βαλύρας, το 1924 χωρίς σοφατισμένους τοίχουςμε άγνωστα πρόσωπα έξω από τις σκάλες, πιθανόν συγγενείς-δωρητές της οικογένειας Σιάγκρη από το αρχείο του βαλυραίου Αναστασίου Σιάγκρη. Εχουμε κάνει ειδικό αφιέρωμα σε παλιότερη ανάρτηση, καθώς και διαφορετικές αναρτήσεις για όλους τους παλιούς βαλυραίους δασκάλους που υπηρέτησαν στο δημοτικό σχολείο Βαλύρας.

Οι επόμενες 6 αναρτήσεις είναι αφιερωμένες στις 6 τάξεις που ήμουν μαθητής του δημοτικού σχολείου Βαλύρας, από την πρώτη μέχρι την έκτη δημοτικού, τα έτη 1953-1959.

Έχω στην κατοχή μου φωτογραφικό υλικό των 3 τάξεων, πρώτης ,τρίτης και πέμπτης και μου λείπουν οι άλλες τάξεις. Όποιος ή όποια έχει στην κατοχή του φωτογραφικό υλικό, μπορεί να μας το στείλει, να το αντιγράψουμε και να επιστραφεί και θα αναφέρουμε την πηγή.

Ήμουν τυχερός στην εκπαιδευτική μου πορεία και σταδιοδρομία,(αφού εγκατέλειψα τη ΔΕΗ, στην οποία είχα εισαχθεί με εξετάσεις). γιατί πρωτοδιοριζόμενος μπήκε το καινοτόμο πρόγραμμα της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης και τα Πολιτιστικά Σάββατα, από τον τότε υπουργό παιδείας Γεώργιο Ράλλη, αργότερα η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (που τώρα σιγά-σιγά αργοπεθαίνει), και λίγα χρόνια στη συνέχεια εισήχθησαν οι Νέες Τεχνολογίες στην Εκπαίδευση με τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών μάθημα και εργαστήριο, μαζί και με το νέο μάθημα της Τεχνολογίας.

Συμμετείχα ενεργά στις νέες καινοτόμες διαδικασίες και σε συνεργασία με μαθητές και συναδέλφους, δημιουργήσαμε διδακτικές φόρμες, τις οποίες και παρουσιάζουμε, για όσους θέλουν να μελετήσουν και ασχοληθούν με αυτά τα θέματα.

Το χαιρόμαστε όλοι εμπλεκόμενοι γονείς ,μαθητές, καθηγητές, ειδικοί, γιατί ήταν έξω από ωράρια και στεγανά , μάθαμε και ζήσαμε πολλά, αξιοποιώντας δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο μας.

Οι ευθύνες της τοπικής κοινωνίας μας ,τοπικής αυτοδιοίκησης ,συλλόγων, φορέων , και όλων των απανταχού Βαλυραίων εντός και εκτός Ελλάδος, απέναντι στους προγόνους μας και απέναντι στην ιστορία του χωριού μας είναι τεράστια. Αναλογεί σε όλους μας ένα ποσοστό ευθύνης. Εδώ και τώρα πρέπει να υπάρξει παρέμβαση, ενεργοποίηση, ομαδικότητα και συλλογικότητα για αποκατάσταση της καταστροφής, και να έχουμε έστω και ελάχιστη αποτελεσματικότητα, ένα βήμα πριν την παρακμή.

Όταν καταστρέφεται το οτιδήποτε, σβήνεται και η ιστορία του.
Ακούω με προσοχή και θαυμάζω εκείνους τους σημαδεμένους και τους πλήρεις στιγμών που βούτηξαν στη ζωή , που έζησαν αυτό που ένοιωθαν , που πάλεψαν με αξιοπρέπεια για εκείνα που πίστευαν , που είδαν τον κόσμο περπατώντας και αγγίζοντας , που τόλμησαν το νέο , που δεν αρκέστηκαν στα κεκτημένα , που δεν φοβήθηκαν τις εξουσίες , που κοίταζαν να σώσουν το καράβι και όχι τον εαυτό τους , που έφτιαξαν τη δική τους ιστορία και δεν εγκλωβίστηκαν στις γραμμένες ιστορίες . Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι κανενός , ανήκουν σε όλη την κοινωνία.

Αν είχες την ευκαιρία ζήσεις , να συνεργαστείς , να συναντήσεις , να αγαπήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνεις τι σου λέω. Μπορεί να είσαι και εσύ ένας ή μία από εκείνους και εκείνες που δεν χωράνε σε κουτιά !!!

Συνεχίζουμε τις αναρτήσεις με σχολικά θέματα που αφορούν το χωριό μας Βαλύρα.

Σε συνεργασία με τα ΓΑΚ Καλαμάτας και την υπεύθυνη Αναστασία Μηλίτση με καταγωγή από το Αριστοδήμειο, μου έδωσε τα αρχεία ,για να επαληθεύσω τα στοιχεία της πορείας των συμμαθητών -συμμαθητριών μου ανώνυμα, (λόγο προσωπικών δεδομένων) από την πρώτη μέχρι την έκτη δημοτικού (1954-1959).

Οι γεννηθέντες-γεννηθείσες του 1947 που φοίτησαν για πρώτη φορά το 1953-4, και τελείωσαν την έκτη δημοτικού το 1959.

Από τους συνολικά 36 που φοίτησαν για πρώτη φορά στην πρώτη δημοτικού τα 21 ήταν κορίτσια και τα 15 ήταν αγόρια, το 1954. Στην πορεία των μαθητικών τάξεων έφτασαν τελικά στην έκτη τάξη 11 εκ των οποίων τα 6 ήταν κορίτσια και τα 5 ήταν αγόρια.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΑΞΗ

ΜΑΘΗΤΕΣ =38

ΑΓΟΡΙΑ =15

ΚΟΡΙΤΣΙΑ=23

ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΣΑΝ=5

ΗΛΙΚΙΕΣ 8=24(12, 12 ))

9=7

10=5

11=1

12=1

ΗΛΙΚΙΑ 8 ΕΤΩΝ=24(12, 12 ) 1954-5

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΤΑΞΗΣ