ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ.ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

10. ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ

 Φορές κάποιες ο ήλιος

 καταιγίδες με ανέμους,

άμεσα επηρεασμένες η γη και η σελήνη,

προειδοποίηση και τρικυμία σε αντιστοιχία

  11. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ

 Δεν είναι αναγκαίο οπωσδήποτε,

Να φέρουμε απεικονίσεις στο σώμα μας

Από έμβια δημιουργήματα φύσης:

Διαμένουμε ομότιμα, με αυτοβουλία και εκλεκτικότητα

Οι εγκαθιστέμενοι

Επί συγκεκριμένων όμως προσωπικών μας διαστημάτων

Και σε άθραυστες ύαλους γεωμετρικών σχημάτων,

Δεμένες εν μέρει σε λεπτότεχνο ανοξείδωτο ατσάλι,

Πρακτικώς διαμορφωμένες εις το μάλλον τρισδιάστατα

Και με θέα προς κήπους η πόλεις αρχαίες των βυθών,

Περικεχυμένα τα ως ανωτέρω από στερεή και υδάτινη στύγα

Της γης και της θάλασσας

 

12. ΧΑΪ – ΚΑΪ

 Σε φώναξα

Καθίσαμε αντίκρυ

Χόρεψαν τα κρασοπότηρα

  13. ΧΑΪ – ΚΑΪ

 Πήγες στις Κυκλάδες

 αλλά γώ σε βρήκα

στο κλουβί με τις πέρδικες

 

14. ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ

 Ερωτική Ευφορία

Πρακτικά γητεμένης νόησης,

Από λογισμικά χνάρια πολύ μακρινής κόκκινης ξηράς

Και γκριζογάλαζων θαλασσινών κηλίδων ηδονικής αμφισβήτησης.

 

 

15. ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ

 Επί ημετέρων λαθών

Ισορροπία

Πλανητικού συστήματος πιθανότητα

Ευμένειας,

Επί πανίσχυρων καταιγιστικών φαινομένων

 

16. ΤΙΜΩΡΙΑ

 Ενεργό εμπόδιο που στήνεται συνεχώς και με δόλο,

Από συνάνθρωπο σε άνθρωπο,

Η διάρκεια αβέβαιος:

Διότι γρήγορα ή αργά,

Φυσικός κανόνας και Νέμεσις

Σε συνεργασία εχέφρων και ισόρροπο,

Με τρόπο απαρέγκλιτο ευνοούν τον συνάνθρωπο,

Τιμωρώντας από παροδικό

Ως και μόνιμο θάνατο,

Το μη  έλλογο άνθρωπο

 

 

17. ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ

 Το προσωπό σου!

Το ξεχνάω το προσωπό σου:

Ενθυμούμαι μόνο υγρούς σκόρπιους κρυστάλλους,

Κυλισμένους στων ματιών σου την ενοχή.

 

 

18. ΕΠΙΣΚΕΨΗ

 Ήλθε σαν οπτασία πλάι μου,

Η αθέατη όψη του φεγγαριού

Όπου την έβλεπαν τα’ αστέρια:

Δεν άφησε το μυστικό της

Παρά μόνον μια αλήθεια,

Ψυχρά που σε μένα θύμισε

Θολούς χρόνους εσκεμμένους

Κατανάλωσης άσκοπης αποσυντονισμού.

 

  

19. ΧΑΪ – ΚΑΪ

 

Επίκληση στον Ήλιο

Βεβαία επίτευξης

Αληθινής παράκλησης

 

20. ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ

 Αν δεις ένα κλωνάρι ν’ ανθίζει

Το μεσοχείμωνο.

Σε παρακαλώ μην το κόψεις.

Στολίζει ελπιδοφόρα την προσδοκία

Συνανθρώπων,

Αλλιώτικα που περιμένει την άνοιξη,

Πλημμυρισμένη από ανθοφορία και έρωτα

 

21. ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

 Σε παλαιές φωτογραφίες,

Γυμνά κάδρα

Και πόλεις που παίξαμε με τις χάρες τους

Αψηφώντας τις μικροπρέπειες,

Αναζητάμε να βρούμε εν συνόλω κοινωνία ανθρώπων,

Πρακτικά διαμορφωμένη από σκέψη με όραμα,

Ρηξικέλευθου αναμορφωτή δημιουργού.

 

22.ΧΡΕΟΣ

 Δεν επέστρεψαν ακόμη στις κορυφές οι αετοί,

Αραγμένοι είναι εκατέρωθεν,

Στις πλατινένιες των βουνών πλάτες απόμακρες

Και στων κοράλλινων βυθών τις χρυσαφιές μαντατοφόρες αύρες:

Απερίσπαστοι με το βλέμμα πρέπει να εξερευνήσουν,

Προς ορίζοντες που έως τώρα

Δεν έχουν πληρέστατα αποκαλυφθεί:

καλύτερα τίποτα μην πούμε.

Ενδέχεται τώρα να πλησιάσουμε επιτελεστέα χρέη,

Όπου από καιρό ορισμένοι άνθρωποι οφείλομε και εντός του εγγύς μέλλοντος

Είθε τολμήσουμε ν’ αντικρίσουμε,

Με υπέρτατο σκοπό να κυριαρχήσουν

Ευγενής αλτρουισμός και δίκαιη δύναμη,

Επί νέων δομών ζωτικής προσέγγισης.